Εξαετία θα συμπληρώσει στην ΑΕΚ ο τερματοφύλακας Βασίλης Μπάρκας αν εξαντλήσει το νέο τετραετές συμβόλαιο που υπέγραψε με ισχύ έως το 2022. Υπάρχει δηλαδή η προοπτική να μακροημερεύσει σε μία ομάδα που έχει να επιδείξει κατά το παρελθόν αρκετούς «άσους» διαρκείας. Προεξάρχοντος βεβαίως του εμβληματικού Στέλιου Σεραφείδη, που θήτευσε πάνω από 20 χρόνια στην ομάδα. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 μέχρι και το 1972 υπερασπίστηκε την εστία του Δικεφάλου κατακτώντας τρία πρωταθλήματα (1963, 1968, 1971) και ισάριθμα Κύπελλα (1956, 1964, 1966).
Στη σκιά του έμειναν δύο τερματοφύλακες της ΑΕΚ με περιορισμένες συμμετοχές στις δικές τους πενταετίες: ο Βαγγέλης Πετράκης (1962-67) και ο Θόδωρος Μανιατέας (1964-69). Αντίθετα, ο Στέλιος Κωνσταντινίδης, που εντάχθηκε στην ΑΕΚ το 1963 και προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα το 1967, κατάφερε να καθιερωθεί στο βασικό σχήμα (πανηγυρίζοντας και την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1971) παρόντος του Σεραφείδη που βάδιζε προς τη δύση της καριέρας του. Ο Κωνσταντινίδης αποχώρησε το 1973 ύστερα από μία δεκαετία στην ομάδα.
Εναν χρόνο νωρίτερα εντάχθηκε στην ΑΕΚ ο Λάκης Στεργιούδας, που έμελλε να κλείσει 12ετία στην Ενωση. Από το 1976-77 άρχισε να παίρνει περισσότερο χρόνο και συμμετείχε ενεργά στην πορεία της ΑΕΚ προς τα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA εκείνη την περίοδο, αλλά και μετέπειτα στο νταμπλ του 1978, στο πρωτάθλημα του 1979 και στο Κύπελλο του 1983.
Οι «Ευρωπαίοι»
Με τον Στεργιούδα συνυπήρξε στην Ενωση και ο Γιώργος Σιδηρόπουλος (1973-78, όντας βασική επιλογή την πρώτη τριετία), αλλά και ο Νίκος Χρηστίδης (1976-82). Το αλησμόνητο σκηνικό στη δική του θητεία καταγράφηκε στον προημιτελικό του Κυπέλλου UEFA με την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς το 1976-77 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Με την ΑΕΚ να έχει ισοφαρίσει το σκορ της πρώτης αναμέτρησης (3-0) ο Φράντισεκ Φάντροκ είχε την έμπνευση ενόψει της διαφαινόμενης διαδικασίας των πέναλτι να αντικαταστήσει στο 117′ τον Στεργιούδα με τον Χρηστίδη, που υπέγραψε την πρόκριση αποκρούοντας δύο εκτελέσεις!
Τη δεύτερη πιο μακρά θητεία στην Ενωση (μετά τον Σεραφείδη) την είχε ο Σπύρος Οικονομόπουλος συμπληρώνοντας 19 χρόνια στην ομάδα (1977-1996).
Σχεδόν 10 χρόνια ανήκε στην ΑΕΚ και ο Φάνης Κοφινάς (1982-1992) που σπούδασε και μαθηματικός. Τις πρώτες σεζόν περιπλανήθηκε ως δανεικός και επανεντάχθηκε για μία πενταετία στην πρώτη ομάδα, χωρίς όμως να καθιερωθεί. Υπερασπίστηκε πάντως την εστία της Ενωσης στον νικηφόρο τελικό (3-2 τον Ολυμπιακός στις 2/6/1990) του μοναδικού Λιγκ Καπ που διοργανώθηκε στην Ελλάδα.
Και οι… κουπάτοι
Ο Αντώνης Μήνου από την πλευρά του ήταν βασικός στις τέσσερις από τις πέντε σεζόν του στην ΑΕΚ (1988-1993) συμβάλλοντας στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων (1992, 1993).
Την επόμενη περίοδο ήταν βασικός στον δρόμο προς τη νέα στέψη (1993-94) ο Ηλίας Ατματσίδης, ο οποίος θήτευσε στην ΑΕΚ 10 χρόνια (από το καλοκαίρι του 1992 έως τον Δεκέμβριο του 2002). Αποτέλεσε την πρώτη επιλογή για οκτώ περιόδους και πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα (1992-93, 1993-94), τέσσερα Κύπελλα (1996, 1997, 2000, 2002) και ένα Σούπερ Καπ (1992).
Πέραν του Ατματσίδη μακροημέρευσαν (τουλάχιστον πέντε σεζόν) οι Βασίλης Καραγιάννης (1993-1999), Διονύσης Χιώτης (1994 έως Δεκέμβριο 1998 και 2000-07 αγωνιζόμενος στο νικηφόρο τελικό Κυπέλλου του 2003), Χρυσόστομος Μιχαηλίδης (1997-2001, 2002-05), Γιάννης Αραμπατζής (2003-13), Θοδωρής Μοσχονάς (2008-2013), αλλά και εσχάτως ο Παναγιώτης Ντούνης (2013-18). Τα περισσότερα χρόνια τους όμως τα πέρασαν ως εφεδρείες.
«Ακόμα περισσότερους τίτλους»
Μετά την τζίφρα του στο νέο συμβόλαιο και τη χειραψία με τον τεχνικό διευθυντή Νίκο Λυμπερόπουλο μπροστά στις κάμερες και στα μικρόφωνα, ο Βασίλης Μπάρκας είπε: «Είμαι πολύ χαρούμενος που συνεχίζω εδώ. Ελπίζω να πάρουμε ακόμα περισσότερους τίτλους».
