Αναζήτηση
Τα μυστήρια της ΜΟΔ
Η υπόθεση που θα αποκαλύψω εν συνεχεία είναι μια ακόμη ωραία ιστορία, από αυτές που εξελίσσονται στο υπέροχο κράτος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και αποδεικνύουν ότι όταν οι υπουργοί και οι υφυπουργοί περί «άλλων τυρβάζουν», συμβαίνουν διάφορα απίθανα, όπως το κάτωθι:
Mε απόφαση του προέδρου της ΜΟΔ ΑΕ (όπου πίσω από αυτά τα αρχικά «κρύβεται» η Μονάδα Οργάνωσης της Διαχείρισης των Αναπτυξιακών Προγραμμάτων) ονόματι Παν. Πάντου, αγνώστων σε εμένα λοιπών στοιχείων, ανάδοχος του έργου της οργάνωσης και υλοποίησης γραπτού διαγωνισμού για την επιλογή προϊσταμένων των Ειδικών Υπηρεσιών του Ν. 4314/ 2014 (υπηρεσιών διαχείρισης του ΕΣΠΑ δηλαδή) και της Κεντρικής Υπηρεσίας της ΜΟΔ ΑΕ ανακηρύχθηκε μία εταιρεία ονόματι Combo Books – Εμπορία Ξενόγλωσσων Βιβλίων ΑΕ.
Η συγκεκριμένη απόφαση του προέδρου, η οποία ελήφθη άγνωστο με ποιες διαδικασίες, θεωρώ ότι δημιουργεί τρία – τέσσερα σοβαρά ερωτήματα:
1. Πώς είναι δυνατόν η διαγωνιστική διαδικασία για την επιλογή των προϊσταμένων δημόσιων υπηρεσιών, η λειτουργία των οποίων διαδραματίζει κομβικό ρόλο στην αποτελεσματική διαχείριση των συγχρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ενωση προγραμμάτων, να μη διεξάγεται από μια δημόσια υπηρεσία με εμπειρία, αξιοπιστία και εγκυρότητα στο αντικείμενο (π.χ. το ΑΣΕΠ) και να ανατίθεται σε μια ιδιωτική εταιρεία;
2. Ποια εμπειρία διαθέτει η ανάδοχος εταιρεία Combo Books – Εμπορία Ξενόγλωααων Βιβλίων ΑΕ στη διεξαγωγή ανάλογων διαδικασιών; Γιατί από ό,τι δείχνει και ο τίτλος της δραστηριοποιείται σε κλάδο εντελώς άσχετο με το αντικείμενο της ανάθεσης (ξενόγλωσσα βιβλία εμπορεύεται).
3. Τούτου δοθέντος, θεωρώ ότι είναι σίγουρα τυχαίο το γεγονός ότι η ανάδοχος εταιρεία δραστηριοποιείται σε επιχειρηματικό κλάδο στον οποίο δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά και ο πρόεδρος της ΜΟΔ ΑΕ κύριος Πάντος (είχε φροντιστήρια ξένων γλωσσών, με ενημέρωσαν), πριν αναλάβει τα υψηλά του καθήκοντα.
4. Με ποια εχέγγυα μια ιδιωτική εταιρεία χωρίς προηγούμενη εμπειρία σε διαγωνιστικές διαδικασίες του δημόσιου τομέα εγγυάται την αδιάβλητη, αντικειμενική και αξιοκρατική διεξαγωγή του γραπτού διαγωνισμού;
Τα χάλια της ΕΡΤ
Είχαμε μία επέτειο χθες, έκλεισαν πέντε χρόνια από το «μαύρο» στην ΕΡΤ –αλλά εμένα η επέτειος για το σπουδαίο αυτό γεγονός μού είχε διαφύγει. Ευτυχώς όμως διάβασα κάτι υψιπετείς δηλώσεις του υπουργού ΨΗΤΠΕ ή ΨΗΠΤΕ, του υπουργού του τίποτα, όπως συχνά αναφέρω, Παππά, στο ραδιόφωνο 24/7 και το θυμήθηκα. Φυσικά ο υπουργός Παππάς, ο οποίος ήταν αυτός που ξανάνοιξε την ΕΡΤ, θριαμβολογούσε, και δικαίως ο άνθρωπος. Αν πρέπει να παρουσιάσει κάτι στο βιογραφικό του, στη μετά ΣΥΡΙΖΑ εποχή, αυτό θα είναι. Αυτό όμως για το οποίο δεν μπορεί να επαίρεται είναι η ποιότητα της κρατικής τηλεόρασης που έφτιαξε και η οποία παραπέμπει ευθέως σε λατινοαμερικάνικα πρότυπα ελλιπούς τηλεοπτικής δημοκρατικής αντίληψης και λειτουργίας. Διότι τηλεόραση έφτιαξε, αλλά τι τηλεόραση. Μια τηλεόραση η οποία δεν βλέπεται και η οποία κοστίζει πολύ για το προϊόν που παράγει.
Με το ζόρι καταδίκη
Νέο «θρίαμβο» της ελληνικής Δικαιοσύνης θεωρώ ότι αποτελεί –εξού και… αποθεώνω –η καταδίκη από τον Αρειο Πάγο του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, σε δύο χρόνια φυλάκιση, επειδή, λέει, δεν ενημέρωσε πρώτα τα μέλη του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ για το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009!
Υστερα από προσπάθειες ετών, επιτέλους, ο… κατάπτυστος εγκληματίας Γεωργίου τιμωρήθηκε, διότι έτσι είναι η ελληνική Δικαιοσύνη, αθωώνει, αθωώνει, αλλά στο τέλος βρίσκει τα ίσια της και καταδικάζει αυτούς που «πρέπει».
Να τη χαιρετίσουμε όλοι εισηγούμαι την αδέκαστη κρίση του Αρείου Πάγου, του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας μας, διότι με τον τρόπο αυτό, με την απόφασή του δηλαδή, απέδειξε ότι ξέρει να χτυπάει το σαμάρι αντί τον γάιδαρο.
Να το εξηγήσω λιγάκι αυτό: ο Αρειος Πάγος, με την απόφασή του, μας λέει ότι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επί Γεωργίου που έγιναν αποδεκτά από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη Eurostat και που με βάση αυτά τα στοιχεία ψηφίστηκαν από όλες τις μετά το ’12 κυβερνήσεις προϋπολογισμοί και μέτρα (της σημερινής συμπεριλαμβανομένης) δεν ήταν έγκυρα, διότι ο Γεωργίου πριν τα ανακοινώσει στην τότε κυβέρνηση, όφειλε να ενημερώσει πρώτα τα μέλη του Δ. της ΕΛΣΤΑΤ!!!!
Ζήτωωωωωω…
«Το αίμα νερό δεν γίνεται»
Πρώτος ο Αλέξης Τσίπρας είχε σπεύσει να ανέβει στη Θεσσαλονίκη, λίγες ημέρες μετά τη φασιστική επίθεση στον Γιάννη Μπουτάρη, σε μια προσπάθεια –προφανέστατη δε! –να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από αυτό. Και το έκανε με τόσο άκομψο τρόπο, που προκάλεσε την έμμεση αποδοκιμασία του Μπουτάρη, διότι ανακοίνωσε ότι θα τον στηρίξει στις δημοτικές εκλογές του 2019, ενώ ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης όχι μόνο δεν του το ζήτησε αλλά επιπλέον (του) κατέστησε σαφές ότι δεν δέχεται να του τεθεί καμιά προϋπόθεση (εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ).
Χθες όμως είχαμε άλλο κλίμα. Φιλικό, συντροφικό. Συναντήθηκε με την πρόεδρο Φώφη στη Θεσσαλονίκη παρόντων του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη, του γραμματέα του ΚΙΝΑΛ Μανώλη Χριστοδουλάκη και του εκπροσώπου Τύπου Παύλου Χρηστίδη, τα είπαν, τα συμφώνησαν και μετά η πρόεδρος Φώφη ανακοίνωσε ότι το Κίνημα θα τον στηρίξει στις εκλογές του 2019. Ποιο ήταν το σχόλιο του Γιάννη Μπουτάρη; «Το αίμα νερό δεν γίνεται», Αλέξη μου…
Κάτι μήνες είχε να περάσει το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου ο υπουργός Κοτζιάς των Εξωτερικών. Θέλω να ελπίζω ότι τον υποδέχθηκαν όπως πρέπει χθες το μεσημέρι, όταν κατέφθασε για να συνεργαστεί (υποτίθεται…) με τον πρόεδρο Αλέξη και τους συν αυτώ για τη συμφωνία στο «σκοπιανό». Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών, μια αρσενική Κασσάνδρα τουτέστιν, εκτιμώ ότι δύσκολα θα τα ξανανέβει τα σκαλιά του Μαξίμου –έτσι μου λένε…
Το μυαλό του (προέδρου) Αλέξη το τριβελίζει ανασχηματισμός και τον Κοτζιά, υποστηρίζουν, θα τον πάρει αναπόφευκτα η μπάλα…
