Συνήθως οι προπονητές των ομάδων τονίζουν ότι «τον ημιτελικό πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε σαν τελικό», αλλά στην προκειμένη (υδατοσφαιρική) περίσταση ο Θοδωρής Βλάχος γνωρίζει καλά ότι στο Final 8 οι προσομοιώσεις πληθύνονται.
Τούτου δοθέντος ο Ολυμπιακός πρέπει να αντιμετωπίσει και τον σημερινό προημιτελικό στη Γένοβα σαν τελικό: Εάν δεν νικήσει τη Σπαντάου, τότε… auf wiedersehen, όπως λένε και στη γλώσσα του Γκαίτε!
Δεδομένου κιόλας πως η κόκκινη αρμάδα θα διεκδικήσει το στέμμα στη γενέτειρα του Χριστόφορου Κολόμβου, είναι προφανές ότι τα τρία καράβια της θα πρέπει να πλεύσουν με την ίδια πυξίδα: σήμερα η «Νίνια» (Σπαντάου), αύριο η «Πίντα» (Εγκερ ή Μπαρθελονέτα) και άμποτε το Σάββατο η «Σάντα Μαρία» (Ρέκο ή Μπρέσια ή Γιουγκ ή Σόλνοκ).
Προτρέχω τώρα, αλλά εάν το ριζικό του Ολυμπιακού γράφει ότι θα προκριθεί στον τελικό, φαντάζομαι πως εκεί θα ήθελε να αντιμετωπίσει τους Κροάτες της Γιουγκ που του έφραξαν τον δρόμο στον προπέρσινο τελικό και στον περσινό προημιτελικό.
Προς το παρόν, οι Πειραιώτες φορούν παρωπίδες και εστιάζουν πάνω στους Βερολινέζους από τους οποίους είναι κατά πολύ υπέρτεροι, αλλά οφείλουν να το αποδείξουν και στην πράξη.
Οι Γερμανοί ξανάρχονται στην κεντρική σκηνή, στην οποία κάποτε ήταν κυριολεκτικώς θρονιασμένοι: η Σπαντάου, που αποτελεί ένα σταυροδρόμι ξένων λαών, υπήρξε η κυρίαρχος του παιχνιδιού στην Ευρώπη στα 80s, κατακτώντας τέσσερα τρόπαια (1983, 1986, 1987, 1989), ενώ αγωνίστηκε σε άλλους τέσσερις τελικούς και επίσης κατατάχθηκε 2 φορές τρίτη και 2 τέταρτη!
Το 1981, λίγες εβδομάδες πριν από τον θρίαμβο της εθνικής ομάδας τους στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Σπλιτ, οι Γερμανοί είχαν ταξιδέψει στο Final 4 του Ντουμπρόβνικ μαζί με τον Εθνικό Πειραιώς και τότε έβαλαν τις βάσεις της κυριαρχίας τους με προπονητή τον Ρουμάνο Νίκο Φιρόιου.
