Το προ και μετά αναφέρεται στη γέννηση του Χριστού, σχετικά με τη μέτρηση του χρόνου. Στη διαφήμιση, σχετικά με ινστιτούτα αδυνατίσματος. Σε ό,τι έχει να κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ, το προ και μετά ανατρέχει στον ΣΥΡΙΖΑ προ Κυβέρνησης και στον ΣΥΡΙΖΑ μετά Κυβέρνησης. Στο «άλλο τι λέμε, άλλο τι κάνουμε». Οι ίδιοι άνθρωποι σε διαφορετικούς ρόλους. Προ Κυβέρνησης ως δήθεν επαναστάτες. Μετά Κυβέρνησης, στον συμβιβασμό και στο νταραβέρι. Κι αν το περιβόητο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης και το ένα άρθρο – ένας νόμος που θα καταργούσαν τα Μνημόνια αποτελούν τις κορωνίδες του ψεύδους, το ποδόσφαιρο είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των οβιδιακών μεταμορφώσεων προ και μετά. Προ Κυβέρνησης, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που πολέμησε μέχρις εσχάτων το πρότζεκ του Βοτανικού. Κόντρα στα μεγάλα συμφέροντα που θα «σήκωναν» ένα τέρας. Που πέραν όλων των άλλων, θα συντελούσε στην εξαφάνιση των κορμοράνων.

Κοτζαμπάσηδες

Προ των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2014, η Ρένα Δούρου, ως Ρόζα Λούξεμπουργκ της Κουμουνδούρου, είχε σηκώσει, σχετικά με το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, το λάβαρο της επανάστασης. Ο καταγγελτικός της λόγος (σχετικά με τα 20 εκατ. της παράταξης Σγουρού) έσπαγε κόκαλα: «Το γήπεδο δεν θα είναι ιδιοκτησία της ΠΑΕ, αλλά μιας εταιρείας του πολυεκατομμυριούχου κ. Μελισσανίδη και θα μείνει στα χέρια του ακόμα κι αν εγκαταλείψει την ομάδα. Η ΑΕΚ και οι οπαδοί της, θα πρέπει να μείνουν μακριά από τα παιχνίδια των σύγχρονων κοτζαμπάσηδων και προέδρων». Μετά τις εκλογές, ο κυβερνητικός μηχανισμός και η Περιφέρεια έβαλαν πλάτη. Η Βουλή νομοθέτησε, μια σειρά από υπουργεία τρέξανε τις διαδικασίες, η Περιφέρεια έκανε ό,τι ήταν δυνατό. Ο Αλέκος Φλαμπουράρης (φωτογραφία) έδωσε των υπέρ πάντων αγώνα. Εξού και οι δημόσιες ευχαριστίες του διοικητικού ηγέτη της ΑΕΚ προς τον Πρωθυπουργό και μια σειρά από υπουργούς.

Η αποθέωση του «άλλο τι λέμε, άλλο τι κάνουμε». Αν όμως, προ Κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ μπλοκάρισε τον Βοτανικό, μετά Κυβέρνησης έχει δώσει τα ρέστα της. Στα καλά καθούμενα κι από το πουθενά, σκάει πέρυσι τον Μάρτιο το γήπεδο του Παναθηναϊκού, στο Γουδί. Με τον Πρωθυπουργό να σκύβει ευλαβικά έμπροσθεν των σχεδίων, για τις σχετικές φωτογραφίες. Με τον Σωκράτη Φάμελλο του υπουργείου Περιβάλλοντος να υπογράφει μνημόνιο συνεργασίας με τον τότε πρόεδρο του ερασιτέχνη Παναθηναϊκού Δημήτρη Μπαλτάκο. Παρά τα διθυραμβικά πρωτοσέλιδα, το θέμα αποδείχθηκε μία ακόμη συριζαϊκή μούφα. Κι αφού ως κυβέρνηση έχουν λύσει όλα τα σπουδαία και τα σοβαρά, έχουν πέρα από τη διάθεση και την πολυτέλεια να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο. Φτάσαμε στο σημείο να διαβάσουμε την επιλογή του Πρωθυπουργού για την τελική μορφή του πρωταθλήματος της Σούπερ Λίγκας: δέκα ομάδες σε τέσσερις γύρους κι όχι 12 ομάδες με πλέι οφ.

Μεσίτες

Από τους κοτζαμπάσηδες του ποδοσφαίρου (προ Κυβέρνησης), ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε άλματα προόδου. Κυβερνητικά στελέχη πρωταγωνιστούν στο ντιλ του Γιάννη Αλαφούζου με τον ταϊλανδό επενδυτή για τη μεταβίβαση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Πιέζοντας μάλιστα να κλείσει η συμφωνία. Λες κι εκπροσωπούν μεσιτικό γραφείο. Ο Γιώργος Βασιλειάδης (φωτογραφία) ως υφυπουργός Αθλητισμού αριστερής κυβέρνησης θα περίμενες να ασχοληθεί με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Με την ενίσχυση των υποδομών. Εις μάτην. Τα περισσότερα από τα 30 εκατομμύρια που λέει ότι βρήκε (!) θα διατεθούν μέσω ΕΡΤ στις τηλεοπτικά άστεγες ομάδες. Μια βιοτεχνία που δεν αντέχει στην κρίση, να κλείσει. Μία (ποδοσφαιρική) ανώνυμη εταιρεία, επιδοτείται με 2,5 – 3 εκατομμύρια από το κράτος. Αυθαίρετα και ετσιθελικά. Ενα προϊόν που έχει απορρίψει η αγορά έρχεται να το αγοράσει πανάκριβα η ΕΡΤ. Είναι που με τον ΣΥΡΙΖΑ οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο.