Η παράστασή της «Φύλλο Ανδρικό» έχει καταχωρηθεί με τα συνεχόμενα sold out, στις πετυχημένες του χειμώνα που πέρασε. Το ίδιο και οι εμφανίσεις της στις σκηνές της Ελλάδας και της Κύπρου. Με την ώθηση αυτής της αποδοχής η Γιώτα Νέγκα στην σκηνή του Βεάκειου στον Πειραιά θα ανακατέψει ξανά την παλέτα με τις επιρροές και τις αναμνήσεις της . Αυτά είναι τα βασικά υλικά του προγράμματος στο οποίο παντρεύει όλα όσα αγαπά με την δική της ερμηνευτική αισθητική. Η προσωπική της δισκογραφία, ο προπομπός του επερχόμενου δίσκου της, «Οξυγόνο», σε στίχους Νίκου Μωραΐτη και μουσική Νίκου Μερτζάνου που θα παρουσιαστεί το προσεχές διάστημα, η λαϊκή της ρίζα και οι δημιουργοί που την ακολουθούν φτιάχνουν το δικό της σύμπαν
Παρουσιάζετε μια παράσταση η οποία βασίζεται σε αντρικά τραγούδια. Η εμπειρία σας τι σας αποκάλυψε – μέσω της υποδοχής και των αντιδράσεων του κοινού;
Το κοινό υποδέχτηκε με πολλή αγάπη και θέρμη αυτές τις παραστάσεις, τραγούδησε μαζί μας, χαμογέλασε, θυμήθηκε, συγκινήθηκε. Τα ίδια συναισθήματα το ίδιο χαμόγελο που είχαμε με την Μαργαρίτα Μυτιληναίου όταν το φτιάχναμε, αλλά και με τους μουσικούς όταν το κάναμε πρόβα. Για άλλη μια φορά κατάλαβα πως τα σπουδαία και αγαπημένα τραγούδια είναι πάντα φρέσκα στην ψυχή όλων, είτε είναι σύγχρονα είτε παλαιότερα.
Οδηγηθήκατε σε αυτή την επιλογή τραγουδιών επειδή ήταν εκείνα που πρώτο τραγουδήσετε. Η μνήμη τελικά καθορίζει τις επιλογές μας;
Αφορμή για όλα αυτά τα τραγούδια ήταν το πρώτο τραγούδι που έμαθα να τραγουδώ σαν παιδί. Ήμουν 8 χρόνων…Άρχισαν να έρχονται τραγούδια στο μυαλό μου και ένοιωσα τόσο έντονη την ανάγκη να τα βάλω όλα μαζί σε μια παράσταση να τους δώσω χώρο μέσα μου, να πω τραγούδια που σκεφτόμουν καιρό αλλά για πολλούς λόγους δεν τα είχα πει μέχρι τώρα, και να τα αφήσω να με γυρίσουν πάλι στην αθωότητα των παιδικών κι εφηβικών μου χρόνων. Ναι η μνήμη μπορεί και πρέπει αν όχι να καθορίζει σίγουρα να χρωματίζει τις επιλογές μας. Η μνήμη είναι το εισιτήριο για το μέλλον μας.
Σε αυτή την νέα ανάγνωση τι καινούργιο ανακαλύψατε ;
Ότι τα αγαπημένα και τα πολύτιμα δεν παλιώνουν ποτέ, μόλις τα ξανά βγάλουμε στο φως λάμπουν πάλι με τον ίδιο τρόπο.
Αν σας ζητούσαν να πείτε πιο σημείο στην πορείας σας καταδεικνύει συνέπεια των οραμάτων σας, τι θα λέγατε;
Κάθε σημείο της διαδρομής μου είχε συνέπεια , ο στόχος μέσα μου δεν άλλαξε ποτέ. Ακόμα κι όταν φαινόταν σαν να λοξοδρομούσα πάντα η ψυχή μου με έφερνε εκεί που ποθούσα πιο πολύ να πάω. Στην αθωότητα της πρώτης φοράς
Η επιτυχία δεν ήρθε για σας σε νεαρή ηλικία . Τι χάσατε και κυρίως τι κερδίσατε;
Δεν ξέρω πως θα ήταν τα πράγματα αν είχαν γίνει με άλλη σειρά…μετά απο πολύ αγώνα επιμονή και υπομονή κατέληξα πως μάλλον η ζωή ξέρει κάτι που εμείς δεν ξέρουμε και για δικούς της μυστικούς λόγους έχει τους δικούς της χρόνους.
Τι σας έδωσε η αναγνωρισιμότητα;
Πολλή αγάπη, γεμάτη ψυχή και δυνατότητα να έχω βήμα και να μπορώ να εκφράζομαι τραγουδώντας τους. Αν ξεκινούσα πάλι από την αρχή φοβάμαι πως θα έκανα ακριβώς τα ίδια…λάθη και σωστά…
Ποιο είναι το όνειρο -η επιθυμία – θέλετε να πλησιάσετε;
Αν καταφέρω να γεράσω να θυμάμαι την διαδρομή μου και να χαμογελάω ήρεμη και ευχαριστημένη.
Τι άλλαξε την κατανόησή σας για την τέχνη σας;
Ο Σταμάτης Κραουνάκης μου έλυσε κάποιους γόρδιους δεσμούς σε σχέση με την τέχνη μου και μου αφαίρεσε ένα βάρος που δεν χρειαζόταν να κουβαλάω. Ήταν για μένα ένα τεράστιο δώρο από έναν φωτισμένο δάσκαλο που δεν ξεχνώ ποτέ.
Από ποια ανάγκη τραγουδάτε ;
Γιατί αν δεν τραγουδώ θα σκάσω από όλα αυτά που δεν μπορώ να πω μιλώντας…
ΙΝΦΟ
Δευτέρα 4 Ιουνίου, Βεάκειο Θέατρο Πειραιά, Ηρακλείου 13, στις 21.00
