Οι βασικές πεζοπορικές διαδρομές μου στην Αθήνα καλύπτουν μία περιοχή που, χονδρικά, αρχίζει από το Κάτω Παγκράτι, διασχίζει τη λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου, στρίβει στη Βασιλίσσης Σοφίας, ανεβαίνει στο Κολωνάκι, διατρέχει την οδό Πατριάρχου Ιωακείμ, περνά από την πλατεία, κατεβαίνει κάθετα από Ακαδημίας, Πανεπιστημίου και Σταδίου και επιλέγοντας, συνήθως, τη Μητροπόλεως φθάνει στο Μοναστηράκι για να σβήσει τα ίχνη της κάπου ανάμεσα στου Ψυρή και την ευρύτερη περιοχή της Αγίας Ειρήνης. Περιοχές για όλα τα γούστα, για όλα τα lifestyle, για όλα τα βαλάντια, για όλες τις αισθητικές. Αλλά με έναν κοινό παρονομαστή. Το πόσο συχνά αλλάζουν τα μαγαζιά που συναντώ στην πορεία μου. Αλλάζουν ιδιοκτήτη, χρήση, στυλ. Είναι θέμα μόδας ή όχι μόνο;
Το Παγκράτι, το νέο Village όπως, δικαιολογημένα, το λένε (ειδικά μετά την έκρηξη του Αirbnb) και συγκεκριμένα οι δρόμοι περί τον άξονα της Αρχελάου, ασφυκτιά από καφέ, all day bar και διάφορες εκδοχές του street food. Ε, και; Σε κάποια, ακόμη και από τον τρόπο που παίρνουν την παραγγελία σου, καταλαβαίνεις ότι οι ιδιοκτήτες τους είναι σοβαροί επαγγελματίες ανεξαρτήτως του πόσο μεγάλη είναι η επιχείρησή τους. Και άλλα «φωνάζουν», επίσης από τα πρώτα λεπτά, ότι στήθηκαν από ανθρώπους που, επειδή ήταν πελάτες σε τέτοιου είδους μαγαζιά, νόμισαν ότι είναι εύκολο να τα λειτουργήσουν ή αρκεί ο κύκλος των φίλων τους για να τα συντηρήσουν. Είναι αυτή η μόδα του κόνσεπτ που όταν όμως δεν υπάρχει δουλειά στη βάση της μπορεί να καταρρεύσει σε λίγους μήνες. Ηδη κάποια από αυτά αλλάζουν χέρια.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Κολωνάκι με μεγάλο μέρος της Πατριάρχου Ιωακείμ (την οδό των μπουτίκ) να έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο και εναλλασσόμενο ταχυφαγείο. Εκεί που πρόπερσι έτρωγες σούσι, τώρα σερβίρουν πίτσα κι εκεί που πέρσι έπινες καφέ τώρα ψήνουν κοψίδια. Το ίδιο περίπου σε όλη τη διαδρομή που ανέφερα παραπάνω με τους μεγάλους, κεντρικούς δρόμους να κρατάνε κάποιες αντιστάσεις σχετικής μονιμότητας. Ερχονται και φεύγουν οι μόδες των κόνσεπτ που τρέχουν να τις ακολουθήσουν ευκαιριακοί επιχειρηματίες αντί να τις δημιουργούν ώστε να μπορούν να τις ελέγχουν. Πού είναι τα αμέτρητα frozen yogurts που πριν από πέντε έξι χρόνια είχαν γεμίσει όχι μόνο την Αθήνα αλλά ολόκληρη την επικράτεια; Και πώς εξαφανίστηκαν τα μαγαζιά με τους λουκουμάδες που τα ακολούθησαν; Πού χάθηκαν τα ντόνατς; Εχουν ήδη αρχίσει να αυτοκαταστρέφονται τα φαλαφελάδικα; Πάντως τα ξηροκαρπάδικα δεν φτουράνε πια.
Ολα αυτά αποδεικνύουν και αποτυπώνουν μία ευκαιριακή επιχειρηματικότητα που δημιουργεί οικονομικές τρύπες και μία καθόλου φιλική ασάφεια στο τοπίο της πόλης.
Τα καλά νέα
Βέβαια, κάποιες μόδες ήρθαν για να μείνουν όπως η μόδα (που έγινε συνήθεια) των κοκτέιλ. Η οποία κινεί μία οικονομία που αρχίζει από τις μπάρες και φτάνει στις εταιρείες ποτών ενώ παράλληλα έχει αναβαθμίσει παρακμασμένους δρόμους και περιοχές στην υγειά του Χεμινγουέι –όλα ξεκίνησαν πριν από δεκαπέντε, περίπου, χρόνια από τα μοχίτο. Με πολλά ελληνικά μπαρ να βρίσκονται στις λίστες των καλύτερων του κόσμου και έλληνες μπαρτέντερ να διακρίνονται διεθνώς. Την περασμένη εβδομάδα, ύστερα από έναν θεαματικό ελληνικό τελικό με ευρηματικές και δύσκολες δοκιμασίες, ανακηρύχθηκε ο νικητής ο οποίος θα συμμετέχει στο παγκόσμιο World Class (τον μεγαλύτερο σχετικό διαγωνισμό) για τον καλύτερο μπαρτέντερ του κόσμου που φέτος θα γίνει τον ερχόμενο Οκτώβριο στο Βερολίνο. Είναι ο Αχιλλέας Πλακίδας από τον θεσσαλονικιώτικο Γορίλα που στην τελική φάση κατόρθωσε να κάνει έξι διαφορετικά, πρωτότυπα κοκτέιλ μέσα σε έξι λεπτά. Να θυμίσω ότι ένας επίσης Θεσσαλονικιός, ο Αριστοτέλης Παπαδόπουλος, είχε κερδίσει πριν από λίγα χρόνια στον ίδιο διαγωνισμό τον τίτλο του καλύτερου των καλυτέρων διεθνώς.
Από τη Θεσσαλονίκη, την Καλαμαριά συγκεκριμένα, ξεκίνησε πριν από έξι χρόνια και το Polis Hammam. Πέρυσι μεταφέρθηκε και στην Αθήνα, στου Ψυρή, αναδεικνύοντας την ήρεμη ανερχόμενη τάση που μας μυεί στην τελετουργία του χαμάμ και τη μετα-spa εποχή. Ο θόλος, τα μάρμαρα, οι γούρνες, οι οσμές και οι υφές των προϊόντων που χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες, η ανατολίτικη ατμόσφαιρα είναι πιο κοντά στους δικούς μας κώδικες απόλαυσης έτσι ώστε αυτή η πολυτέλεια που μπορούμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας να μας χαρίζει ολιστική ευεξία. Φέτος, το Polis Hammam βραβεύτηκε από την πλατφόρμα Luxury Travel Guide για δεύτερη συνεχή χρονιά ως το καλύτερο χαμάμ της Ευρώπης.
Η τέχνη στον λαιμό μας
Ενας πίνακας ζωγραφικής «φεύγει» από το κανναβάτσο του. Απλώνεται σε ένα κομμάτι ολομέταξο ύφασμα από το Σουφλί. Και γίνεται φουλάρι, φοριέται στο λαιμό, στο κεφάλι, γύρω από τη μέση, ανεμίζει στο καλοκαίρι. Είναι το The Art & Fashion Project που ξεκίνησε με πίνακες της Αικατερίνης Αθανασιάδη –Πουτέτση, μιας ζωγράφου που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο χρώμα και τους έντονους συνδυασμούς του. Πωλούνται στα στα I-D Concept Stores στην Αθήνα, στο Golden Hall, στο shop του Μουσείου Μπενάκη στην οδό Κριεζώτου, στο ξενοδοχείο Belverdere στη Μύκονο αλλά και διαδικτυακά.
