Μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Οταν ο Γιάννης Αλαφούζος με τους συνεργάτες του αποφάσιζαν το καλοκαίρι του 2013 να πάνε σε μια πολύ «σφιχτή» πολιτική και να ρίξουν… βίαια το μπάτζετ της ομάδας, πηγαίνοντάς το από τα 10-11 εκατομμύρια ευρώ στα 5,5-6 εκατομμύρια, αποφάσισαν πως ο Νίκος Νταμπίζας είναι το πρόσωπο που χρειάζονταν.

Εψαχναν κάποιον ο οποίος με λίγα χρήματα θα κατάφερνε να βρει τους παίκτες που θα έκαναν τη διαφορά. Σε συνεργασία, φυσικά, με τον Γιάννη Αναστασίου, τον οποίο είχε επιλέξει ο Αλαφούζος για τον πάγκο της ομάδας. Η επιλογή τους αποδείχτηκε επιτυχημένη.

Ο Νταμπίζας με τα «όπλα» που διέθετε και με τα οποία βγήκε στη μεταγραφική αγορά «έχτισε» ένα ρόστερ που ήταν άκρως ανταγωνιστικό: ο Παναθηναϊκός εκείνης της σεζόν είχε μεν αρκετά προβλήματα στο ξεκίνημά του, μέχρι να βρεθεί η ομοιογένεια, αλλά το… finish που έκανε είχε ορισμένα highlights που μνημονεύονται μέχρι και σήμερα. Το Κύπελλο που κατέκτησε με το εντυπωσιακό 4-1 επί του ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ και το οποίο επανέφερε τον Παναθηναϊκό στους τίτλους ύστερα από τέσσερα χρόνια και φυσικά η μεγάλη νίκη με 3-0 απέναντι στον Ολυμπιακό στο Γ. Καραϊσκάκης.

Οι επιτυχίες του 2013

Τι έκανε εκείνο το καλοκαίρι ο Νταμπίζας; Είναι πολύ σημαντικό να σημειώσουμε πως δεν υπήρχε ο περιορισμός που υπάρχει σήμερα όσον αφορά τις μεταγραφές. Και αυτό σίγουρα έκανε τη δουλειά του πιο εύκολη, σε σχέση με το τώρα και αυτό που έχει μπροστά του.

Προσπάθησε να εκμεταλλευτεί καταστάσεις που θα έβγαζαν θετικό πρόσημο στον Παναθηναϊκό στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου. Και το κατάφερε. Ενήργησε εξαιρετικά προκειμένου να πάρει τον Μάρκους Μπεργκ, εκμεταλλευόμενος την αγωνιστική του απραξία και το «ξενέρωμά» του στο Αμβούργο. Αγόρασε τον Νίκο Καρέλη, ο οποίος εκτόξευσε την καριέρα του μέσω του Παναθηναϊκού. Εφερε τον Ντάνιελ Πράνιτς δίνοντάς του την ευκαιρία να αναγεννηθεί αγωνιστικά. Βρήκε τη φόρμουλα για τον Γκόρντον Σίλντεφελντ αποκτώντας τον ως δανεικό. Εκλεισε τον Αμπέντ στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου, πήρε τον Κλωναρίδη ως ελεύθερο, όπως και τους Κουτρουμπή, Νάνο, ενώ τον Ιανουάριο εκείνης της σεζόν έφερε τον Πέτριτς. Ολοι αυτοί, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο, κατάφεραν να σταθούν στον Παναθηναϊκό, να κάνουν τη διαφορά. Στο «σήμερα» και στην κατάσταση που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, θα έμοιαζαν όλοι τους με… Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο!

Υπήρξαν και οι «αστοχίες», όπως ο Μπαϊράμι και ο Ατζαγκούν, αλλά η συνολική εικόνα έβγαλε τον Παναθηναϊκό όχι μονάχα με θετικό πρόσημο, αλλά κερδισμένο σε πολύ μεγάλο ποσοστό. Αρκεί να δει κανείς ότι πολλοί από τους παίκτες που έφερε πήραν μεταγραφές εκατομμυρίων (Μπεργκ, Καρέλης), είτε βρήκαν θέση ξανά στην εθνική τους ομάδα (Μπεργκ, Πράνιτς, Σίλντεφελντ) είτε κατάφεραν μέσω του Παναθηναϊκού να πάρουν μεταγραφές ως ελεύθεροι με πολύ καλά συμβόλαια (Κουτρουμπής, Αμπέντ, Κλωναρίδης).

Η φετινή πρόκληση

Πλέον ο Νταμπίζας έχει να διαχειριστεί μια ακόμα δυσκολότερη κατάσταση. Δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί καταστάσεις και να φέρει τον επόμενο… Μπεργκ, διότι δεν του το επιτρέπουν οι περιορισμοί στις μεταγραφές. Δεν μπορεί να προχωρήσει σε πολλούς δανεισμούς, διότι και οι δανεισμοί πλέον «χρεώνονται» ως μεταγραφές. Και φυσικά οφείλει να βγει στην αγορά έχοντας ένα μπάτζετ που δεν θα ξεπερνάει τα τρία εκατομμύρια ευρώ! Καλείται δηλαδή να δουλέψει με τα μισά χρήματα σε σχέση με το 2013. Και φυσικά με περιορισμούς που αναγκάζουν τον Παναθηναϊκό να ψάξει… γωνία στο δεκάρικο για να καταφέρει να βρει τους παίκτες που θα μπορέσουν να του προσφέρουν το κάτι παραπάνω, με δεδομένο πως θα ξεκινήσει και με -6 την επόμενη σεζόν.

Ο άνθρωπος που μπορεί να πείσει τον Αλαφούζο

Στην πρώτη θητεία του στον Παναθηναϊκό ο Νίκος Νταμπίζας κέρδισε με το «καλημέρα» την εμπιστοσύνη του Γιάννη Αλαφούζου. Και ήταν ο άνθρωπος που μπορούσε να μιλήσει απευθείας μαζί του, τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο και μέχρι να έρθει η μεταξύ τους «παρεξήγηση», η οποία και έφερε τον «Ντάμπι» εκτός Παναθηναϊκού.

Μάλιστα, ο Νταμπίζας ήταν εκείνος που αναλάμβανε και τις… δύσκολες αποστολές όσον αφορά τις υπερβάσεις που έκανε ο μεγαλομέτοχος του Παναθηναϊκού εκείνη την εποχή. Οι εγγυήσεις που έδινε για την αξία κάποιων παικτών, όπως ο Πράνιτς ή ο Αμπέντ, κατάφερναν να πείθουν τον Αλαφούζο πως άξιζε τον κόπο να βάλει παραπάνω χρήματα απ’ ό,τι είχε υπολογίσει.

Εγχείρημα δύσκολο στο τώρα, αφού ο Παναθηναϊκός βάσει περιορισμών καλείται να έχει και συγκεκριμένο ταβάνι σε συμβόλαια παικτών. Γι’ αυτό και τρέχει ώστε να κλείσει κάποιες περιπτώσεις, όπως του Κάτσε, προκειμένου να προλάβει την επίσημη ανακοίνωση για τους περιορισμούς. Γι’ αυτό και κατέθεσε ο Παναθηναϊκός έφεση προκειμένου να μειωθεί η ποινή και να του επιτραπεί να κάνει δύο ή τρεις μεταγραφές άνω των 23 ετών. Προκειμένου να πείσει τον Αλαφούζο ότι και τώρα αξίζει τον κόπο να γίνουν κάποιες υπερβάσεις ώστε ο Παναθηναϊκός αγωνιστικά να καταφέρει να βγάλει από πάνω του τον εφιάλτη που του φέρνει αυτό το -6.

Τελευταία Νέα