Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να επιλυθεί το Μακεδονικό, ένα σοβαρό πρόβλημα, που οφείλεται αποκλειστικά και διαχρονικά στην άλλη πλευρά. Οι κυβερνητικοί, όμως, χειρισμοί, ευθύς εξαρχής, προκλητικά ερήμην της αντιπολίτευσης και η εξίσου προκλητική αδιαφορία για τις λαϊκές αντιδράσεις, ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα, που στιγματίζονται συλλήβδην σαν… ακροδεξιές, δικαιολογούν σοβαρές ανησυχίες για τις επιδιώξεις της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου.
Αίφνης, ο διαπραγματευτής κ. Νίκος Κοτζιάς ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει την ύπαρξη «μακεδονικής» γλώσσας! Και επιμένει, παρά την τεκμηριωμένη διάψευση του κορυφαίου γλωσσολόγου μας καθηγητή Γιώργου Μπαμπινιώτη. Σαν κακός δικολάβος, που αποδέχεται, υπέρ των αντιδίκων του επιχειρήματα που εκείνοι δεν προέβαλαν. Η επιμονή αυτή του υπουργού Εξωτερικών οδηγεί στο συμπέρασμα: Αν υπάρχει «μακεδονική» γλώσσα, υπάρχει και «μακεδονική» ταυτότητα!
Ετσι «η συμφωνία είναι έτοιμη». Κι αφού «τα έδωσαν όλα», ο κ. Τσίπρας, τώρα «αναμένει στο τηλέφωνό του» τον κ. Ζάεφ, να δώσει κι αυτός λίγο –χωρίς πολλές λεπτομέρειες εφαρμογής –για το erga omnes. Ετσι, όλα όσα αφορούν τον πυρήνα του προβλήματος, τον αλυτρωτισμό και τη «Μακεδονία του Αιγαίου», θα παραπεμφθούν στις ελληνικές καλένδες. Πώς; Η νέα συμφωνία θα πάρει τη θέση της ισχύουσας σήμερα ενδιάμεσης συμφωνίας Ελλάδας – ΠΓΔΜ που εμποδίζει την απρόσκοπτη πορεία των Σκοπίων προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Ο κ. Κοτζιάς δεν είναι τόσο «αδιάβαστος», ώστε να αγνοεί τι έγινε μετά τη σαλατοειδή διαχείριση του εθνικού θέματος από τη ΝΔ (1990-93). Η νέα, τότε, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου, υποχρέωσε τους ψευδομακεδόνες των Σκοπίων να την υπογράψουν, τον Οκτώβρη 1995.
Καθορίστηκαν ρητώς οι προϋποθέσεις για την ένταξη της χώρας αυτής ως «μέλους» ή για τη «συμμετοχή» της, δηλαδή με οποιαδήποτε άλλη μορφή ή σχέση, (παρατηρητή κ.ά.) σε διεθνείς οργανισμούς. Οπως, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Ομως, αν και έχουν παρέλθει 23 έτη, έχει αφαιρεθεί μόνο το άστρο της Βεργίνας από τη σημαία της ΠΓΔΜ και το «Μακεδονία» από το αεροδρόμιό της. Δεν έχουν συμμορφωθεί με καμιά άλλη δέσμευσή τους. Οπως αυτές που ρητά, αλλά και ενδεικτικά, αναφέρονται στο προοίμιο και μία σειρά άρθρων (1, 2, 3, 49 του Συντάγματος), τα σύμβολα κ.λ.π.
Αν επί 23 χρόνια δεν εφαρμόζουν την ενδιάμεση, ισχύουσα ακόμη, συμφωνία, πώς θα αποτολμήσουν ο κ. Κοτζιάς και η κυβέρνηση Τσίπρα να την αντικαταστήσουν με μια νέα συμφωνία, επαφιέμενοι στη μακροθυμία των Σκοπιανών να κάνουν μέσα σε μόλις δύο χρόνια όσα δεν έκαναν μέσα σε 23; Οταν, μάλιστα, θα έχουν κατοχυρώσει τη σχέση τους με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, έστω και με «προσωρινό» καθεστώς, απαλλασσόμενοι από την ενδιάμεση συμφωνία; Θα είναι ελεύθεροι πια να συνεχίσουν τη γελοία προπαγάνδα τους εις βάρος της Ελλάδας. Αυτό δεν έκαναν ξεδιάντροπα και προ μηνός, προτείνοντας την ονομασία Μακεδονία του Ιλιντεν;
Στο άρθρο μου «Στρατηγική διχασμού» («ΤΑ ΝΕΑ» 12/2/2018) είχα επισημάνει ότι «το Μακεδονικό προσφέρεται για διχαστική χρήση». Είναι πια φανερό ότι, το «Ιερατείο» του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί το Σκοπιανό για να διεμβολίσει την ενότητα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (Κίνημα Αλλαγής). «Το Μακεδονικό θα οδηγήσει σε ανακατάταξη του πολιτικού σκηνικού στη χώρα» δεν «προφήτεψε» ο κ. Νίκος Βούτσης; Στρατηγική δοκιμασμένη από το παρελθόν. Που κατέληγε, όμως, πάντοτε υπέρ της Δεξιάς! Είναι, όμως, η μόνη ελπίδα να επιζήσει η κυβέρνηση της «πρώτη φορά Αριστεράς». Και η ελπίδα, ως γνωστόν, πεθαίνει τελευταία…
Τελευταία Νέα