Το ερώτημα είναι απλό: τι θα γίνει εάν αρχίσει η συμφωνία για την ονομασία της ΠΓΔΜ να παράγει διεθνώς αποτελέσματα, κάποια από τα οποία θα αποκτήσουν τον χαρακτήρα του τετελεσμένου, χωρίς η συμφωνία να έχει κυρωθεί στο μεταξύ από την ελληνική Βουλή; Κάποιες απαντήσεις θα δοθούν πιθανότατα εάν και εφόσον, όπως λένε οι πληροφορίες, καταθέσει η αξιωματική αντιπολίτευση πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης.
Στη συζήτηση, ωστόσο, θα προκύψει και άλλο ένα ερώτημα: πώς το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων θα στηρίξει την κυβέρνηση για τη συμφωνία, ενώ συγχρόνως θα δηλώνει ότι θα καταψηφίσει την ίδια τη συμφωνία; Πώς θα τετραγωνιστεί πολιτικά αυτός ο κύκλος, ενώ την ίδια στιγμή θα τίθεται το ζήτημα της δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης να υπογράψει τη συμφωνία, όταν ο ένας εκ των δύο κυβερνητικών εταίρων δηλώνει ότι δεν βάζει την υπογραφή του στερώντας από την κυβέρνηση την κοινοβουλευτική πλειοψηφία;
Μία απάντηση έχει δοθεί ήδη σχετικά: ό,τι και να δηλώνει, ο κυβερνητικός εταίρος έχει στο ακέραιο την ευθύνη για την επιλογή της κυβέρνησης. Κατά την άσκηση της εξουσίας, δεν νοείται αποποίηση της κυβερνητικής ευθύνης. Αυτή η ευθύνη, ωστόσο, θα πρέπει να αναληφθεί ρητώς από τον εταίρο που ελπίζει στις αποφάσεις ενός άλλου λαού και περιμένει να ετεροκαθοριστεί από αυτές. Δεν είναι μόνο ζήτημα δημοκρατικής υπευθυνότητας. Είναι και ζήτημα στοιχειώδους πολιτικής εντιμότητας.
Τελευταία Νέα