Από την άλλη, βέβαια, επικρατεί στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, π.χ., η άποψη πως αν δεν πάρεις τη γραμμή, ενηλικιώνεσαι. Επειδή αποκτάς την ιδιοκτησία του προγράμματος και εφαρμόζεις οικειοθελώς τις μεταρρυθμίσεις. Σύμφωνα με έναν πρώην υπουργό Οικονομικών, «η συγκεκριμένη θέση θα μπορούσε να έχει εφαρμογή στην πράξη αν μιλούσαμε για μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση». Οχι επομένως για τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην ανάλυσή του «η κυνική πολιτικά εκδοχή –στενής και βραχυπρόθεσμης προσέγγισης –είναι πως συμφέρει την κυβέρνηση να μην πάρει την προληπτική γραμμή προκειμένου να έχει το αφήγημα της καθαρής εξόδου το καλοκαίρι». «Το ρίσκο οικονομικά είναι όμως προφανές» συμπληρώνει. Για έναν άλλο πρώην τσάρο της οικονομίας, πάλι, το δίλημμα μαξιλάρι ή γραμμή «είναι επίπλαστο. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν έχουν γίνει οι αλλαγές που θα βοηθήσουν τη χώρα να σταθεί μόνη της στα πόδια της». Η απάντησή του είναι «κατηγορηματικά όχι». «Κι αν δεν έχουν γίνει μέχρι τώρα, μετά από τρία προγράμματα, για ποιο λόγο να γίνουν αν πάρουμε τη γραμμή;» αναρωτιέται. Εύλογη απορία.