Η παρέλαση των υποψηφίων και δυνητικών MVP του Ολυμπιακού στον χθεσινό πρώτο τελικό με τον Παναθηναϊκό θα μπορούσε να παραπέμπει στην αρχαία έριδα για τη γενέτειρα του Ομήρου: περί αυτής τσακώνονταν επτά πόλεις, περί του τίτλου του καθοριστικότερου παράγοντα στο κόκκινο break διαγκωνίζονται τουλάχιστον τέσσερις… Στατιστικώς τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη δικαιούται έστω και με διαφορά στήθους ο Κώστας Παπανικολάου και πάντως θα τον μοιραζόταν ευχαρίστως με τον έτερο ΠΑΠ(απέτρου) που τυγχάνει κιόλας να είναι το έτερον ήμισύ του!
Ουσιαστικώς όμως, ο χθεσινός θρίαμβος του Ολυμπιακού που σηματοδοτεί τη δραματική ανατροπή των δεδομένων και των προγνωστικών, άρχισε να εικονογραφείται και σχηματοποιήθηκε ως πλάνο στο πινακάκι του Γιάννη Σφαιρόπουλου…
Ή μάλλον στα πινακάκια, διότι όπως ο ίδιος είχε αυτοσαρκαστεί πριν από τρεις μήνες στα εγκαίνια της μπουτίκ της ομάδας στην Πλατεία Συντάγματος, από τα νεύρα του πολλές φορές σπάει αυτό που κρατάει και χρειάζεται καινούργιο για να κάνει τη δουλειά του!
Χθες ο «Coach Bullet» έκανε τη δουλειά του με αριστοτεχνικό τρόπο, όχι μονάχα στο κοουτσάρισμα, αλλά και στην προετοιμασία της ομάδας του, την οποία μύησε σε ένα πλάνο που εφαρμόσθηκε με θρησκευτική ευλάβεια.
Δεν έπαιξε καλά ή μάλλον δεν κατάφερε να παίξει το δικό του μπάσκετ ο Παναθηναϊκός. Αυτή είναι η μία όψη, αλλά υπάρχει και η άλλη: δεν τον άφησε να το παίξει και να επενδύσει σε αυτό ο Ολυμπιακός, τόσο σε επίπεδο στρατηγικής, όσο και με τη διαχείριση των εκάστοτε συνθηκών της αναμέτρησης.
Στο 29-19 κι ενώ ελλόχευε ο κίνδυνος να χάσουν τους Πράσινους από τα ραντάρ τους, οι Πειραιώτες εξόρυξαν το παλιό πολύτιμο μέταλλό τους από τις σφαλισμένες στοές των ανθρακωρυχείων!
Τι σημαίνει αυτή η αλληγορία; Απλούστατα ότι ο Ολυμπιακός φόρεσε την παλιά λεοντή του και μεταμορφώθηκε στην ομάδα που είχε (και ανέκτησε χθες) ως δεύτερη φύση της τις ανατροπές και τις επιστροφές: στο καπάκι οι Ερυθρόλευκοι ανασηκώθηκαν, έτρεξαν ένα επιμέρους σκορ 20-3, ξανακάθισαν στη θέση του οδηγού και δεν έκαναν ποτέ πια όπισθεν.
Δικαιούται τα εύσημα ο Σφαιρόπουλος για πολλούς και διαφόρους λόγους, που αφορούν την ομάδα, αλλά και τον εαυτό του: ο ίδιος βεβαίως αντιπαθεί την προσωποπαγή ανάγνωση μιας επιτυχίας και συν τοις άλλοις (έχει δηλώσει κάμποσες φορές ότι) αισθάνεται άβολα όταν το βλέπει να συμβαίνει ή ακούει τον κόσμο να φωνάζει το όνομά του, ωστόσο το χθεσινό break του Ολυμπιακού έχει φάτσα κάρτα την αφεντομουτσουνάρα του!
Ηταν φως φανάρι χθες το βράδυ στο ΟΑΚΑ ότι ο Σφαιρόπουλος είχε δουλέψει πολύ όλες τις τελευταίες ημέρες όχι μονάχα στην τακτική και στη ρουτίνα της προπόνησης, αλλά κυρίως στην πνευματική, ψυχολογική και εγκεφαλική διάσταση της προετοιμασίας του Ολυμπιακού ενόψει των τελικών στους οποίους μάλιστα εμφανιζόταν ως το αουτσάιντερ, χώρια που πολλοί πίστευαν ότι η σειρά θα καταλήξει σε (πράσινο) sweep!
Χάλασε γενέθλια
Χθες ο Ολυμπιακός καταστρατήγησε τον νόμο του ΟΑΚΑ για 14η φορά σε 67 ματς (από το 1995 και εντεύθεν), πέτυχε το δεύτερο δικό του και έκτο στα χρονικά των τελικών break σε πρώτο αγώνα της σειράς, χάλασε τα γενέθλια του Παναθηναϊκού που σήμερα θα συμπλήρωνε ακριβώς έναν χρόνο αήττητος στο πρωτάθλημα (33-0), δεν του επέτρεψε να καταρρίψει το δικό του ρεκόρ σε μια σεζόν (31-0), άρπαξε το πλεονέκτημα έδρας, προηγείται με 1-0 και θα επιδιώξει να το κεφαλαιοποιήσει την Πέμπτη στο Νέο Φάληρο…
Ολα αυτά δεν είναι ούτε λίγα, ούτε ευκαταφρόνητα για μια ομάδα που θεωρούνταν καταδικασμένη και για έναν προπονητή, ο οποίος λογιζόταν από την πιάτσα ως τελειωμένος!