Χωρίς Βέλγιο ο χάρτης της ΑΕΚ

Δεν είναι το μείζον θέμα, αλλά αποτελεί ένα ερώτημα που εγείρεται μέσα στο γενικότερο μπέρδεμα. Θα γίνει άραγε ο Ούγκο Κάιπερς ο πρώτος βέλγος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ΑΕΚ ή θα επιμείνει στην άρνησή του διευρύνοντας την παράδοση που θέλει την Ενωση να μη μεταγγίζει βελγικό αίμα στις φλέβες της;

Οσο κι αν ακούγεται περίεργο, στην εποχή των ορθάνοικτων συνόρων το Βέλγιο δεν υπάρχει στον κιτρινόμαυρο χάρτη. Και δεν είναι κάποια απαξιωμένη ποδοσφαιρική αγορά. Κάθε άλλο. Εφτασε η εθνική του ομάδα να φιγουράρει στο Νο 1 του world ranking της FIFA το 2015. Στην Ενωση όμως δεν έτυχε να συνεργαστούν κατά το παρελθόν με βέλγο ποδοσφαιριστή και απομένει η κατάληξη της ιστορίας με τον Κάιπερς που σε δημόσιες τοποθετήσεις δεν εμφανίζεται πρόθυμος να μεταγραφεί στην ΑΕΚ, παρά τη συμφωνία του Εργοτέλη με τον Δικέφαλο.

Το αξιοσημείωτο πάντως είναι πως λάμπει διά της απουσίας της η βελγική εθνικότητα από τα ρόστερ όλων των εποχών της Ενωσης, παρότι έχουν αγωνιστεί στην ομάδα ποδοσφαιριστές από 45 χώρες. Στη συγκεκριμένη καταμέτρηση δεν υπολογίζεται ξεχωριστά (ως 46η χώρα δηλαδή) η Γιουγκοσλαβία, αφού οι έξι πρεσβευτές που έστειλε στην ΑΕΚ (Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς, Τόνι Σαβέβσκι, Ράικο Γιάνγιανιν, Μόιας Ράντονιτς, Φράνκο Βλάντιτς και Ντούσαν Μπάγεβιτς) θα μπορούσαν να καταταχθούν και σε μία από τις χώρες που προέκυψαν μετά τον κατακερματισμό. Ο Μπάγεβιτς για παράδειγμα είναι γεννημένος στο Μόσταρ της σημερινής Βοσνίας.

Από κει και πέρα η χώρα που έχει τροφοδοτήσει την ΑΕΚ με τους περισσότερους παίκτες είναι η Αργεντινή με 23 και έπεται η Βραζιλία με 16. Η Ενωση αναζήτησε το ποδοσφαιρικό… τάνγκο επιλέγοντας τους Σέρχιο Αραούχο, Πατίτο, Σουκουλίνι, Μπουονανότε, Νασούτι, Αρτσε, Κάρλος Αραούχο, Πελετιέρι, Σάχα, Σκόκο, Μπλάνκο, Ασκάρατε, Αρουαμπαρένα, Παουτάσο, Πριέτο, Μεντίνα, Ρουίς, Νάβας, Κάλβο, Καντέρο, Βισέντε, Ζερ και Ερέα.

Από τις 45 χώρες οι 12 είχαν έναν εκπρόσωπο στην ΑΕΚ. Η Αλγερία τον Τζιμπούρ, η Αυστρία τον Μάχο, η Γεωργία τον Κετσπάγια, η Δανία τον Νίλσεν, το Ιράν τον Μασούντ, το Καμερούν τον Μπέλεκ, ο Καναδάς τον Ενσαλίβα, η Κολομβία τον Βάργκας, το Μαρόκο τον Μπαχά, η Παραγουάη τον Γκαμάρα, η Σιέρα Λεόνε τον Καλόν και η Φινλανδία τον Χετεμάι.

Από κει και πέρα οι χώρες με τουλάχιστον δύο παίκτες στην ΑΕΚ είναι (πλην Αργεντινής, Βραζιλίας) Πορτογαλία, Σερβία, Ισπανία, Βουλγαρία, Κροατία, Αλβανία, Ιταλία, Ισλανδία, Σουηδία, Ουρουγουάη, Αγγλία, Βοσνία, Γερμανία, Γκάνα, Ουγγαρία, Πολωνία, Σενεγάλη, Αυστραλία, Βενεζουέλα, Γαλλία, Κόστα Ρίκα, Λιβερία, Μαυροβούνιο, Νιγηρία, Ολλανδία, Ουκρανία, Σκόπια, Πράσινο Ακρωτήρι (ο Μπατίστα πήρε ελληνική υπηκοότητα με συμμετοχές και στην Εθνική), Ρουμανία, Συρία και Τσεχία.

Ενδεχομένως να προκαλεί έκπληξη η παρουσία στη λίστα της Συρίας, όμως είχε δύο εκπροσώπους στον Δικέφαλο κατά το παρελθόν. Ο Ιμπραΐμ Μουγκράμπι έπαιξε στην Ενωση το 1962-63 καταγράφοντας στο ενεργητικό του 22 συμμετοχές και 7 γκολ στον δρόμο προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Χρήζει βέβαια διευκρίνισης ότι εμφανίστηκε με ελληνικό διαβατήριο (ήταν φοιτητής νομικής στη Δαμασκό και ήθελε να συνεχίσει τις σπουδές του στην Αθήνα), καθώς επισήμως η συμμετοχή αλλοδαπών επετράπη στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ο δεύτερος Σύρος της ΑΕΚ ήταν ο Λούι Τσάνκο. Μπορεί να γεννήθηκε στη Σουηδία και να έπαιξε σε ένα φιλικό με την εθνική ομάδα της σκανδιναβικής χώρας, ωστόσο στη συνέχεια εκπροσώπησε τη Συρία στα προκριματικά του Μουντιάλ 2010 και στο ασιατικό Κύπελλο του 2011 και του 2015.