Τα όσα συνέβησαν στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας και η άγρια αντίδραση των αγορών δεν ήταν ένας κεραυνός εν αιθρία. Στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στην ΕΚΤ αλλά και στο ΔΝΤ υπήρχε, εδώ και αρκετό καιρό, ανησυχία για τις μετεκλογικές εξελίξεις στη γειτονική χώρα και για όσα θα ακολουθούσαν τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνασπισμού μεταξύ του Κινήματος Πέντε Αστέρων και της Λέγκας του Βορρά. Με τη φράση «ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι η Ιταλία», ευρωπαίοι αξιωματούχοι, τραπεζικοί παράγοντες στη Φρανκφούρτη αλλά και υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΝΤ αποτύπωναν, όλο και πιο πυκνά στις συζητήσεις τους το τελευταίο διάστημα, τον προβληματισμό τους για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην ευρωζώνη μετά τη νίκη στις ιταλικές εκλογές των δύο λαϊκιστικών κομμάτων σε συνδυασμό με τα μεγάλα προβλήματα της ιταλικής οικονομίας.
Εν τέλει, η καταιγίδα ξέσπασε με την άρνηση του ιταλού προέδρου να δεχθεί έναν ευρωσκεπτικιστή για υπουργό Οικονομικών της χώρας. Και μπορεί να κόπασε μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης, όμως το κουτί τις Πανδώρας άνοιξε για τα καλά στην οικονομία με το μεγαλύτερο χρέος στην ευρωζώνη και τα βαθιά διαρθρωτικά προβλήματα, λένε αξιόπιστοι οικονομικοί παράγοντες που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τις αντιδράσεις των αγορών και να αποτυπώσουν τα μηνύματα που προκύπτουν από αυτές.
Καταρχήν ο σχηματισμός της νέας ιταλικής κυβέρνησης μεταξύ Λέγκας του Βορρά και Πέντε Αστέρων κάθε άλλο παρά σηματοδοτεί το τέλος του αδιεξόδου. Το ιταλικό θρίλερ τώρα αρχίζει. Η πολιτική που θα ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση θα καθορίσει την πορεία των πραγμάτων και τη στάση των αγορών, οι οποίες, ήδη, έστειλαν αυστηρές προειδοποιητικές βολές με την άνοδο των επιτοκίων εξυπηρέτησης του ιταλικού δημόσιου χρέους. Αν η νέα κυβέρνηση συνασπισμού επιμείνει σε πολιτικές και μέτρα που αμφισβητούν τις υποχρεώσεις της χώρας από τη συμμετοχή της στην ευρωζώνη ή υπονομεύουν την πορεία της οικονομίας, οι αγορές, όπως προκύπτει από τις έως τώρα αντιδράσεις τους, δεν θα διστάσουν να αυξήσουν κι άλλο τις αποδόσεις των ομολόγων του ιταλικού Δημοσίου. Οι ιταλικές τράπεζες και η οικονομία στο σύνολό της θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα και ο δρόμος του Μνημονίου θα έχει ανοίξει και για τους γείτονές μας. Το πλήγμα, όμως, θα είναι ισχυρό και για την ευρωζώνη. Η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα, ενώ μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες είναι εκτεθειμένες σε ιταλικά τραπεζικά ομόλογα. Το πλήγμα αυτό, μάλιστα, θα γίνεται τόσο πιο ισχυρό όσο τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων αρνούνται να λάβουν το μήνυμα που τους αναλογεί, δεν αναπροσαρμόζουν την πολιτική τους και ενισχύουν με τους χειρισμούς τους τον ευρωσκεπτικισμό στην Ιταλία.
Ποιο είναι το μήνυμα για την Ελλάδα; Οτι σε κάθε απόπειρα αντιστροφής ψηφισμένων μέτρων και μεταρρυθμίσεων το τίμημα θα είναι βαρύ για τη χώρα. Πρόκειται για ένα μήνυμα προς πολλούς εγχώριους αποδέκτες. Προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να μην επιχειρήσει να παίξει στα προεκλογικά ζάρια τις θυσίες που έγιναν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά και προς το σύνολο του πολιτικού προσωπικού ότι αλλαγές –πράγματι αναγκαίες –στο μείγμα της οικονομικής πολιτικής θα πρέπει να προκύπτουν μόνο έπειτα από ευρείες συναινέσεις στο εσωτερικό της χώρας και σε συνεννόηση με τους εταίρους με βάση αξιόπιστες εναλλακτικές.