O γραμματέας του Πολιτικού Συμβουλίου της Λαϊκής Ενότητας Παναγιώτης Λαφαζάνης μόλις επέστρεψε από το Στρασβούργο όπου συναντήθηκε με εκπροσώπους αριστερών δυνάμεων, ανάμεσά τους και τον Μελανσόν, με στόχο μια νέα –όπως λέει στα «ΝΕΑ» –εναλλακτική Αριστερά. Ο πρώην υπουργός, επίσης με αφορμή τη δικογραφία εναντίον του, περιγράφει την «Ελλάδα του Τσίπρα» ως Τουρκία του Ερντογάν, ενώ στα άλλα θέματα της επικαιρότητας βλέπει ως ανεπιθύμητη την όποια λύση για το Σκοπιανό και πολύ χειρότερη τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Πώς σχολιάζετε την εναντίον σας δικογραφία, που έφεραν στο φως «ΤΑ ΝΕΑ», με αφορμή το κίνημα κατά των πλειστηριασμών;
Η κατάπτυστη αυτή δικογραφία συνιστά μια σκευωρία νοσηρών εγκεφάλων που κατασκευάστηκε στα άδυτα του Μαξίμου. Τη μόνη δίκη που έχω υποστεί ήταν από το στρατοδικείο Αθηνών της χούντας και τη μόνη δικογραφία που είχα εις βάρος μου, ήταν αυτή της χουντικής Ασφάλειας μετά το Πολυτεχνείο και αν απέφυγα τη σύλληψη, τον Φλεβάρη του ’74, ήταν γιατί πρόλαβα και κρύφτηκα. Είναι τραγικό ότι η Ιστορία πάει να επαναληφθεί, χωρίς να είναι εντελώς φάρσα. Δυστυχώς, η Ελλάδα του Τσίπρα και του μνημονιακού μπλοκ μοιάζει όλο και περισσότερο με την Τουρκία του Ερντογάν. Μόνο εκεί διώκουν και φυλακίζουν τους ηγέτες πολιτικών δυνάμεων. Και αναφέρομαι στο μνημονιακό μπλοκ συνολικά, διότι ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και τα άλλα μνημονιακά συνεταιράκια σιωπούν για τη δικογραφία εις βάρος μου. Ο λόγος είναι απλός: η ΛΑΕ είναι η μόνη πραγματική αντιπολίτευση και εναλλακτική λύση σήμερα, ενώ αυτοί με τον ΣΥΡΙΖΑ αλληλοεξοντώνονται για τις καρέκλες. Η ΛΑΕ πρέπει να εξαφανιστεί πάση θυσία.
Μόλις συμμετείχατε στο Στρασβούργο σε εκδήλωση της Ανυπότακτης Γαλλίας, του Μπλόκου και του Podemos. Υπάρχει χώρος για μια άλλη Αριστερά;
Βεβαίως και υπάρχει χώρος. Το αίτημα μιας νέας, επαναθεμελιωμένης, σύγχρονης, ριζοσπαστικής, βαθιά δημοκρατικής και ρεαλιστικά εναλλακτικής Αριστεράς στην Ευρώπη είναι η πρόκληση και το μέγα ζητούμενο των καιρών. Γι’ αυτήν την Αριστερά μιλήσαμε με τον Μελανσόν στο Στρασβούργο. Την Αριστερά που δεν χωράει στο γερμανικό φέουδο του ευρώ, ούτε στην ΕΕ της δικτατορίας των αγορών και της χρηματιστικής ολιγαρχίας. Την Αριστερά που προτείνει έναν νέο μεγάλο κοινωνικό συνασπισμό για μια Ελλάδα της παραγωγικής ανασυγκρότησης και του κοινωνικού μετασχηματισμού, βαθιά δημοκρατική, κυρίαρχη και ανεξάρτητη, μέσα σε μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια της πιο προωθημένης συνεργασίας ελεύθερων, κυρίαρχων, ανεξάρτητων και δημοκρατικών χωρών, χωρίς ηγεμονισμούς και κηδεμονίες.
Υπάρχει έντονη κινητικότητα για το ονοματολογικό των Σκοπίων. Θα τασσόσασταν υπέρ της λύσης;
Σήμερα οποιαδήποτε «λύση» στο Μακεδονικό θα είχε ως αποκλειστικό στόχο και συνέπεια την άρον άρον ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ. Αυτή η «λύση» εξυπηρετεί αποκλειστικά το ΝΑΤΟ, τις Βρυξέλλες, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Τσίπρας και Κοτζιάς, Ζάεφ και Ιβανόφ παίζουν απλώς τον ρόλο του εντολοδόχου σε αυτήν την κατεύθυνση. Μια ένταξη, όμως, των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, θα μετέτρεπε αυτό το κράτος σε απόλυτο αμερικανονατοϊκό προτεκτοράτο, βάζοντας την περιοχή βαθιά στους αμερικανικούς πολιτικοστρατιωτικούς σχεδιασμούς και σε μεγάλες περιπέτειες με πρώτο θύμα την Ελλάδα. Γι’ αυτό μια «λύση» τώρα και μια «λύση» για το ΝΑΤΟ, πέραν των άλλων επώδυνων, είναι εντελώς ανεπιθύμητη.
Το καλοκαίρι βγαίνουμε από το Μνημόνιο; Τα κατάφερε η κυβέρνηση;
Ναι, βγαίνουμε από το τρίτο Μνημόνιο για να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε το τέταρτο Μνημόνιο που έχει ήδη ψηφιστεί στη Βουλή και το είχαμε καταγγείλει τότε, για όσους ξεχνούν τόσο εύκολα, όπως γίνεται συνήθως στη χώρα μας. Μετά το τρίτο Μνημόνιο θα περικοπούν από 1.1.2019 οι συντάξεις και το αφορολόγητο, τα πρωτογενή πλεονάσματα θα είναι 3,5% μέχρι το 2022 και τουλάχιστον 2% μέχρι το 2060 και θα ληφθεί σειρά άλλων μέτρων. Αυτό το μνημονιακό πακέτο θα πλαισιωθεί με τα τροϊκανικά μέτρα που θα συνοδεύσουν από τον Αύγουστο την αναπόφευκτη «γραμμή προληπτικής στήριξης» και την κωμωδία της λεγόμενης «διευθέτησης του χρέους» –ενώ το χρέος χρειάζεται τουλάχιστον βαθύ κούρεμα –και θα συνοδευθεί από την αυστηρή, τροϊκανικού τύπου, εποπτεία. Πιστέψτε με, η «μεταμνημονιακή» εποχή που μας επιφυλάσσουν θα είναι χειρότερη, δυστυχώς, από τη μνημονιακή. Η Ελλάδα χωρίς βαθιά δημοκρατική ανατροπή σαν αυτή που προτείνει η ΛΑΕ δεν έχει μέλλον.
Σχηματοποιείται για εσάς ένα δίπολο πρόοδος –συντήρηση (ΣΥΡΙΖΑ –ΝΔ), σήμερα;
Μα για ποιο δίπολο μιλάτε; Εδώ έχουμε έναν πόλο που συναποτελείται από δύο κόμματα και τους δορυφόρους τους υπό τη σκληρή εποπτεία των πιστωτών. Ο Αλεξης Τσίπρας έχει ενστερνιστεί τη βαθιά υποτέλεια και τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό της μητσοτακικής Δεξιάς και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αρχίσει να αντιγράφει τον Τσίπρα σε ψεύτικες υποσχέσεις. Το δίδυμο Τσιπρομητσοτάκη συνιστά μια πραγματική ατυχία, ένα πολιτικό Βατερλώ και μια οικονομικοκοινωνική τραγωδία για τον τόπο.
Η πρόσφατη βία κατά Μπουτάρη είναι βία ακροδεξιά ή έχει χαρακτηριστικά αγανάκτησης;
Οποιαδήποτε προέλευση και να έχει η επίθεση κατά Μπουτάρη, είναι απολύτως καταδικαστέα. Θέλω να τονίσω, όμως, ότι αυτή η επίθεση είναι αδιανόητο να αξιοποιείται ως συγχωροχάρτι για έναν κακό, ιδιαίτερα αυταρχικό και πολυπράγμονα δήμαρχο και ως όχημα για τους εκλογικούς σχεδιασμούς του Τσίπρα, που έφτασε να χαρακτηρίζει, χωρίς αιδώ, τον Μπουτάρη, περίπου, ως τον Λαμπράκη του 2018. Ελεος.
Θα μπορούσατε να πάτε σε κοινό εκλογικό μέτωπο με Πλεύση, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Βαρουφάκη;
Η ΛΑΕ είναι μια βαθιά ενωτική δύναμη στον συνεπή δημοκρατικό αντιμνημονιακό χώρο για μια Ελλάδα δημοκρατική και ανεξάρτητη. Με τον Βαρουφάκη, όμως, ο οποίος, πέραν των άλλων, μονόγραψε τον Φλεβάρη του 2015 μια κάκιστη μνημονιακή συμφωνία, που άνοιξε τον δρόμο στο τρίτο Μνημόνιο, θα ήταν πολύ δύσκολη μια αξιόπιστη συνεργασία. Από κει και πέρα έχουμε συνεργασία με τον Αλέκο Αλαβάνο και επιδιώκουμε ένα κοινό μέτωπο, χωρίς να βρίσκουμε μέχρι τώρα ανταπόκριση, με την Πλεύση Ελευθερίας, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και φυσικά το ΚΚΕ. Οπως επιδιώκουμε κοινό μέτωπο με όλες, χωρίς εξαιρέσεις, τις ριζοσπαστικές πατριωτικές δυνάμεις που εναντιώνονται στην νεοαποικιοποίηση της χώρας και τη λιτότητα.