Στη φάκα

Για να καταλάβουμε τι πάθαμε με το Σκοπιανό και την πρόταση μομφής που κατέθεσε η ΝουΔού κατά της κυβέρνησης, θα αναφερθώ μόνο σε κάτι το οποίο διέλαθε την προσοχή του ευρέος κοινού. Είναι ότι τη στιγμή που όλοι μας ασχολούμασταν με το τι θα κάνει ο Καμμένος και αν θα ρίξει την κυβέρνηση και άλλα τέτοια καλαμπούρια, ένας υψηλόβαθμος εκπρόσωπος των δανειστών, ο κύριος Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), που βρέθηκε στα μέρη μας με αφορμή το συνέδριο του Economist, κατεδάφιζε με συνοπτικές διαδικασίες το έτερο παραμύθι Τσίπρα, ότι Μνημόνια τέλος, βγαίνουμε στις αγορές.

Ο κύριος Κλάους Ρέγκλινγκ, λοιπόν, είπε χωρίς περιστροφές ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν βγαίνει από τα Μνημόνια αλλά θα έχει Μνημόνιο για τα επόμενα 40 χρόνια –προσδιόρισε το τέλος τους το 2059!!!

Ε, αυτό το τρομερό νέο που φανερώνει πόσο εκτός τόπου και χρόνου ζούμε και κινούμαστε, ομφαλοσκοπώντας, πέρασε στα ψιλά αντί να είναι κυρίαρχο θέμα στην πολιτική ατζέντα.

Γιατί εμείς σαν κορόιδα πιαστήκαμε στη φάκα του κυβερνητικού επικοινωνιακού μηχανισμού, που για άλλη μια φορά έδωσε τα ρέστα του…

Το νούμερο

Η απόλυτη κυριαρχία του κυβερνητικού επικοινωνιακού μηχανισμού επί σύσσωμης της αντιπολίτευσης αποδείχθηκε και στο θέμα αυτού του νούμερου της Χρυσής Αυγής, του Μπαρμπαρούση. Ο τύπος που όποιος τον έχει δει καταλαβαίνει απολύτως περί τίνος πρόκειται (λαδωμένο, να στάζει, μπλιαχχ, μακρύ μαλλί, γένι, μουστάκι και ύφος “αφήστε με τον γιδαρμέχτη να ξεσπάσω”), είπε μια κοτσάνα ότι τάχα μου πρέπει να παρέμβουν οι Ενοπλες Δυνάμεις να συλλάβουν τους προδότες που ξεπουλάνε τη Μακεδονία. Και αυτό ήταν!

Πήραν φωτιά τα τόπια. Τα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου βάρεσαν συναγερμό και μαζί όλα τα τέλια που διαθέτουν. Κι ένας ολόκληρος κόσμος “στρατιωτάκια, ακούνητα, αμίλητα κι αγέλαστα”, έπιασαν το “νόημα’ και ξεκίνησαν τον υπέρ πάντων αγώνα για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, η οποία κινδυνεύει υποτίθεται σοβαρά (!!!) από τις “παπάρες” ενός Μπαρμπαρούση.

Τι Αρειος Πάγος, τι εισαγγελείς, τι αστυνομίες, τι –εδώ είναι να κλαις!!! –η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, όλοι για την υπεράσπιση τού κινδυνεύοντος πολιτεύματος.

Και δεν ντράπηκε κανείς. Οπως δεν βρέθηκε και κανείς να πει, “ρε παιδιά, ο Μπαρμπαρούσης είπε ό,τι είπε, ο Μπαρμπαρούσης, πλάκα κάνετε τώρα;”…

Γελοιότητα δίχως τέλος

Οχι μόνο δεν έκαναν πλάκα όμως, αλλά τα… φόρτωσαν και στον Κυριάκο και τη Φώφη, ότι εμμέσως πλην σαφώς, εξαιτίας της στάσης που κράτησαν στο Σκοπιανό ενθάρρυναν (αν δεν του το υπαγόρευσαν κιόλας!..) τον λαδο-Μπαρμπαρούση να εκστομίσει τις ανοησίες που είπε την Παρασκευή.

Από κάποια στιγμή και πέρα δηλαδή, εκεί προς το απόγευμα της Παρασκευής, το πράγμα ξέφυγε εντελώς. Διότι τα σιχαμερά υπόγεια του Μαξίμου κινήθηκαν στη λογική “βρήκαμε παπά να θάψουμε πεντέξι”. Ανοιξαν λοιπόν τους διαύλους με τους οχετούς των παρακρατικών μέσων που συντηρούν κι έβγαλαν στη γύρα “πληροφορίες” (βουτηγμένες στα περιττώματα που διακινούν κάθε τόσο), σύμφωνα με τις οποίες υπάρχει ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης του πολιτεύματος στο οποίο μετέχουν τα μέσα ενημέρωσης του Μαρινάκη, μεγαλοδημοσιογράφοι κ.λπ., και τι κάνει η Εισαγγελία και δεν παρεμβαίνει και γι’ αυτούς, διότι δεν μπορεί να κυκλοφορούν ελεύθεροι οι συνωμότες!..

Οπως ήταν φυσικό, κάποια στιγμή στόμωσε από αυτά τα περιττώματα το δίκτυο, τους έπνιξε και τους ίδιους η βρώμα και η δυσωδία και το απέσυραν σχετικά νωρίς το σενάριο – βόθρος!

Ερώτηση: Εχει τέλος η γελοιότητα; Οχι δεν έχει.

Μεταγραφή

Από τα αξιοσημείωτα της προχθεσινής συζήτησης ήταν ασφαλώς το γεγονός ότι απ’ ό,τι έδειξε κατά την ψηφοφορία ο Δημήτρης Καμμένος σωστά “αφουγκράστηκε” τον λαό. Η αμφιβολία που είχα διατυπώσει στο σχετικό σχόλιό μου, του Σαββάτου, ήταν απλώς για τα “μάτια του κόσμου”. Ο άνθρωπος μού είχε εξομολογηθεί το πρωί της Παρασκευής ότι είναι στις προθέσεις του να καταψηφίσει την κυβέρνηση για το Σκοπιανό, και να υπερβεί τις γελοιότητες του αρχηγού του –“στηρίζω την κυβέρνηση που την μέμφονται για τη συμφωνία για το Σκοπιανό αλλά καταψηφίζω τη συμφωνία”.

Στο “Στίγμα” του Σαββάτου εξέθεσα τους προβληματισμούς του, περιέγραψα με έμμεσο τρόπο τι θα έκανε, και ώς εκεί –δεν είχα το δικαίωμα να αποκαλύψω πλήρως τι θα έκανε. Πάντως το έκανε, τώρα –διαβλέπω –ότι θα παραμείνει ένα διάστημα στην κατηγορία των “ανεξάρτητων” να κάνει παρέα με τον “γέροντα” Νικολόπουλο, και προ των εκλογών ή λίγο νωρίτερα ίσως θα ενταχθεί στη ΝουΔού. Προδιαγεγραμμένη η πορεία του.

Πολιτική… απώλεια

Και αν μεν ο Καμμένος, ο Δημήτρης, έχει μια πορεία λογικά καθορισμένη, θα παραμείνει δηλαδή στην πολιτική μέσα από τις γραμμές ενός άλλου κόμματος, η στήλη θρηνεί μια μεγάλη απώλεια για την ελληνική πολιτική ζωή: η πρώην εκπρόσωπος του Καμμένου κόμματος Μανταλένα (Παπαδοπούλου) ανακοίνωσε χθες σε ένα σπαραξικάρδιο, θα το χαρακτηρίσω, μήνυμά της, μέσω fb, ότι δεν αποχωρεί απλά από τους ΑΝΕΛ αλλά και από την ενεργό πολιτική, και πάει σπίτι της! Φυσικά λόγω της “κατάπτυστης” όπως την ονομάζει συμφωνίας για το Σκοπιανό.

Η στήλη κατατάσσει την νεαρά Παπαδοπούλου στο πλήθος των “θυμάτων” Καμμένου –τον πίστεψε κι αυτή, και δεν της φταίει κανείς. Μόνο το κεφάλι της. Και εύχομαι ειλικρινά να μην αποδειχθεί τόσο ευκολόπιστη στην υπόλοιπη ζωή της. Επίσης δεν χρειάζεται να λυπάται –χαρούμενη να είναι. Οσο υπηρέτησε τον Καμμένο αρχηγό της ως εκπρόσωπός του “ξεσήκωσε” το ύφος, το ήθος, τη φρασεολογία και τις λογικές του. “Χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή”, που λέει και ο ποιητής. Νέο κορίτσι…

(Αυτή δεν μου το είχε πει, αλλά όταν προ ημερών έμαθα ότι ο Καμμένος συγκαλεί την ΚΟ των ΑΝΕΛ για να προχωρήσει σε αλλαγές στο κόμμα, και πληροφορήθηκα ότι την αλλάζει γιατί τάχα μου θα της αναθέσει τον προεκλογικό αγώνα του κόμματος, ένας από τους “σμπίρους” που έχω στο καμμενοκόμμα με είχε προϊδεάσει λέγοντας: “ποιον προεκλογικό αγώνα, αυτή ούτε βδομάδα δεν θα κλείσει –θα φύγει”. Κι έφυγε πριν κλείσει εβδομάδα. Στενοχωριέμαι, τώρα…)

Αυτογκόλ

Τέλος, αισθάνομαι την ανάγκη να υπερασπιστώ τον Πρόεδρο της Βουλής Βούτση, ο οποίος υπέστη μια άνευ προηγουμένου αυτογελοιοποίηση το Σάββατο το απόγευμα, την οποία λογικά θα την θυμάται σε όλη του τη ζωή. Αναφέρομαι στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τον Καμμένο, ο οποίος αποχώρησε από την αίθουσα της Βουλής με το που ανέβηκε ο πρόεδρος Κυριάκος στο βήμα να μιλήσει. Ο Πρόεδρος Βούτσης, αυτόκλητος υπερασπιστής Καμμένου, διαβεβαίωσε τον πρόεδρο της ΝουΔου ότι ο Καμμένος βγήκε “για την ανάγκη του”.

Γέλασαν όλοι με την “χαριτωμένη” παρατήρηση του Προέδρου Βούτση, αλλά λίγο μετά αποκαλύφθηκε ότι η πραγματική “ανάγκη” του Καμμένου δεν ήταν αυτό που όλοι νομίζαμε ως “ανάγκη” αλλά ένα ποτήρι ουίσκι και περιέργως ένα τσιγάρο (όχι πούρο…) στο προαύλιο της Βουλής.

Υποθέτω ότι ο Πρόεδρος Βούτσης ύστερα από αυτό το εξαιρετικό “μάθημα” κατάλαβε γιατί ποτέ, μα ποτέ δεν πρέπει να εμπιστεύεται το ένστικτό του όταν πρόκειται για τον Καμμένο. Διότι τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται όσον αφορά αυτόν τον τύπο…