Αντικείμενο, λέει, της έρευνας αυτής είναι η «ανάρμοστη» (οικονομική, μην πάει ο νους σας αλλού) σχέση μεταξύ έλληνα ευρωβουλευτή και επιστημονικής συνεργάτιδός του. Ανοίγω παρένθεση εδώ για να αναφέρω ότι οι ευρωβουλευτές έχουν το δικαίωμα της απασχόλησης επιστημονικών συνεργατών εξόδοις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Τι το (άκρως) περίεργο διερευνά η OLAF;
Οτι ενώ η επιστημονική συνεργάτις του ευρωβουλευτή μας εμφανίζεται στο συμβόλαιό της να αμείβεται λόγου χάρη με 7.000 ευρώ μηνιαίως, η πραγματική αμοιβή της είναι 3.000 ευρώ μηνιαίως. Αρα λείπουν 4.000 ευρώ, την πορεία των οποίων προς κάποια τσέπη ή αλλότριο σκοπό επιχειρεί να εντοπίσει η OLAF, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, είναι πολύ αυστηρή ώς και αδέκαστη, σου λέει.
Ο ευρωβουλευτής φέρεται να προσπάθησε στο πλαίσιο της έρευνας να βρεθεί ένας τρόπος για να «καλυφθεί το κενό» (το λέω όσο πιο κομψά γίνεται), αλλά η άτεγκτη OLAF απάντησε αρνητικά και συνεχίζει την έρευνα, το πόρισμα της οποίας θα παραδοθεί στο προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα περαιτέρω.
Η ίδια πηγή, μια μικρή «κουβαρίστρα» που τα βράδια κόβει βόλτες στα μπαρ των Βρυξελλών, πληροφορήθηκε, και με τη σειρά της πληροφόρησε κι εμένα, ότι και άλλοι έλληνες ευρωβουλευτές αντιμετωπίζουν προβλήματα με τις συμβάσεις που έχουν συνάψει με συνεργάτες τους. Γι’ αυτούς δεν έχει παρέμβει ακόμη η OLAF, το πράγμα βρίσκεται στο πλαίσιο των οικονομικών υπηρεσιών του Ευρωκοινοβουλίου.
«Αλλα κόλπα» στην Ευρωβουλή
Θα σημειώσω βεβαίως ότι παρόμοια ή και περισσότερο σοβαρά «προβλήματα» αντιμετωπίζουν πάρα πολλοί άλλοι ευρωβουλευτές άλλων χωρών. Δεν ανακάλυψαν δηλαδή οι δικοί μας την πυρίτιδα, αλλά ούτε και την Αμερική. Παλιά, και για πολλά χρόνια, ας πούμε (το γνωρίζω καλά αυτό το θέμα…), γινόταν το εξής κόλπο με τα οικονομικά του Ευρωκοινοβουλίου: διάφοροι ευρωβουλευτές οργάνωναν ταξίδια στις Βρυξέλλες προκειμένου οι καλεσμένοι τους να γνωρίσουν από κοντά και να αγαπήσουν την Ευρωπαϊκή Ενωση, και πριν ΕΟΚ. Τι συνέβαινε; Ανοιγε ο ευρωβουλευτής έναν… τηλεφωνικό κατάλογο, έβγαζε 50 ονόματα και υποτίθεται ότι τα καλούσε στις Βρυξέλλες. Μαζί έβαζε και πέντε – έξι πραγματικούς επισκέπτες. Πήγαινε μετά στο λογιστήριο του Ευρωκοινοβουλίου και έλεγε έφερα 55 άτομα, επί τόσο το εισιτήριο, τόσο το ξενοδοχείο, τόσο η διατροφή τους, σύνολο τόσο. Αφαιρούσε αυτά που πραγματικά είχε ξοδέψει και τα υπόλοιπα τα έριχνε παντελόνι. Μέχρι που «βρώμισε» το κόλπο, κυρίως εξαιτίας των Ιταλών, και έβαλε φραγμούς το Ευρωκοινοβούλιο, του είδους για να πάρετε λεφτά θα φέρετε τα αποκόμματα από τα εισιτήρια, τις αποδείξεις από τα ξενοδοχεία και ούτω καθεξής.
«Ιερός» πόλεμος
Στο μεταξύ μαίνεται ο «ιερός» πόλεμος ανάμεσα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών περί της ιδιοκτησίας του περίφημου κτήματος Προμπονά, υπόθεση για την οποία εγκαίρως και εγκύρως είχα ενημερώσει τους ευσεβείς και μη αναγνώστες μου.
Η χθεσινή συνάντηση των δύο προκαθημένων της Εκκλησίας, στο αρχιεπισκοπικό μέγαρο των Αθηνών, δεν επέλυσε το πρόβλημα, το οποίο, πρέπει να αναφέρω, βρίσκεται πλέον –προς επίλυση –εις την αρμοδιότητα της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Κατά τη διερεύνηση της υποθέσεως αυτής, επληροφορήθην άκρως ντροπιαστικά γεγονότα, τα οποία έχουν επισυμβεί και τα οποία αγνοούσα. Οπως για παράδειγμα ότι απεσταλμένος του Οικουμενικού Πατριάρχη, ο επίσκοπος Αμορίου Νικηφόρος, πήγε και λειτούργησε προ καιρού στον ευρισκόμενο εντός του κτήματος Προμπονά ναό του Αγίου Γεωργίου (μεγάλη η χάρις Του), αλλά με το που επληροφορήθη ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος το κατ’ αυτόν βέβηλο γεγονός της εισπηδήσεως έδωσε εντολή και σφραγίστηκε ο ναός!
Υπενθυμίζω εν τάχει το (σκοτεινό) αντικείμενο της διαμάχης: το κτήμα Προμπονά δωρήθηκε από την οικογένεια του διαθέτη στην Εκκλησία της Ελλάδος. Αλλά η Εκκλησία της Ελλάδος επί μία δεκαετία δεν το αξιοποίησε, οπότε οι κληρονόμοι Προμπονά με συμβολαιογραφική πράξη ανακάλεσαν τη δωρεά και το διέθεσαν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, γεγονός το οποίο προκάλεσε την μήνιν του Μακαριότατου Ιερωνύμου, ο οποίος θέλει το κτήμα πίσω.
Η ΕΡΤ έκανε τα… στραβά μάτια
Κακόπιστος… πιστός, του κλίματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και γνώστης της ελληνικής τηλεόρασης μου επισήμανε χθες κάτι που συνέβη την Κυριακή και –προφανέστατα –σχετίζεται με τη διαμάχη. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, που βρίσκεται στην Ελλάδα και χθες συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό, την Κυριακή χοροστάτησε σε μοναστήρι έξω από τη Χαλκίδα μαζί με καμιά 30αριά μητροπολίτες.
Η χοροστασία Βαρθολομαίου αφορούσε την αγιοκατάταξη του Οσίου Ιακώβου, μια διαδικασία η οποία έχει τον χαρακτήρα έκτακτου γεγονότος για την Εκκλησία –δεν συμβαίνει δηλαδή κάθε μέρα ούτε κάθε χρόνο. Πόσοι εξ υμών και ημών άλλωστε δικαιούμαστε να καταταγούμε στη χορεία των αγίων ή και οσίων; Εγώ πάντως πρώτος δηλώνω πως, αν και παπα-Χρήστος, δεν δικαιούμαι…
Αυτή λοιπόν την τόσο σοβαρή για την Εκκλησία διαδικασία απέφυγε επιμελώς να καλύψει απευθείας η ΕΡΤ, όπως κάνει άλλωστε κάθε Κυριακή με τη θεία λειτουργία. Επέλεξε να αποστείλει συνεργείο σε ναό του Γυθείου!
Και διερωτάται ο πιστός… κακόπιστος που προανέφερα: ποιος και με ποια κριτήρια καθορίζει τον ναό από τον οποίο η ΕΡΤ θα μεταδώσει τη θεία λειτουργία; Η ίδια η ΕΡΤ ή το γραφείο του Αρχιεπισκόπου;
Η αθώωση των 51
Ελαβα σημείωμα αγανακτισμένου φίλου μου αναγνώστη –του Νίκου Εξαρχου, πασόκου φλογερού εκ της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ ορμωμένου και διατελέσαντος κατά το παρελθόν γενικού γραμματέα Αθλητισμού. Αναφέρεται στην πρόσφατη δίκη της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ και στην καταδίκη ορισμένων εκ των 59 κατηγορουμένων και μου δηλώνει ότι οι 51 εξ αυτών (και μεταξύ τους και ο ίδιος) αθωώθηκαν, αλλά αυτό διέφυγε την προσοχή του Τύπου –και της δικής μου.
Κατά τον Εξαρχο, ο Τύπος δεν μελέτησε τη δικογραφία, ώστε να τη διαχωρίσει από εκείνους που κατηγορήθηκαν για άλλη υπόθεση (τη ΓΕΝΟΠ – τράβελ, θα σημειώσω), και έτσι μπήκαν και οι 51 (πρώην υπουργοί, πρόεδρος ΓΣΕΕ, επιχειρηματίες, συνδικαλιστές κ.ά.) στο ίδιο τσουβάλι, ενώ δεν θα έπρεπε. Διότι η «κατηγορία» που τους βάραινε ήταν η υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας (προνομιακών θα τις χαρακτήριζε κάποιος…) για τη ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ και εξ αυτού του λόγου αθωώθηκαν.
Ο Νίκος Εξαρχος δηλώνει περήφανος γιατί υπερασπίστηκε τις ΣΣΕ και αναφέρει ότι στην απολογία του ζήτησε από τους δικαστές να τον καταδικάσουν ώστε να πληροφορηθούν όλοι ποιος είναι ο λόγος που καταδικάστηκε. Αλλά εκείνοι, προσθέτω εγώ, δεν του έκαναν τη χάρη…