Η καγκελάριος το έθεσε με όρους σαιξπηρικής κωμωδίας. Υπενθυμίζοντας, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τις εξελίξεις στην Ιταλία, τα «δύσκολα ζητήματα» που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα και την κατάληξή τους έπειτα από «πολλά πολλά βράδια» συζητήσεων μαζί του, υπέδειξε ουσιαστικά μια στρίγκλα που έγινε αρνάκι. Η Ανγκελα Μέρκελ πιστεύει με άλλα λόγια ότι είναι ένας Πετρούκιος –και μάλιστα ένας Πετρούκιος τόσο ψημένος ώστε να μπορεί να εξημερώσει και άλλες στρίγκλες.
Μόνο που εδώ το σκηνικό είναι πολύ μεγαλύτερο. Ακόμη κι αν ο Ντι Μάιο με τον Σαλβίνι αποδειχθούν σχετικά «εύκολοι» για το Βερολίνο, όσο αποδείχθηκαν ο Τσίπρας με τον Καμμένο, η διαφορά στην τάξη μεγέθους ανάμεσα στις οικονομίες είναι τέτοια που ουσιαστικά εκμηδενίζεται το περιθώριο λάθους. Κι αυτό που ώς τώρα χαρακτήριζε τη Μέρκελ και έμοιαζε με σύνεση λαμβάνει πλέον τα χαρακτηριστικά ενός τεράστιου ρίσκου. Πόσο επίμονος θα αποδειχθεί ο Πετρούκιος της καγκελαρίου; Και πόσο επιδεκτικοί στην εκπαίδευσή της θα αποδειχθούν οι Ιταλοί;
Η απάντηση είναι «καθόλου» –τουλάχιστον μέχρι τον ερχόμενο Σεπτέμβριο όταν πιθανότατα θα στηθούν στην Ιταλία οι κάλπες των επαναληπτικών εκλογών. Μετά το βέτο Ματαρέλα, η Ιταλία μπήκε στα αχαρτογράφητα νερά ενός άδικου δημοψηφίσματος. Αλλά όσο απλό είναι το ερώτημα σε ένα δημοψήφισμα και όσο απλό φαίνεται να απαντήσει κανείς με ένα «ναι» ή ένα «όχι» τόσο περίπλοκες είναι οι παράμετροι που διαμορφώνουν το αποτέλεσμα και τόσο περίπλοκες οι συνέπειες του αποτελέσματος. Αυτό επομένως δεν θα είναι ένα ήρεμο καλοκαίρι για κανέναν. Πράγμα που μπορεί να μην το φαντάζεται ο Πετρούκιος, αλλά το ξέρουν όλοι οι υπόλοιποι και πάλι από τον Σαίξπηρ: το καλοκαίρι βλέπει κανείς τα πιο περίεργα όνειρα.