Χρειαζόμαστε ένα μικρό μάλλον αδύναμο κράτος στα βόρεια σύνορά μας, που να λειτουργεί αποσυμπιεστικά προς τα όχι ακόμα απαραίτητα φιλικά δυτικά μας σύνορα και στα πάντα επίφοβα ανατολικά; Η απάντηση κάθε λογικού αναλυτή αλλά και πολίτη θα ήταν θετική και αυτή θα έπρεπε να ήταν και η στόχευση μιας συγκροτημένης εθνικής εξωτερικής πολιτικής.
Η αναίτια προσωποπαγής και ιδιαίτερα προβληματική διαπραγμάτευση της κυβέρνησης που λειτούργησε από επιλογή διχαστικά στο εσωτερικό της Ελλάδας δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να επικοινωνήσει αυτό το διακύβευμα στους πολίτες προτιμώντας τις εκπλήξεις και τον αιφνιδιασμό από τη διαφάνεια και την ειλικρίνεια.
Το Μακεδονικό είναι ένα δύσκολο ζήτημα καθώς αφορά το μοίρασμα μιας τοπικής ταυτότητας από εκείνες που συγκροτούν τον σύγχρονο κορμό του Ελληνικού Κράτους μαζί με αυτές των Βλάχων, των Αρβανιτών, των Κρητικών και άλλες. Επιπλέον όμως η Μακεδονία και ο αρχαίος πολιτισμός της συγκροτούν μαζί με τους αντίστοιχους πολιτισμούς της Αθήνας και της Σπάρτης ένα αδιατάρακτο πλέγμα της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας. Η Μακεδονία διατηρεί για την Ελλάδα το ιστορικό βάθος , την ιστορική παράδοση που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση αλλά και την «ιερότητα» των εθνικών θυσιών ειδικά στη σύγχρονη εποχή που της προσδίδουν μια τεράστια ιστορική διαχρονικότητα στο πλαίσιο του ελλαδικού χώρου αλλά βέβαια και του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Ο Στέφανος Καβαλλιεράκης είναι ιστορικός, διδάκτωρ Μεσογειακών και Ανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου