Από τις 2.915 λέξεις της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη χθες στη Βουλή, 1.092 αφορούσαν το Μακεδονικό. Για την ακρίβεια, τη συμφωνία Τσίπρα –Ζάεφ και την πρόταση μομφής που ο ομιλητής ανακοίνωσε κι επισήμως ότι καταθέτει η ΝΔ. Για τη ΝΔ, το Σκοπιανό είναι ένα θέμα που της επιτρέπει να προσεγγίσει μια μερίδα του εκλογικού σώματος που ποτέ δεν της ήταν αδιάφορη και ταυτόχρονα να αναδείξει την εγγενή αντίφαση του κυβερνητικού συνασπισμού: να στηρίζεται ο μεγάλος εταίρος σε έναν μικρό που δεν στηρίζει βασικές πολιτικές του επιλογές.
Παράλληλα, –όπως φάνηκε από την ομιλία, αλλά και την πρόταση μομφής –οι της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιθυμούν να καταδείξουν και τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση «αγνοεί» το Κοινοβούλιο. Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εξάλλου, αποκάλυψε από βήματος πως «ο κ. Τσίπρας –παρ’ ότι του το ζήτησα –αρνήθηκε να ζητήσει την εξουσιοδότηση της Βουλής για να υπογράψει τη συμφωνία». Οπως, για παράδειγμα, είχε κάνει τον Ιούνιο του 2015 που είχε αιτηθεί εξουσιοδότηση του Σώματος προκειμένου να διαπραγματευτεί με τους εταίρους.
Στην ανάλυση της Πειραιώς –την οποία άρθρωσε ευθέως κι ο αρχηγός –«ο συγχρονισμός κρίσιμων θεμάτων εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής δεν είναι τυχαίος». «Είναι» είπε ο πρόεδρος της ΝΔ «συνειδητή σας επιλογή. Για να στρέψετε τα φώτα της δημοσιότητας μακριά από τα επώδυνα μέτρα του 4ου Μνημονίου». Εξαπέλυσε, μάλιστα, και μια ακόμη κατηγορία. «Δεν μπορώ να διανοηθώ» προσέθεσε «ότι ανταλλάσσετε μια βαριά εθνική υποχώρηση στα εθνικά θέματα με κάποια μεγαλύτερη “κατανόηση” των εταίρων μας στα ζητήματα της οικονομίας».
O Μητσοτάκης επανέλαβε και κάποιους από τους κύριους λόγους για τους οποίους θεωρεί τη συμφωνία κακή. Ο πρώτος είναι πως «το κράτος παίρνει γεωγραφικό προσδιορισμό, ο λαός του όχι». Κι ο δεύτερος ότι «σε αυτήν τη χρονική συγκυρία προσφέρει έδαφος σε περιθωριακά στοιχεία να πλειοδοτήσουν σε έναν ψευδεπίγραφο εθνικισμό».
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και το αιτιολογικό κείμενο της γαλάζιας πρότασης δυσπιστίας. Εκεί αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Η συμφωνία αυτή συναντά την αντίθεση της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων. Επιπροσθέτως δεν έχει καν εγκριθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο. Είναι μια επιζήμια συμφωνία για τα εθνικά συμφέροντα. Αναγνωρίζει δήθεν “μακεδονική” εθνότητα και γλώσσα για τους βόρειους γείτονές μας. Πρόκειται για μείζονα εθνική υποχώρηση που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Είναι μια κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα μας. Τα μέλη του Κοινοβουλίου οφείλουν να αναλάβουν την ευθύνη τους απέναντι στον ελληνικό λαό και την Ιστορία μας».