Η δεύτερη συνθήκη της επανεκκίνησης

Και στο… βάθος κήπος. Εβδομάδα που οδηγεί στην έναρξη της προετοιμασίας για τον Ολυμπιακό αυτή που ξεκίνησε σήμερα. Και μιας και την Παρασκευή (15/6) είναι προγραμματισμένο το πρώτο ραντεβού στον Ρέντη, είναι δεδομένο ότι πολλά πρέπει να συμβούν μέχρι τότε. Οι Ερυθρόλευκοι λοιπόν πατούν το γκάζι! Εντείνουν τις προσπάθειες ώστε όλα να είναι έτοιμα για αυτή την επανεκκίνηση. Για αυτή τη νέα προσπάθεια που βρίσκει τους Πειραιώτες σε μια θέση όχι ακριβώς συνηθισμένη. Εχουν μάθει να ξεκινούν για να υπερασπιστούν τα κεκτημένα της προηγούμενης σεζόν. Αυτή τη φορά θα ξεκινήσουν για να μην επαναλάβουν σχεδόν τίποτε από ό,τι προηγήθηκε στην αγωνιστική περίοδο 2017-18. Βασική διαφορά, που έχει να προκύψει ως «δεδομένο» από το καλοκαίρι του 2010. Από το καλοκαίρι που έπιασε στα χέρια του το τιμόνι ο Βαγγέλης Μαρινάκης, γυρίζοντας σελίδα στην ιστορία του συλλόγου.

Φιλοδοξία

Εξού λοιπόν και τώρα η διαδικασία της επανεκκίνησης. Οπως τότε. Αυτό το «πάλι από την αρχή» με το μεράκι και την υπομονή που απαιτείται ώστε να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Της φιλοδοξίας για τη δημιουργία μιας νέας ομάδας, που θα αποτελέσει τη βάση για τα επόμενα χρόνια. Οπως ακριβώς έγινε και τότε. Ναι, κοιτάζοντας με απόσταση τον χρόνο καταλήγεις εύκολα στο συμπέρασμα ότι ο Ολυμπιακός πήρε επτά πρωταθλήματα στη σειρά, ισοφαρίζοντας το μεγαλύτερο ρεκόρ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, ακριβώς διότι την προηγούμενη φορά που είπε «από την αρχή», σημάδεψε με εξαιρετικά ποσοστά. Και στο συνολικό σχέδιο που ακολούθησε, και στα πρόσωπα που το υπηρέτησαν. Πρέπει λοιπόν να το ξανακάνει. Και αυτό έχει τη σημασία του στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε.

Πρέπει να δείξει ευστοχία σε όλα εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που επιβάλλονται σε μια επανεκκίνηση. Δεν είναι τυχαίο για παράδειγμα ότι αναζητεί μετ’ επιτάσεως την ελληνοποίηση του ρόστερ, θέλοντας να φτιάξει τον επόμενο κορμό. Δεν είναι τυχαίο ότι σημαδεύει και στο νεαρό της ηλικίας όσον αφορά εκείνους που έρχονται στο Λιμάνι για να μπουν στην εξίσωση. Στις περιπτώσεις αυτές βλέπεις λύσεις για τα επόμενα χρόνια. Εξαιρώντας λοιπόν την περίπτωση του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, που είναι «ειδική» (λέγεται και MVP της περσινής σεζόν), ή ακόμη και το ενδιαφέρον για τον Γιάννη Φετφατζίδη (εάν και εφόσον θα πρόκειται για μια σημαδιακή επιστροφή), ο Ολυμπιακός ώς τώρα κοιτάζει το μέλλον μέσα και από το φίλτρο της χρονολογίας.

Νιάτα

Θέλει τα νιάτα να χαρακτηρίζουν το επόμενο ρόστερ του. Να ξεκινήσει με αυτό το δεδομένο και σταδιακά μέσα στο καλοκαίρι να προσθέσει και την εμπειρία όπου κρίνει σκόπιμο. Καθόλου τυχαίο λοιπόν ότι οι ώς τώρα αναζητήσεις του αφορούν ως επί το πλείστον ποδοσφαιριστές νεαρής ηλικίας. Ο Ανδρέας Γιαννιώτης (25), ο Μανώλης Σιώπης (24), ο Δημήτρης Μάνος (23), ο Κωνσταντίνος Τσιμίκας (22), ο Μεντί Καμαρά (21) αποτελούν μιας πρώτης τάξεως απόδειξη για την εφαρμογή αυτού του πλάνου. Και όλα αυτά σε ένα ρόστερ όπου υπάρχουν ο Ανδρούτσος (21), o Νικολάου (20), ο Κούτρης (23), ο Σισέ (23), ο Ενγκελς (24), ο Φορτούνης (25), ο Βρουσάι (19). Υπάρχουν και άλλοι υποψήφιοι, υπάρχουν μπόλικες περιπτώσεις ακόμη, χωρίς καν να χρειαστεί το μεταγραφικό παράθυρο. Αναφερόμαστε όμως στις πιο «ασφαλείς» εξ αυτών. Σε εκείνους που θα είναι στον Ρέντη σε μερικά 24ωρα προκειμένου να πιάσουν δουλειά υπό τις οδηγίες του Πέδρο Μαρτίνς. Του Πορτογάλου, που αν μη τι άλλο φημίζεται και για τη διάθεσή του να δουλεύει με νεότερες ηλικίες, αλλά και να αναδεικνύει πρωταγωνιστές. Δεν επιλέχθηκε τυχαία ο 48χρονος στις αρχές Απριλίου. Γνώριζαν καλά εκείνοι που πρόκριναν την επιλογή του αυτές τις δύο «λεπτομέρειες» στο βιογραφικό του νέου τεχνικού. Τις δύο συνήθειες οι οποίες ταιριάζουν γάντι στο project που η υλοποίησή του προχωρά καιρό τώρα. Αργά και μεθοδικά.

Το πρώτο δεκαήμερο στον Ρέντη (15-25/6) θα λειτουργήσει σαν εξεταστική περίοδος για πολλούς και διάφορους. Μέχρι τις 25 του μήνα και την αναχώρηση με τελικό προορισμό το Ζέεφελντ για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας, τα φώτα είναι στραμμένα πάνω τους. Ο χρόνος είναι σύμμαχος.