Το νεότευκτο Κίνημα Αλλαγής συνιστά πολιτική πραγματικότητα στον ενδιάμεσο χώρο. Η παρουσία του δημιουργεί καινούργια δεδομένα. Εξού και η αμηχανία τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΝΔ.
Οι δυνάμεις του δικομματισμού επιδεικνύουν αχρείαστη αυταρέσκεια. Ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να αντιμετωπίζει το ΚΙΝΑΛ ως φτωχό συγγενή, μοιράζοντας υποσχέσεις, προσποιούμενος ότι μεταλλάσσεται δήθεν σε ευρωπαϊκό προοδευτικό κόμμα. Και αυτό προκειμένου να βρει συνομιλητές ή συμμάχους την επόμενη μέρα. Ψάχνει δηλαδή για χρήσιμους ηλίθιους προκειμένου να αποφύγει την αναπότρεπτη μοναξιά του.
Τα πρώτα βήματα του ΚΙΝΑΛ είναι φυσικό να χαρακτηρίζονται από εμφανή δυστοκία και αμφιταλαντεύσεις ως προς την ενοποίηση της πολιτικής του. Η σύμπραξη δυνάμεων με διαφορετικές καταβολές είναι και σύνθετη και απαιτητική. Αναμφίβολα χρειάζεται χρόνος. Και προπαντός επίγνωση της πραγματικότητας και επεξεργασία των κοινών στόχων ως προς τα μεγάλα και θεμελιώδη προβλήματα της χώρας.
Ετσι, θα μπορεί να θεμελιώσει διακριτή και ισχυρή ταυτότητα και να αποκτήσει διαυγή πολιτικό λόγο. Η καθαρή ταυτότητα είναι αναγκαία προϋπόθεση της ύπαρξης και διεύρυνσής του.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι στο Κίνημα Αλλαγής συμμετέχουν κόμματα και πρόσωπα με διαφορετικές καταβολές και απόψεις αντιλαμβάνεται κανείς ότι η προσπάθεια δεν είναι εύκολη. Ομως η σύνθεση αποτελεί κομβικό ζήτημα, η δε πραγματοποίησή της είναι επείγουσα.
Παράλληλα, το εγχείρημα απαιτεί την ανάδειξη πολιτικών και προγραμματικών θέσεων που θα το οριοθετούν με σαφήνεια έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ. Η οριοθέτηση των πολιτικών του έναντι του λαϊκισμού, του κρατισμού, του εθνικισμού, των συντεχνιακών πρακτικών, των πελατειακών σχέσεων και της κομματοκρατίας είναι απαραίτητη, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος να μετατραπεί σε μωσαϊκό αντικρουόμενων απόψεων και αντιλήψεων.
Για να αποκτήσει δυναμική και προοπτική το ΚΙΝΑΛ πρέπει να προχωρήσει στην υπέρβαση των παλαιών σχημάτων και των φορμαλισμών του παρελθόντος. Να εγκαταλειφθούν οι περιχαρακώσεις και οι εμμονές και να αποσαφηνιστεί χωρίς μισόλογα και συγκερασμούς η στρατηγική μας για τη διακυβέρνηση της χώρας. Για την ανασύνταξη της οικονομίας και της κοινωνίας. Για τον τερματισμό του κλίματος μίσους και διχασμού. Για την προαγωγή της κοινωνικής ειρήνης και ασφάλειας. Για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, των δημοκρατικών θεσμών και της δικαιοσύνης, μετά την λαίλαπα της διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Το στρατήγημα «ούτε ΣΥΡΙΖΑ ούτε ΝΔ» οφείλει να συνοδεύεται από επαρκή απάντηση στο ποια είναι η πρόταση εξουσίας που εμείς πρεσβεύουμε και ενσαρκώνουμε. Και είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε υπόσταση σε έναν νέο κυβερνητικό συνασπισμό εξουσίας που θα έχει σαφή προοδευτικό και ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Και το κυριότερο: Δεν θα εδράζεται στην παλιά διαίρεση Δεξιά – Αριστερά. Αλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ –και ως αντιπολίτευση και ως κυβέρνηση –απέδειξε ότι με την πρόοδο, την Αριστερά και το ήθος της έχει την ίδια σχέση που έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο.
Οι οριζόντιες γραμμές που διαπερνούν το σύνολο του κομματικού συστήματος δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο ποιες δυνάμεις μπορούν να εναρμονίσουν τα βήματά τους, αναζητώντας κοινές προσεγγίσεις και προτάσεις για να μπει η χώρα σε τροχιά ανασύνταξης. Οι εμπειρίες που έχουμε συλλέξει στα δέκα πέτρινα χρόνια της κρίσης μάς υποδεικνύουν τι πρέπει να αφήσουμε πίσω και τι οφείλουμε να κρατήσουμε για να δώσουμε πνοή και υπόσταση στη μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Ο Δημήτρης Λιντζέρης είναι πρώην βουλευτής ΠΑΣΟΚ
