Ο κεντρικός τραπεζίτης το επαναλαμβάνει μονότονα: Προληπτική πιστωτική γραμμή από τον ESM, προληπτική πιστωτική γραμμή από τον ESM, προληπτική πιστωτική γραμμή από τον ESM. Αυτή τη φορά ο Γιάννης Στουρνάρας το είπε σε ιαπωνική εφημερίδα. Για να το ακούσουν, βέβαια, εντός συνόρων. Πολιτικά μιλώντας, όμως, ποια από τις δυο λύσεις –προληπτική γραμμή ή μαξιλάρι ρευστότητας –θα ήταν η ενδεδειγμένη για την ελληνική περίπτωση; Στην ανάγνωση, ας πούμε, της ΝΔ ο κίνδυνος που ενέχει το μαξιλάρι είναι πως η κυβέρνηση μπορεί εύκολα να μπει στον πειρασμό να το «ξεπουπουλιάσει» για να χρηματοδοτήσει τις προεκλογικές πελατειακές της σχέσεις. Παρεμπιπτόντως, όσοι γνωρίζουν οικονομικά τονίζουν ότι «το μαξιλάρι έχει αξία όσο είναι άθικτο. Αν το πειράξεις, όταν θα τελειώσουν τα χρήματά του οι αγορές θα σε περιμένουν στη γωνία να σε κατασπαράξουν». Αυτή είναι μια αγωνία που, όπως λένε γαλάζια στελέχη, εκφράζουν και οι εταίροι όταν επιμένουν ότι τα δισ. που αυτό περιλαμβάνει πρέπει να ξοδευθούν για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους.
Από την άλλη, βέβαια, επικρατεί στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, π.χ., η άποψη πως αν δεν πάρεις τη γραμμή, ενηλικιώνεσαι. Επειδή αποκτάς την ιδιοκτησία του προγράμματος και εφαρμόζεις οικειοθελώς τις μεταρρυθμίσεις. Σύμφωνα με έναν πρώην υπουργό Οικονομικών, «η συγκεκριμένη θέση θα μπορούσε να έχει εφαρμογή στην πράξη αν μιλούσαμε για μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση». Οχι επομένως για τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην ανάλυσή του «η κυνική πολιτικά εκδοχή –στενής και βραχυπρόθεσμης προσέγγισης –είναι πως συμφέρει την κυβέρνηση να μην πάρει την προληπτική γραμμή προκειμένου να έχει το αφήγημα της καθαρής εξόδου το καλοκαίρι». «Το ρίσκο οικονομικά είναι όμως προφανές» συμπληρώνει. Για έναν άλλο πρώην τσάρο της οικονομίας, πάλι, το δίλημμα μαξιλάρι ή γραμμή «είναι επίπλαστο. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν έχουν γίνει οι αλλαγές που θα βοηθήσουν τη χώρα να σταθεί μόνη της στα πόδια της». Η απάντησή του είναι «κατηγορηματικά όχι». «Κι αν δεν έχουν γίνει μέχρι τώρα, μετά από τρία προγράμματα, για ποιο λόγο να γίνουν αν πάρουμε τη γραμμή;» αναρωτιέται. Εύλογη απορία.
