Η πρώτη βολή έπεσε από τον Αντώνη Σαμαρά. «Η ανιστόρητη σύμπλευση του Προέδρου της Δημοκρατίας με τον κ. Τσίπρα δεν είναι ικανή να σβήσει από την εθνική μνήμη τις παρακαταθήκες των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου». Η δεύτερη από τον Μάκη Βορίδη. «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιτρέπεται κατά το Σύνταγμα να ομιλεί διά διαγγελμάτων σε ορισμένες περιορισμένες στιγμές, ακριβώς γιατί έχει τον χαρακτήρα και πρέπει να έχει τον χαρακτήρα του ανευθύνου άρχοντος, ο οποίος δεν εμπλέκεται στις πολιτικές αντιδικίες, αντιπαλότητες και διαφορές, υποτίθεται ότι είναι σύμβολο ενότητας του έθνους και για να διατηρεί τον χαρακτήρα του ως σύμβολο ενότητας του έθνους οφείλει να μη συμμετέχει, γι’ αυτό και το Σύνταγμα τον καθιστά απολύτως ανεύθυνο». Σε πρώτη ανάγνωση θα έλεγε κανείς ότι η δεξιά πτέρυγα της ΝΔ επιτίθεται στον Προκόπη Παυλόπουλο. Αυτό τουλάχιστον διαβάζουν οι πολιτικοί φίλοί του ΣΥΡΙΖΑ. Οσοι, ωστόσο, γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λένε πως απλά Σαμαράς και Βορίδης είπαν αυτό που σκέφτονται πολλοί γαλάζιοι –και φιλελεύθεροι.

Πρόσωπα

Για τον Νίκο Αλιβιζάτο, πάλι, θα ήταν «εκτός Συντάγματος τουλάχιστον έτσι όπως εφαρμόζεται στην Ελλάδα» ο Παυλόπουλος αν ανταποκρινόταν στο αίτημα του νεοδημοκράτη αρχηγού και του πρώην πρωθυπουργού. Αφορμή, πάντως, για το κλίμα που επικρατεί στην Κεντροδεξιά για τον Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν –αναφέρουν οι παραπάνω πηγές –η στάση του μπροστά στις κάμερες όταν υποδέχθηκε τον Αλέξη Τσίπρα στο Προεδρικό Μέγαρο τη Δευτέρα. Την εξέλαβαν ως «κάτι παραπάνω από υποστηρικτική» προς την κυβέρνηση και θυμήθηκαν, όπως το θέτουν κι οι άσπονδοι φίλοι του, «τη θεωρία περί τρίτης συνιστώσας της κυβέρνησης». Πέρα από τα εσωκομματικά της ΝΔ όμως προκύπτει ένα ερώτημα: Τελικά, μπορεί κανείς να κριτικάρει όποιον ενσαρκώνει τον θεσμό; Η πολιτικώς ορθή ελληνική απάντηση είναι «όχι». Η κριτική στο πρόσωπο κατηγοριοποιείται χωρίς δεύτερη σκέψη ως έλλειψη σεβασμού στον θεσμό. Από την άλλη βέβαια, λαμβάνοντας υπόψη το τραμπικό παράδειγμα, δεν νομιμοποιούνται εκείνοι που υποστηρίζουν πως οι θεσμοί δεν προσδίδουν αυτόματα το κύρος τους στους εκφραστές τους; Ενίοτε άλλωστε τα πρόσωπα ξεβάφουν πάνω στους θεσμούς.

Τελευταία Νέα