Ακόμη δεν έχει ομολογηθεί –τουλάχιστον δημοσίως. Γίνεται όμως ολοένα και πιο σαφές ότι η κυβέρνηση προετοιμάζει εαυτόν, αλλά και τους πολίτες, για την προληπτική γραμμή στήριξης. Αρχίζει επιτέλους να κινείται στην οδό που, μεταξύ άλλων, είχε υποδείξει από την πρώτη στιγμή και αυτή εδώ η εφημερίδα: ότι από την περιπέτεια μιας «καθαρής» εξόδου (που ούτως ή άλλως δεν θα ήταν «καθαρή») είναι προτιμότερη η ασφάλεια της προληπτικής γραμμής.
Hταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που άνοιξε την πρώτη χαραμάδα στη λογική από το βήμα της Βουλής: λέγοντας ότι η προληπτική γραμμή στήριξης βρίσκεται για την κυβέρνησή του στο «πάτωμα» των προσδοκιών της (και όχι στο «ταβάνι» που υποτίθεται ότι ήταν για την προηγούμενη κυβέρνηση), άφησε ουσιαστικά ανοικτό το ενδεχόμενο μιας τέτοιας επιλογής. Χθες ήταν η σειρά του επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή να αναφερθεί στο ενδεχόμενο. Ούτως ή άλλως όμως, πλείστα όσα κυβερνητικά στελέχη λένε κατ’ ιδίαν αυτό που δεν ομολογείται ακόμη δημοσίως: ότι η προληπτική γραμμή στήριξης μετά το τέλος του προγράμματος είναι η ενδεδειγμένη επιλογή.
Η διαφαινόμενη στροφή της κυβέρνησης προσφέρεται για χρήσιμα συμπεράσματα. Και το συμπέρασμα είναι ένα: κανένα πολιτικό αφήγημα δεν πρέπει να κατισχύει του εθνικού συμφέροντος, καμία πολιτική δύναμη δεν έχει μεγαλύτερη αξία από την ίδια τη χώρα. Μια χώρα που εξαιτίας ακριβώς αυτής της κακής νοοτροπίας έχει πληρώσει στο παρελθόν υπερβολικά υψηλό τίμημα.
