Σε αυτά τα τρία χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διαπράττει μονίμως το ίδιο σφάλμα: πιστεύει ότι μπορεί να κοροϊδέψει πολλούς για πολύ καιρό. Τα μέσα δε της κοροϊδίας είναι πάντα τα ίδια: κάποια ψιχία που δεν αντισταθμίζουν σε καμία περίπτωση όσα έχουν αφαιρεθεί διά της φορολογικής αφαίμαξης.
Κι όμως, η κυβέρνηση επιμένει. Δεν αντιλαμβάνεται ότι η υποτιθέμενη 13η σύνταξη δεν εισπράττεται ως χρήμα αλλά ως κοροϊδία. Ακόμη χειρότερα, αυτή τη φορά η κοροϊδία είναι διπλή. Γιατί με την επικαιροποίηση του προγράμματος, η οποία συνιστά στην ουσία νέο Μνημόνιο, ο πέλεκυς των περικοπών πέφτει για πρώτη φορά και στους χημηλοσυνταξιούχους. Το μάρμαρο των επιλογών της κυβερνητικής πολιτικής το πληρώνουν πλέον όλοι. Αν λοιπόν η 13η σύνταξη ήταν άλλοτε ψίχουλα, τώρα είναι χάντρες και καθρεφτάκια.
Σε αυτήν την τριετία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν μπόρεσε να θέσει τις βάσεις μιας έντιμης και ειλικρινούς σχέσης με τους πολίτες. Σε αυτήν την τριετία, επιμένει να υποκαθιστά την κοινωνική πολιτική με την παροχολογία και την πραγματικότητα με τα εναλλακτικά γεγονότα. Κάπως έτσι έφτασε να μην παίρνει από τους πλούσιους για να δώσει στους φτωχούς, αλλά να παίρνει από τους φτωχούς για να τους δώσει ένα κλάσμα των όσων τους πήρε. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πολύ καλά αυτήν την πολιτικά ανέντιμη προσθαφαίρεση που γίνεται ερήμην τους στις τσέπες τους. Και στέλνουν τον δικό τους λογαριασμό στις κάλπες.
