Η ιστορία που θα διηγηθώ εν συνεχεία δεν έχει να κάνει με το “Σκοπιανό”, το θέμα των ημερών. Αλλωστε την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο Τσίπρας παρέμενε πάνω από το τηλέφωνο περιμένοντας τον Ζάεφ να του τηλεφωνήσει, ο Θανάσης Καρτερός (αφού είχε ολοκληρώσει την αποστολή του ως ξεσκονίστρα του προέδρου του καταγγέλλοντας τη “χούντα Μαρινάκη” και τον βιολογικό πόλεμο που τάχα μου τού έχει εξαπολύσει ο πρώην ΔΟΛ), διόρθωνε το πρωθυπουργικό “διάγγελμα”, ο Καμμένος (συν)εταίρος είχε ξεκαθαρίσει (;) ότι δεν ψηφίζει συμφωνία με “Μακεδονία” μέσα και είχε πάει για απογευματινή σιέστα, ο Κοτζιάς έφτιαχνε βαλίτσες για τη Μόσχα, και τα παρακρατικά μέσα τα συνδεδεμένα με τα υπόγεια Μαξίμου έκαναν δοκιμές “ένα – δύο, ένα – δύο” στις ντουντούκες για να αναγγείλουν τη μεγαλειώδη συμφωνία.
Υπ’ αυτήν την έννοια, θεώρησα σωστό να ασχοληθώ με μια συκοφαντία. Με μια βαριά συκοφαντία που έλαβε χώρα στη Βουλή, πριν από 11 ολόκληρα χρόνια, και το πώς ο άνθρωπος που διασύρθηκε αδίκως πήρε ανά χείρας τα κομμάτια από την κουρελιασμένη του τιμή, τα έβαλε σε μια επιστολή και τα έστειλε στη Βουλή, να κατατεθούν στα πρακτικά. Να τα βρει κάποτε ο ιστορικός του μέλλοντος, και αυτόν μεν να τον αποδώσει λευκό, τον συκοφάντη του όμως να τον μαυρίσει όπως του πρέπει…

Η συκοφαντία του Καραμανλή

Αναφέρομαι στον κύριο Γιάννη Παπακωνσταντίνου, διευθυντή των γραφείων του ΠΑΣΟΚ επί προεδρίας Γιώργου Παπανδρέου. Τον Ιούλιο του 2007, ο τότε πρωθυπουργός και παθιασμένος αρχάγγελος της κάθαρσης Καραμανλής (καλή ώρα σαν τον σημερινό Πρωθυπουργό…) κατήγγειλε από του βήματος της Βουλής τον Παπακωνσταντίνου ότι ως πρόεδρος του Ταμείου Οδοποιίας ενέχεται “σε περίεργες αγοραπωλησίες ομολόγων ύψους 1,4 εκατ. ευρώ” (κατήγγειλε την ώρα που κολλητοί, φίλοι και παράγοντες της ΝουΔού είχαν χωθεί μέχρι τον λαιμό στο βούρκο με τα δομημένα ομόλογα –αν θυμάστε).

Εισαγγελέας άσκησε αμέσως ποινική δίωξη (έτσι γίνεται με τους εισαγγελείς) και τη συνέχεια θα την αφήσω να την “διηγηθεί” ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο οποίος έλαβε τον λόγο στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή (αλλά πέρασε εντελώς απαρατήρητο το γεγονός) και είπε επί λέξει τα ακόλουθα:

“Στις 2 Ιουλίου του 2007 ο τότε πρωθυπουργός κ. Καραμανλής έκανε μια δημόσια καταγγελία, γιατί με αφορμή την υπόθεση των ομολόγων κατηγόρησε τον τότε Γενικό Διευθυντή του ΠΑΣΟΚ κ. Γιάννη Παπακωνσταντίνου για χρηματισμό και διαφθορά.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου παραπέμφθηκε για απιστία περί την υπηρεσία. Μετά από μαραθώνια διαδικασία και ταλαιπωρία έντεκα ολόκληρων χρόνων, το Εφετείο Αθηνών με την απόφασή του της 17ης Δεκεμβρίου του 2015, που καθαρογράφηκε και δημοσιεύθηκε δύο χρόνια και πλέον αργότερα, στις 25 Ιανουαρίου του 2018, αθώωσε πανηγυρικά τον κ. Παπακωνσταντίνου από την κατηγορία”.

Αμέσως μετά ο Σκανδαλίδης παρέδωσε στα πρακτικά την επιστολή του ατυχούς Παπακωνσταντίνου, ο οποίος τι ζητάει; Το απλούστατο: να διαβαστεί η επιστολή στο Σώμα εκεί όπου έγινε η έωλη καταγγελία και να ανακοινωθεί με τον τρόπο αυτό ότι είναι ΑΘΩΟΣ και θύμα συκοφαντίας από τον Κ. Καραμανλή.

Η αθώωση και η καθαρογραφή

Ας δούμε όμως λίγο τη δικαστική διαδρομή αυτής της υπόθεσης, γιατί είναι εξαιρετικά διδακτική για τον τρόπο που λειτουργεί η ελληνική Δικαιοσύνη, ειδικά όταν ο καταγγέλλων είναι σημαίνον πολιτικό πρόσωπο όπως ο Καραμανλής. Η δικαστική διαδικασία λοιπόν εις βάρος του Παπακωνσταντίνου, παρότι εκείνος με έγγραφα και στοιχεία δήλωνε την αθωότητά του, ξεκίνησε λίγο πριν τις εκλογές του 2007, με Καραμανλή πρωθυπουργό. Συνεχίστηκε με Καραμανλή πρωθυπουργό και ολοκληρώθηκε το 2009 με βούλευμα το οποίο τον παρέπεμπε με βαριές κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα να δικαστεί. Στο ακροατήριο έφτασε κάποια στιγμή, τον Μάιο του 2015, επί ΣΥΡΙΖΑ, και ολοκληρώθηκε ύστερα από 7 μήνες, τον Δεκέμβριο του 2015, με το δικαστήριο να αποφαίνεται περί της αθωότητάς του και της έμμεσης καταδίκης του Καραμανλή για συκοφαντία. Πόσο χρόνο κράτησε η καθαρογραφή της αθωωτικής απόφασης; Ακριβώς… 25 μήνες –προφανώς για να μην μπορέσει ο άνθρωπος να απαιτήσει δικαστικά την αποκατάσταση της τιμής και της αξιοπρέπειάς του από τον Καραμανλή.

Είναι αυτός ένας ακόμη “θρίαμβος” της Δικαιοσύνης ή δεν είναι; Πείτε μου, παρακαλώ…

Λάσπη σε έναν αθώο

Και κάτι ακόμη που αφορά τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό. Συκοφάντησε έναν άνθρωπο. Είπε ψέματα μέσα στη Βουλή. Εν γνώσει του ή όχι, αδιάφορο. Αλλά είπε ψέματα. Θα έχει το σθένος να λάβει τον λόγο, για μία και μοναδική φορά στη Βουλή, να δηλώσει ότι έσφαλε; Οτι αδίκως συκοφάντησε και κατέστρεψε τη ζωή ενός ανθρώπου, ο οποίος σύρθηκε και καταταλαιπωρήθηκε επί 11 ολόκληρα χρόνια στις δικαστικές αίθουσες και τους προθαλάμους ανακριτών και εισαγγελέων χωρίς να ευθύνεται; Οτι λάσπωσε έναν αθώο ελαφρά τη καρδία και μόνο για το κομματικό του όφελος;

Περιμένω, να δω…

Οι ευθύνες του Καμμένου

Από τα αξιοσημείωτα της χθεσινή ημέρας ήταν ασφαλώς η (έκτακτη από κάθε άποψη) συνέντευξη του Καμμένου αρχηγού του κόμματος ΑΝΕΛ, μόνο και μόνο για να μας εξηγήσει το πώς θα κάνει τη φιγούρα τριπλό άξελ σε συνδυασμό με διπλό τόλουπ (όπως θα περιέγραφε εκστασιασμένος ο φίλος μου Αλέξης Κωστάλας) στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, ώστε να μην υποχρεωθεί να καταψηφίσει και να αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Διότι υπεράνω όλων η καρέκλα –το έχουμε ξαναπεί.

Γι’ αυτές ακριβώς τις φιγούρες του Καμμένου αρχηγού θα μεταφέρω εδώ μια δήλωση του προέδρου Βαγγέλη (Βενιζέλου) –είναι ό,τι καλύτερο βρήκα να τις αποδίδει με τόση ενάργεια κάποιος: “Θέλω να του επισημάνω (του Καμμένου) ότι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση συλλογικά έχουν τη συνταγματική αρμοδιότητα να διαπραγματεύονται και να συνομολογούν συμβάσεις, όπως αυτή που κυοφορείται σε σχέση με το όνομα της γειτονικής μας χώρας, επειδή αυτό τους το διασφαλίζει με τους βουλευτές του και με την ψήφο του ο κ. Καμμένος και το κόμμα του. Αρα, οτιδήποτε προκύψει ως αποτέλεσμα από αυτήν τη διαπραγμάτευση τον αφορά, έχει πλήρη συμμετοχή και ευθύνη εις ολόκληρον για οτιδήποτε εμφανισθεί ως αποτέλεσμα, που ελπίζουμε να είναι ένα εθνικά επωφελές αποτέλεσμα. Αλλά πάντως δεν είναι άμοιρος αυτού που συμβαίνει και δεν έχει καμία δυνατότητα να εμφανίζεται ως αδιάφορος, δήθεν υπερπατριώτης, καλλιεργώντας αυτή την τεχνική της διπλής γλώσσας, όπου ο ενιαίος κυβερνητικός συνασπισμός μιλά με μία γλώσσα προοδευτική προς ένα ακροατήριο και με μία γλώσσα εθνικολαϊκιστική προς ένα άλλο ακροατήριο, γιατί αυτό δεν συνιστά ένδειξη σοβαρότητας για μία χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης”.

Τα είπε όλα ο άνθρωπος μέσα σε 150 λέξεις…

Η ΜΟΔ πάει στη Βουλή

Τη Βουλή θα απασχολήσει σύντομα το ωραίο κόλπο που αποκάλυψα χθες με την ανάθεση σε μια ιδιωτική εταιρεία, την COMBO BOOKS – ΕΜΠΟΡΙΑ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ Α.Ε., του έργου της οργάνωσης και υλοποίησης γραπτού διαγωνισμού για την επιλογή προϊσταμένων των Ειδικών Υπηρεσιών του Ν. 4314/ 2014 (υπηρεσιών διαχείρισης του ΕΣΠΑ δηλαδή) και της Κεντρικής Υπηρεσίας της ΜΟΔ ΑΕ (όπου ΜΟΔ, Μονάδα Οργάνωσης της Διαχείρισης των Αναπτυξιακών Προγραμμάτων) του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης. Η ανάθεση έγινε, όπως ανέφερα και χθες, από τον επικεφαλής της ΜΟΔ Παν. Πάντο και για το θέμα θα καταθέσουν επίκαιρη ερώτηση προς τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης Δραγασάκη (αυτός είναι υπουργός, και όχι ο κύριος Σταθάκης όπως εκ παραδρομής ανέφερα χθες) και τον αναπληρωτή του υπουργό Χαρίτση βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Σε εμένα δεν απήντησαν χθες, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Υποπτεύομαι ότι δεν το γνώριζαν το θέμα. Να δούμε τώρα τι θα απαντήσουν στη Βουλή…

Τελευταία Νέα