Θα τελειώσουν όλα στις 24 Ιουνίου; Oσα καταγράφονται τους τελευταίους μήνες στον άξονα Αθήνας – Αγκυρας, με αφετηρία τη σύλληψη των δύο ελλήνων στρατιωτικών και την παρατεταμένη κράτησή τους στην Αδριανούπολη, μπορεί να έχουν ως καταληκτικό σταθμό τις διπλές κάλπες που αποφάσισε να στήσει ο Ερντογάν για να δυναμώσει τα θεμέλια της μονοκρατορίας του; Ο Νίκος Τόσκας δεν είναι σίγουρος –και οι επιφυλάξεις του δεν έχουν να κάνουν με το βάρος της φύλαξης και της προστασίας των οκτώ τούρκων αξιωματικών που έχει επιφορτισθεί. Στην Κατεχάκη, όπως και στο Μαξίμου, έχουν ξυπνήσει μνήμες από την υπόθεση Οτζαλάν, αναγνωρίζοντας εν πολλοίς ότι εάν όντως υπάρξει τουρκική κίνηση για τους οκτώ, η κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί. Απαντες κατανοούν ότι, σε αντίθεση με το παρελθόν, είναι άλλο πράγμα να απολογείσαι για μια επιχείρηση της ΜΙΤ στο Ναϊρόμπι και άλλο στην Αθήνα.

Οι προσδοκίες ότι οι τουρκικές απειλές είναι μόνον λόγια προς εσωτερική –προεκλογική –κατανάλωση, δεν μπορούν να κρύψουν μια ανησυχία που είναι διάχυτη και συνδυάζεται με έντονο εκνευρισμό. Οχι γιατί οι τούρκοι πράκτορες το έχουν ξανακάνει στο μακρινό παρελθόν, πρωτίστως επειδή το κάνουν συνεχώς τους τελευταίους μήνες στη Βαλκανική και αλλού, με την ανοχή ή όχι των τοπικών Αρχών. Είναι προφανές ότι οι οκτώ με τους δύο δεν μπορούν να ισοσταθμίσουν τη ζυγαριά. Ενα παζάρι της Αθήνας με τον Ερντογάν είναι εξίσου κατανοητό ότι θα μπορούσε να αποτελέσει για την «αριστερή κυβέρνηση» του Αλέξη Τσίπρα μεγαλύτερο χτύπημα και από τη μνημονιακή συνθηκολόγηση ή τις μειώσεις σε συντάξεις και αφορολόγητο που ακολουθούν. Οπως με όρους εθνικής ταπείνωσης θα αντιμετώπιζε η ελληνική κοινωνία και την όποια τουρκική επιχείρηση για «εξουδετέρωση» των οκτώ.

Με τις δεκαετίες εμπειρίας στη στρατιωτική ανάγνωση των ζητημάτων, ο Τόσκας δεν έχει αμφιβολία ότι ο κύκλος έντασης στα Ελληνοτουρκικά δεν θα κλείσει ούτε εύκολα ούτε γρήγορα. Πίσω από τις εκρήξεις του Ερντογάν και την απαίτηση για «πακετάρισμα» των οκτώ αξιωματικών, διακρίνεται και μια προσωπική ψύχωση που επηρεάζει τις αποφάσεις –και επιτρέπει την πρόβλεψη ότι στις 24 Ιουνίου η κατάσταση δεν θα διαφοροποιηθεί. Ο τιμωρός Ταγίπ θα ήταν ευτυχής εάν μπορούσε να περιφέρει ως «λάφυρο» τους οκτώ στους δρόμους της Αγκυρας πριν από τις εκλογές, αλλά μόνον ηττημένος στις κάλπες θα πάψει να τους ζητάει και μετά. Στις 25 Ιουνίου οι δύο έλληνες στρατιωτικοί δεν πρόκειται να επιστρέψουν σπίτια τους και, σε αντίθεση με τους υπεραισιόδοξους του Υπουργικού Συμβουλίου, ο Τόσκας αμφιβάλλει εάν αυτό θα συμβεί τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο. Συνεπώς, το ζήτημα των δύο στρατιωτικών θα παραμείνει βαθιά πληγή στην εικόνα μιας κυβέρνησης που έχει ήδη αρχίσει να σπρώχνει μακριά από τη βιτρίνα την περίπτωσή τους.

Ενα δεύτερο πρόβλημα είναι πως η Αγκυρα μπορεί να κρατά τους δύο Ελληνες στις φυλακές της Αδριανούπολης επί μήνες, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει την πολυτέλεια να διατηρεί επί μακρόν έναν μικρό στρατό δίπλα στους οκτώ Τούρκους που θα μπορούν, μάλιστα, να κινούνται ελεύθερα. Με αυτή την κατάσταση να λειτουργεί δεσμευτικά για το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο Τόσκας γνωρίζει καλά ότι μπορεί να αποδειχθεί το πρόσωπο του φετινού καλοκαιριού –ιδίως αν οι συνθήκες συνδυαστούν και με ένα πυρωμένο καλοκαίρι που οφείλει να διαχειριστεί η Πολτική Προστασία. Οταν ο Πάνος Καμμένος θα αντιδρά με πολεμικές ιαχές κατά της Αγκυρας για τους δύο ή τους οκτώ, υψώνοντας μαζί και τα λάβαρα για το Σκοπιανό, ο Τόσκας, όπως και ο Κοτζιάς και οι λοιποί στην Κίνηση Πράττω, θα πρέπει να ακολουθήσουν άλλους δρόμους. Μέσα σε ένα φθινοπωρινό προεκλογικό σκηνικό, μπορεί να βρεθούν απέναντι στους ΑΝΕΛ πιο δυναμικά και από εκείνους που αναζητούν στην Κουμουνδούρου την (αριστερή) ταυτότητά τους. Είναι θέμα επιβίωσης –που θα μπει και στο τελευταίο «παζάρι» με τον Τσίπρα.

Τελευταία Νέα