Μια γρήγορη ματιά στα δεξιά, άλλη μία εξίσου φευγαλέα προς τα αριστερά και το (επιτυχημένο) άλμα της διαρκεί μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Η νεαρή εκμεταλλεύεται το χαμηλό ύψους του κάγκελου στην άκρη της αποβάθρας για να υπερπηδήσει με περισσή ευκολία τη διαδικασία έκδοσης του ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Την ίδια στιγμή, στην άλλη άκρη του σταθμού μπροστά στα δύο εκδοτικά μηχανήματα είναι μονίμως απλωμένη μια ουρά τουλάχιστον δέκα ανθρώπων που ανανεώνονται. Κάθε τόσο κάποιοι δυσαρεστημένοι από την αναμονή αποφασίζουν να σταθούν δίπλα στις κατεβασμένες μπάρες και να τις περάσουν με θαυμαστή σβελτάδα μόλις αυτές ανοίξουν με το εισιτήριο κάποιου άλλου. «Ενημερώνουμε το επιβατικό κοινό ότι σταδιακά κλείνουν οι μπάρες στους σταθμούς. Προμηθευτείτε το ηλεκτρονικό εισιτήριό σας» ακούγεται τακτικά από τα μεγάφωνα του σιδηροδρομικού σταθμού.

Σκηνές απείρου κάλλους με πρωταγωνιστές σταθερούς ή έκτακτους επιβάτες του ηλεκτρικού και του μετρό κατέγραψαν «ΤΑ ΝΕΑ» χθες (μέρα απεργίας των ιδιοκτητών ταξί) σε σταθμούς που έχουν ήδη περάσει στην εποχή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου. «Τελειώνετε κυρία μου! Βάλτε τα λεφτά επιτέλους. Δεν ακούτε; 1,40 ευρώ θέλει. Αντε!» φωνάζει ένας 45άρης σε ηλικιωμένη, η οποία προσπαθεί να καταλάβει τη λειτουργία του μηχανήματος στον σταθμό του τρένου στα Πετράλωνα. «Ηρεμα!» του απαντά ένας νεαρός, σπεύδοντας να βοηθήσει τη σαστισμένη γυναίκα να εκδώσει εισιτήριο. Ο 45άρης εξακολουθεί να περιμένει την σειρά του, σε αντίθεση με τον συνομήλικό του και αμέσως επόμενο στην ουρά. «Τρίτο τρένο που χάνω. Ε, όχι…» ψιθυρίζει, φεύγει από την πολυκοσμία, πλησιάζει τις μπάρες και τελικά τις περνά σπρώχνοντας ελαφρά την ηλικιωμένη που μόλις επικύρωσε το εισιτήριό της! Ο υπάλληλος σεκιούριτι (και μοναδικός υπάλληλος σε όλο τον σταθμό) δεν οργώνει την αποβάθρα αλλά αναλαμβάνει ρόλο τροχονόμου μπροστά στα δύο μηχανήματα και κυρίως βοηθού στην έκδοση των εισιτηρίων. «Σας είδα και χθες να περιμένετε. Μην αγοράζετε μεμονωμένα εισιτήρια (σ.σ. του 1,40 ευρώ). Πάρτε, αν μπορείτε βέβαια, ένα πακέτο και θα γλιτώσετε την αναμονή κάθε μέρα» συμβουλεύει μια επιβάτιδα, απαντώντας μάλλον αμήχανα στην επίμονη ερώτησή της: «Γιατί είναι κλειστά τα εκδοτήρια τόσες μέρες; Πού είναι οι υπάλληλοι;».

Στην αποβάθρα του συγκεκριμένου σταθμού και μέσα σε ένα μισάωρο συνυπήρξαν εκ διαμέτρου διαφορετικές νοοτροπίες μπροστά στα νέα δεδομένα του ηλεκτρονικού εισιτηρίου: υπομονετικοί που βοηθούσαν τους μπροστινούς, φωνακλάδες, αγχωμένοι που έβλεπαν τα τρένα να περνούν και τελικά γίνονταν τζαμπατζήδες αλλά και επαγγελματίες τζαμπατζήδες. Κάποιοι από τους τελευταίους άλλωστε πιθανότατα έπεσαν χθες στην ανάγκη των δημόσιων συγκοινωνιών λόγω της απεργίας των ταξί, για τα οποία βεβαίως θα πλήρωναν το αντίτιμο.

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Αντίστοιχες εικόνες με αυτές των Πετραλώνων υπήρξαν και στον σταθμό του μετρό στην Αγία Παρασκευή, όπου το νέο σύστημα εφαρμόστηκε προ ολίγων ημερών. «Είναι μόνιμο φαινόμενο επιβάτες να παραμονεύουν δίπλα στις μπάρες περιμένοντας να χτυπήσει κάποιος το εισιτήριο. Ορισμένες φορές περνούν τρέχοντας δυο και τρεις επιβάτες ειδικά από τις μπάρες των ΑμεΑ» περιγράφει η Μαρία Κλίνη, η οποία χρησιμοποιεί καθημερινά το μετρό και χθες δεν γλίτωσε τη ξαφνική ώθηση στις μπάρες από επιβάτη χωρίς εισιτήριο. Η ίδια έχει ζήσει για χρόνια στο Λονδίνο όπου εφαρμόζεται το ίδιο σύστημα: «Η διαφορά βεβαίως είναι ότι εκεί τις μπάρες των ΑμεΑ δεν τις ανοίγει ο επιβάτης αλλά ο υπάλληλος. Μπορεί στο Λονδίνο να μην είναι όλοι οι σταθμοί προσβάσιμοι στα άτομα με αναπηρίες, αλλά δεν γίνονται αυτά που ζούμε σήμερα. Ενα καινούργιο σύστημα θέλει χρόνο για να το συνηθίσουμε και εμείς οι ίδιοι, αλλά νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο να υπήρχε προσωπικό στους σταθμούς για να βοηθάει. Σήμερα εδώ δεν υπάρχει ούτε ένας».

«Αφήστε με να περάσω! Εχω κάρτα ανεργίας»

Κουνώντας με ένταση την κάρτα ανεργίας μπροστά στον σεκιουριτά και φωνάζοντας «είμαι άνεργος άνθρωπέ μου, γιατί δεν καταλαβαίνεις;» ένας νεαρός προσπαθεί να τον πείσει να του ανοίξει τις μπάρες για να περάσει στην αποβάθρα του τρένου. Η ένταση μεταξύ τους ξεκίνησε με το «καλημέρα». «Ελάτε να μου ανοίξετε. Εχω κάνει αίτηση για την προσωποποιημένη κάρτα, αλλά δεν την έχω λάβει ακόμα. Είμαι άνεργος, ορίστε η αίτηση» είπε ο νεαρός, για να λάβει μια ορθή – κοφτή άρνηση: «Αδύνατον, δεν μπορώ να ελέγξω τα δικαιολογητικά σας. Να βγάλετε εισιτήριο. Περιμένετε τη σειρά σας». Ο υπάλληλος παρέμεινε ανένδοτος, ακόμα και όταν ο νεαρός υποστήριξε ότι: «Μόλις χθες με διαβεβαίωσαν από τα κεντρικά ότι με την επίδειξη της κάρτας ανεργίας και την αίτηση μπορώ να περάσω. Αν η κάρτα μου βγει σε έναν μήνα θα πρέπει να πληρώνω 1,40 κάθε μέρα;». Οργισμένος ο νεαρός αποχώρησε. Αγνωστο αν επέστρεψε αργότερα για να στηθεί στην ουρά του εκδοτικού μηχανήματος ή αν βρήκε κάποιο εύκολο πέρασμα για την αποβάθρα.