Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν θα ήθελα καθόλου να είμαι στην θέση του Μητσοτάκη αλλά ούτε και στη δική μου. Αληθεύει άραγε ότι αν τοποθετηθώ υπέρ της πρότασης τότε είμαι με το στανιό συριζαία κι ότι αν προτιμώ γενικώς τον Μητσοτάκη από τον Τσίπρα περνάω αυτομάτως στην πλευρά των εθνικιστών; Αγνώριστους μας έκανε αυτή η κατάσταση, μας στέρησε την εικόνα που είχαμε για τους εαυτούς μας, μας βάφτισε μαζικά στα βρωμόνερα της πιο μεγάλης πολιτικής θολούρας. Και με τα μαύρα σ’ αγαπώ/ και με τα λερωμένα / και με τα ρούχα της δουλειάς /Σαμιώτισσα/ τρελαίνομαι για σένα.
Αφού λοιπόν μ’ αγαπάς κάτσε τότε ν’ ακούσεις αυτά που δεν άκουσαν το 2004 οι Κύπριοι για το σχέδιο Ανάν και τώρα κοιτάνε την Αμμόχωστον πίσω από το συρματόπλεγμα, κάνοντας στάση για τσιγάρο με τουριστικά λεωφορεία. Κι έχει μωρέ Αμμόχωστον η FYROM; Οχι δεν έχει. Μέσα στο σύνθετο προσωρινό της ονοματάκι έχει όμως «Μακεδονίαν». Γεμίσαμε προσωρινές χώρες και τώρα δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε. Κρατώντας σε αναμονή τον παγκόσμιο χάρτη, απορώ τι έχουμε να κερδίσουμε; Κάπως βίντατζ μου φαίνεται αυτή η στάση. Η αποικιοκρατική αυτοκρατορία ή οι χώρες-δορυφόροι του μουρλοκακομοίρη. Γιούχου!
Το θέμα είναι να σέρνεις κάποιον από το καπίστρι κι ας μην λέγεται Βουκεφάλας. Μπορεί κάλλιστα να είναι άνθρωπος κι όχι ένδοξο ανδράποδο. Ανθρωπος που βλέπει ότι άπαξ και δεν σταθεί στη θέση του αυτό το κομματάκι του βαλκανικού παζλ, τότε δεν θα ‘χουμε να κάνουμε με τους γραφικούς του αλλά με τους αποφασισμένους του Πούτιν και του Ερντογάν. Τράβα ο ένας, τράβα ο άλλος, θα γεμίσει τρύπες η σκεπή μας.
Δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά ετοιμάσου για μια τέτοια ψυχρολουσία την ώρα μάλιστα που εξερχόμενοι του επονείδιστου μνημονίου θα έχουμε μείνει χωρίς καθόλου όβολα. Και τότε;
Χάρων: Απόδος, ω κατάρατε τα πορθμεία.
Μένιππος: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.
Χάρων: Θα σε πνίξω παλιάνθρωπε αν δεν με πληρώσεις.
Οποιος του μέλλει να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει (δικό μας)
