O αποτυχημένος υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού στις κυβερνήσεις των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ Αριστείδης Μπαλτάς, πλην όμως γκουρού και ιδεολογικός καθοδηγητής του Πρωθυπουργού και εκ των συγγραφέων της ιδεολογικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ, όσο καιρό βρίσκεται στην απέξω δεν άφησε τον χρόνο να πάει χαμένος. Συνέγραψε ογκώδες βιβλίο με τίτλο «Ονόματα του κομμουνισμού» (εκδ. Πατάκη), το οποίο παρουσίασε στο Μέγαρο Μουσικής, με την παρουσία του Αλέξη Τσίπρα.

Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν και ο παροιμιώδους ρηχότητας (για να το πω κομψά) κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο οποίος είπε ότι είχε την τύχη, έστω και για λίγες ώρες, να βυθιστεί στη γραφή του βιβλίου (εννοούσε την ανάγνωση). Αναρωτήθηκε τι σχέση μπορεί να έχει ένας εκπρόσωπος του κράτους με τον κομμουνισμό (φαντάζομαι εννοούσε ενός δημοκρατικού κράτους, επειδή όλα τα κομμουνιστικά κράτη στηρίχτηκαν σε σκληρά αυταρχικές δομές) και αποφάνθηκε φιλοσοφικά: «Ο κομμουνισμός δεν είναι ένα τελικό σημείο, αλλά ένας ορίζοντας που διανοίγεται κάθε φορά διά της πράξης και διά του λόγου. Κάθε κείμενο αυτού του βιβλίου επιτελεί την πολιτική λειτουργία της διάνοιξης του κομμουνιστικού ορίζοντα».

Δεν ξέρω αν για να μιλάει έτσι έχει διδαχθεί από τον Αριστείδη Μπαλτά, όταν εκείνος επέβλεπε υποψήφιους διδάκτορες (τα περίφημα «μπαλταδάκια»), στις θεωρίες της αποδόμησης. Εκείνο που ξέρω, ωστόσο, είναι ότι διαβάζοντας όλα αυτά τα επικολυρικά, τα γραμμένα για την ψυχή τους και για τα αποθαμένα τους (που θα έτριζαν τα κόκαλά τους αν μάθαιναν ότι συγκυβερνούν με τον Καμμένο και νταραβερίζονται με διεθνείς και εγχώριους καπιταλιστές, που ως γνωστόν πίνουν το αίμα του λαού με το μπουρί της σόμπας), επιβεβαιώνεται απολύτως ένας άλλος συγγραφέας.

Ο αμερικανός συντηρητικός φιλόσοφος Ρότζερ Σκράτον, το βιβλίο του οποίου «Τρελοί, τσαρλατάνοι, ταραχοποιοί. Διανοούμενοι της Νέας Αριστεράς» μόλις μεταφράστηκε στα ελληνικά (στις εκδ. Επίκεντρο), ισχυρίζεται ότι υπάρχει διάχυτο στην Αριστερά ένα θρησκευτικό στοιχείο, ότι η θεωρία της Ιστορίας μετατρέπεται σε θεολογία της Ιστορίας κι ότι οι πιστοί αισθάνονται μυημένοι σε μια θρησκευτική σέχτα. «Πιστεύοντας ανήκεις στους εκλεκτούς», εξηγεί ο Σκράτον. «Εσύ, ο διανοούμενος της πόλης είσαι “αλληλέγγυος” με τον καταπιεσμένο εργάτη. Αρα, πίστευε».

Η πίστη όλα τα καθαγιάζει. Μπορεί να υπήρξες ανεπαρκής, ή άδικος, ή στρεψόδικος, ή κορόιδο στην άσκηση των καθηκόντων σου. Αν είσαι πιστός, όλα συγχωρούνται. Αρκεί να έχεις το χρίσμα του πατριάρχη –της αυτού ιερότητος Αλέξη Τσίπρα.

Τελευταία Νέα