Το έχουν πάθει όλοι. Εκεί που βρίσκονται στη μέση μιας φράσης, ξαφνικά σταματούν γιατί δεν μπορούν να θυμηθούν ένα όνομα ή τι ήθελαν να πουν μετά. Οπως φαίνεται, το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι λιγότερο συχνό σε ανθρώπους που βρίσκονται σε καλύτερη φυσική κατάσταση σε σύγκριση με εκείνους που διάγουν αποκλειστικά καθιστική ζωή. Η άσκηση μπορεί να βοηθήσει να τροφοδοτηθούν οι περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν την επεξεργασία της γλώσσας. Αυτό σημαίνει ότι οι δρομείς πρέπει να είναι όσο πιο ευφραδείς γίνεται!
Ερευνα που δημοσιεύθηκε στην κορυφαία βρετανική επιστημονική επιθεώρηση Nature, εξέτασε τη σχέση ανάμεσα στην αεροβική άσκηση και την ικανότητα των ανθρώπων να βρίσκουν τις κατάλληλες λέξεις. Οι ειδικοί μελέτησαν 55 συμμετέχοντες, τους οποίους χώρισαν σε δύο ομάδες ανάλογα με την ηλικία τους. Οι 28 άνδρες και γυναίκες ήταν στα 60 τους ενώ οι υπόλοιποι 27 διήνυαν τη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους. Σκοπός τους ήταν να ελέγξουν ποια ομάδα είχε τις περισσότερες διαλείψεις. Αρχικά ζητήθηκε από όλους να βρουν ένα διάσημο πρόσωπο από τη Βρετανία μέσα από 20 ερωτήσεις. Στη συνέχεια τους δόθηκαν ορισμοί τους οποίους έπρεπε να συνδέσουν με σωστές λέξεις. Οι ερευνητές ανακάλυψαν γενικά πως όσο πιο μεγάλοι σε ηλικία ήταν οι συμμετέχοντες, τόσο πιο δύσκολο τους ήταν να ολοκληρώσουν τα συγκεκριμένα τεστ. Μετά έλεγξαν τη φυσική τους κατάσταση χρησιμοποιώντας στατικό ποδήλατο. Οι επιστήμονες παρατήρησαν πως οι ηλικιωμένοι που είχαν καλή φυσική κατάσταση είχαν λιγότερες πιθανότητες να «κολλήσουν». Σύμφωνα με την έρευνα, η αεροβική άσκηση ωφελεί τον εγκέφαλο. Το πιο σημαντικό είναι πως συμβάλλει στην αύξηση της φαιάς ουσίας, το τμήμα του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τις πληροφορίες. Επομένως, εκείνοι που τρέχουν ή ασκούνται συστηματικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν περισσότερη φαιά ουσία από όσους δεν είναι τόσο δραστήριοι κι έτσι δεν έχουν σημαντικές πιθανότητες να παρουσιάσουν διαλείψεις. Το τρέξιμο συμβάλλει επίσης στη δημιουργία νέων κυττάρων και αγγείων στον εγκέφαλο, αυξάνοντας τη δύναμη του ιππόκαμπου (της εγκεφαλικής δομής που συνδέεται με τη γλώσσα). Σύμφωνα με την Κατρίεν Σεγκάερτ, επικεφαλής της έρευνας από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, η συγκεκριμένη παρατήρηση αναφέρεται σε υγιείς ενηλίκους μεταξύ 60 και 80 ετών. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα ερευνών που έδειξαν ότι το τρέξιμο κάνει καλό στον εγκέφαλο και των νεαρότερων. Σύμφωνα με αυτές, όσο περισσότερο κάποιος παίρνει τους δρόμους, τόσο περισσότερο τροφοδοτεί τον εγκέφαλό του με ευεργετικές για τη λειτουργία του ουσίες. Οι ερευνητές πιστεύουν επίσης πως κάθε δρομέας αυξάνει τη χωρητικότητα γλυκογόνου στον οργανισμό του αφού οι μύες του μαθαίνουν να αποθηκεύουν τη συγκεκριμένη ουσία για τις ανάγκες της λειτουργίας του σώματός του.
