Η φιλόξενη κατοικία του εφοπλιστή

Ελεος πια με την κακία που είναι διάχυτη παντού, έλεος. Κυκλοφορεί εδώ και δύο εβδομάδες ότι ο πρόεδρος Αλέξης αναζητεί τα τριήμερα λίγη ξεκούραση από το βεβαρημένο και τόσο αγχώδες πρόγραμμα που έχει, στη φιλόξενη κατοικία –μία εκ των τριών, τεσσάρων του συγκροτήματος –του εφοπλιστή κυρίου Μαρτίνου στο Λαύριο. Είναι μια επιλογή την οποία ακολουθεί σταθερά τα τελευταία χρόνια, δεδομένου ότι προσφέρει πολλαπλά οφέλη στον Πρωθυπουργό: είναι κοντά στην Αθήνα, έτσι δεν ταλαιπωρείται από κουραστικές μετακινήσεις, βρίσκεται μέσα σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον που τον κάνει να ξεχνιέται για λίγο από τα ζέοντα προβλήματα της πολιτικής και επιπλέον το σπίτι όπου κατοικεί βρίσκεται σε ένα σημείο ιδιαίτερα προφυλαγμένο από τα αδιάκριτα και ενοχλητικά βλέμματα των περίεργων, που εξαιτίας της αδιακρισίας τους (άλλη «ασθένεια» αυτή) θα μπορούσαν να του προκαλέσουν δυσφορία ή και δυσθυμία.

Και ενώ αυτό θα έπρεπε να γίνεται σεβαστό, το ακόρεστο πάθος των ανθρώπων για κουτσομπολιό και η ακατανίκητη ροπή προς την κακία επιχειρούν να ενοχοποιήσουν αυτή την καθαρά ανθρώπινη τάση που χαρακτηρίζει όλους τους σκληρά εργαζομένους: να «ξεκλέψουν» λίγο χρόνο για να κάνουν ένα μπάνιο το μεσημέρι στη θάλασσα και το βραδάκι να πιουν ένα μαλτ ουίσκι και να καπνίσουν ένα πούρο, που λέει ο λόγος.

Φυσικά θα βρεθούν και κάποιοι να πουν «καλά, από τα χιλιάδες ενοικιαζόμενα σπίτια της αθηναϊκής Ριβιέρας, στου Μαρτίνου του εφοπλιστή πήγε να μείνει και φέτος;». Η απάντηση προς αυτούς δεν μπορεί να είναι άλλη από το ότι «κι ο Ανδρέας, από τα χιλιάδες ξενοδοχεία που είχε η χώρα, στην Ελούντα έκανε διακοπές, όχι στα ενοικιαζόμενα δωμάτια της κάθε κυρίας Τασίας»!

Ε, μα πια. Δεν την αντέχω αυτή την κακία, το είπα εξαρχής…

Και να πεις ότι δεν κουράζεται ο Πρωθυπουργός; Λιώνει στη δουλειά. Και στην αναμονή. Ωρες περνάει πάνω από ένα τηλέφωνο, περιμένοντας πότε θα χτυπήσει και αν θα είναι το «σωστό» τηλέφωνο –του Ζόραν Ζάεφ, του πρωθυπουργού των Σκοπίων. Αλλά το άτιμο δεν χτυπάει, και είναι αυτή η αναμονή τόσο, μα τόσο σκληρή και συνάμα τόσο επιβαρυντική για τη διάθεσή του.

Ο άνθρωπός μου στο Μαξίμου, με τον οποίο πλέον, για να επικοινωνήσουμε, μόνο ταχυδρομικά περιστέρια δεν έχουμε χρησιμοποιήσει ακόμη, μου έλεγε προχθές ότι «δεν μιλιέται ο πρόεδρος». Οτι είναι κακόκεφος, σκεπτικός, δύσθυμος. Και με εκρήξεις.

Εγώ δεν έχω να κάνω τίποτα περισσότερο γι’ αυτό, παρά να του αφιερώσω ένα τραγούδι, παλιό, σχεδόν εβδομήντα χρόνων. Εχει τίτλο «Πάρε με στο τηλέφωνο», το τραγούδησαν ο Μανώλης Χιώτης και η Μαίρη Λίντα, και οι δύο πρώτες στροφές του είναι οι ακόλουθες:

Πάρε με στο τηλέφωνο

λιγάκι να τα πούμε

και δώσ’ μου ένα ραντεβού

για να συναντηθούμε.

Πάρε με στο τηλέφωνο

κι απ’ το γλυκό σου στόμα

θέλω ν’ ακούσω να μου πεις

πως μ’ αγαπάς ακόμα.

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον πρόεδρο Αλέξη –υπάρχει στο YouTube, ας το βάλει να το ακούσει και ας συμβιβαστεί με την ιδέα ότι το Σκοπιανό 25 χρόνια έμεινε άλυτο. Θα ζήσει, κι αυτός και εμείς οι υπόλοιποι, χωρίς να λυθεί. Μη σκοτίζεται…

Αλλωστε δεν είναι και ο μόνος που έχει προβλήματα με το Σκοπιανό και τη λύση του. Γνωρίζω καλά, έπειτα και από μια συνομιλία που είχα χθες το πρωί με κορυφαίο στέλεχος της Κεντροαριστεράς, ότι δεν είναι λίγοι στο ΚΙΝΑΛ που προσεύχονται να μην υπάρξει λύση, γιατί κάτι τέτοιο θα σημάνει αυτομάτως… λύση και του Κινήματος!

Διάλυση, για την ακρίβεια. Με δεδομένο ότι Σταύρος Θεοδωράκης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος και Γιώργος Παπανδρέου αλληθωρίζουν προς ΣΥΡΙΖΑ μεριά, στο ΠΑΣΟΚ αναρωτιούνται πλέον σοβαρά πώς μπορεί να υπάρξει συνέχεια του εγχειρήματος του ΚΙΝΑΛ όταν οι μισοί δεν υπακούουν στη «γραμμή» της ρήξης με τον ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα μέτωπα.

Οπως μου είπε δε αυτός ο παράγων, που για ευνόητους λόγους δεν παραθέτω το όνομά του (εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα, εκείνος έχει), ήδη στο ΠΑΣΟΚ έχουν γίνει οι πρώτες συζητήσεις –θα συνεχιστούν… –για την επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, όταν αυτό προκύψει με την κατάληξη των διαπραγματεύσεων και τη συμφωνία επί του Ονοματολογικού.

Παρεμπιπτόντως πρέπει να σημειώσω στο ίδιο πλαίσιο ότι στο ΚΙΝΑΛ θεωρούν ήδη ξένο σώμα τον υποψήφιο Ραγκούση, θεωρώντας ότι έχει συμφωνήσει σε όλα με τον ΣΥΡΙΖΑ και απλώς απομένει ο χρόνος κατά τον οποίο θα εκδηλωθεί η μεταπήδηση…

Σε άλλους χώρους έχουν άλλα προβλήματα. Στο κόμμα ΑΝΕΛ ο πρόεδρος Καμμένος είναι, μου λένε, έντονα προβληματισμένος για τη δημοκοπική συρρίκνωση του κόμματος, το οποίο φέρεται σταθερά σε όλες τις μετρήσεις εκτός της νέας Βουλής. Για τον λόγο αυτόν αποφάσισε, λέει, να ζητήσει τη βοήθεια ενός ειδικού, ο οποίος θα μελετήσει την εικόνα (και την απήχηση) των ΑΝΕΛ στο εκλογικό σώμα και θα υποβάλει ένα πόρισμα – μελέτη, ώστε να έχουν οι άνθρωποι έναν μπούσουλα για το πού και κυρίως πώς πρέπει να κινηθούν ώστε να έχουμε τη χαρά να τους δούμε και στην επόμενη Βουλή. Για να απολαμβάνουμε, όπως πάντα, τον ήπιο, ευγενικό, πολιτικά ορθό και πάντα γεμάτο αλήθειες λόγο του Καμμένου προέδρου τους.

–Και σε ποιον ειδικό απευθυνθήκατε; ρώτησα έναν εκ των συνεργατών του προέδρου.

–Στον κύριο Ηλία Νικολακόπουλο, μου απάντησε!!

Δεν θα κάνω φυσικά κανένα σχόλιο για την πορεία του κυρίου Νικολακόπουλου. Θα σημειώσω απλώς ότι καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή και εννοείται ότι η αρχή συμπεριλαμβάνει και τα πελατάκια…

Με όσα συμβαίνουν στο μικρό χωριό που ακούει στο όνομα Βρυξέλλες ξεκίνησα την εβδομάδα, με τον ίδιο τρόπο θα την τελειώσω. Την εβδομάδα. Μου λένε λοιπόν ότι εξαιτίας διαφόρων «πονηριών» που έκαναν κατά το παρελθόν ιταλοί ευρωβουλευτές, και κυρίως εξαιτίας του σκανδάλου με το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν (χρησιμοποιούσε τα χρήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να συντηρεί το κόμμα της), το προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποφάσισε να κάνει δειγματοληπτικούς ελέγχους. Σε έναν τέτοιο έλεγχο, έπεσαν πάνω σε δικιά μας ευρωβουλευτίνα, η οποία ελέγχεται πλέον εξονυχιστικά για το προσωπικό που απασχολεί και το οποίο πληρώνεται από το Ευρωκοινοβούλιο.

Παράλληλα και ύστερα προφανώς από συνεννόηση με την OLAF, την ευρωπαϊκή υπηρεσία για την καταπολέμηση της διαφθοράς, έλληνες ευρωβουλευτές έλαβαν e-mail από τις οικονομικές υπηρεσίες του Κοινοβουλίου, με τα οποία τους ζητείται να παραθέσουν στοιχεία σχετικά με το αν τα χρήματα που εισπράττουν για τη συντήρηση των γραφείων που διαθέτουν στην Ελλάδα διατίθενται γι’ αυτόν τον σκοπό ή για αλλότριους σκοπούς.

Η πηγή μου, η γνωστή «κουβαρίστρα» των Βρυξελλών, στην οποία αναφέρθηκα τις προάλλες, μου είπε ακόμη ότι οι υπηρεσίες της Κομισιόν έχουν προχωρήσει ήδη στο μπλοκάρισμα συμβολαίων κάποιων συνεργατών ευρωβουλευτών στην Αθήνα, διαπιστώνοντας ότι τα χρήματα που υποτίθεται ότι διετίθεντο στους συνεργάτες δίνονταν στο κόμμα με το οποίο είχαν εκλεγεί οι ευρωβουλευτές.

Το θέμα είναι πολύπλοκο και αν τελεσφορήσει η έρευνα, δεν αποκλείεται να έχουμε εκπλήξεις για το «εύρος» του «προβλήματος»…