Το ταλέντο περίσσευε πάντα σε αυτή την εθνική ομάδα είτε αγωνιζόταν ως Γιουγκοσλαβία (μέχρι το 1990) είτε ως Σερβία και Μαυροβούνιο (1998 και 2006) είτε όπως τώρα (αλλά και στο Μουντιάλ του 2010) ως Σερβία.

Μπορεί οι επιθετικοί και οι μέσοι της συνήθως να ξεχώριζαν, αλλά ο νυν αρχηγός της, ο Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, είναι αμυντικός, πραγματικά ηγετική φυσιογνωμία.

Τόσο στη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης όσο και στην Εθνική Σερβίας είναι ο παίκτης που δίνει άλλο αέρα στην άμυνα των ομάδων του και παράλληλα βοηθάει και στη δημιουργία παιχνιδιού.

Επίσης αποτελεί συνδετικό κρίκο ανάμεσα στους παλαιότερους και νεότερους παίκτες, προσπαθώντας έτσι να βοηθήσει την ομάδα –ίσως στο μεγαλύτερο πρόβλημά της –να βρει τη χημεία της.

Ουσιαστικά είναι ένα σύνολο που μπορεί να πετύχει το καλύτερο, αλλά με την ίδια ευκολία μπορεί να επιστρέψει πολύ σύντομα σπίτι…

Ο πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος και του ΠΑΟΚ, ο Αλεξάντερ Πρίγιοβιτς, είναι παίκτης – κλειδί στην επίθεση, ενώ όλοι περιμένουν να δουν τον 21χρονο μέσο Αντρίγια Ζίφκοβιτς της Μπενφίκα που είχε… βγάλει μάτια ως 18χρονος όταν οδήγησε την Εθνική Σερβίας στον τίτλο, στο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20 ετών!

Στη Σερβία ταιριάζει η Νότια Αμερική καθώς τόσο το 1930 στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ουρουγουάη όσο και το 1962 στην αντίστοιχη διοργάνωση στη Χιλή οι Σέρβοι έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά, χωρίς όμως να μπουν στον τελικό, ενώ στο τέλος έμειναν στην 4η θέση.

Χαμηλά ο πήχης

Στη 12η συμμετοχή τους στα γήπεδα της Ρωσίας αυτή τη φορά, τα όνειρα των Σέρβων δεν πάνε τόσο ψηλά (τετράδα), αλλά θα το θεωρήσουν –και δικαίως –μεγάλη επιτυχία αν περάσουν στη φάση των νοκάουτ αγώνων και ήδη έχουν στοχεύσει το ματς της πρεμιέρας με την Κόστα Ρίκα, που με νίκη μπορεί να τους ανοίξει διάπλατα την πόρτα της πρόκρισης.

Ο Αλεξάντερ Κολάροφ, ο Νεμάνια Μάτιτς, όπως και ο 23χρονος (μεταγραφικός στόχος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) άσος της Λάτσιο Σεργκέι Μιλίνκοβιτς – Σάβιτς είναι επίσης τρία από τα αστέρια αυτής της εθνικής ομάδας.

Η απειρία του προπονητή είναι ένα θέμα που μπορεί να αποδειχθεί στην πορεία ιδιαίτερα σημαντικό.

Πάντως δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι στη Σερβία που θεωρούν τη συγκεκριμένη διοργάνωση ως εφαλτήριο για να επανέλθει και πάλι η εθνική τους ομάδα στο υψηλότερο επίπεδο. Ο χρόνος θα δείξει εάν τελικά έχει έρθει η ώρα για να αφήσει το στίγμα της μια ομάδα με αρτίστες, που ψάχνει όμως να βρει τα πατήματά της.

Οι Σέρβοι προκρίθηκαν σχετικά εύκολα (πρώτοι στον όμιλό τους μπροστά από την Ιρλανδία) χωρίς να μπουν στην ψυχοφθόρα διαδικασία των μπαράζ.

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ Μλάντεν Κρίσταγιτς

Το μεγάλο στοίχημα και η απειρία

Η εσωστρέφεια ήταν πάντα ένα έντονο χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας, που παρά την πρόκριση (και σχετικά άνετα) στα τελικά θα εμφανιστεί με άλλον προπονητή, αφού ο άνθρωπος που την πήγε στα γήπεδα της Ρωσίας, ο Σλάβο Μούσλιν, απολύθηκε για διαφορές που είχε με την ομοσπονδία! Η οποία επιθυμούσε να παίζει περισσότερο ο Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς και γενικότερα να μπει περισσότερο νέο αίμα στην Εθνική.

Ως αμυντικός ο Κρίσταγιτς ήταν εξαιρετικός, αλλά από τη θέση του προπονητή στην πρώτη του θητεία στην εθνική ομάδα το στοίχημα είναι μεγάλο και γι’ αυτόν αλλά και για την ομοσπονδία, η οποία και θα έχει τον τελευταίο λόγο μετά το φινάλε της διοργάνωσης.

Τελευταία Νέα