Ο Πρωθυπουργός έδωσε το σύνθημα με τη συνέντευξή του στην Ντι Βελτ: περνάμε σε νέα φάση, σοσιαλδημοκρατική. Εκμεταλλευόμαστε τη δυσφορία των εταίρων μας για τη στάση της Νέας Δημοκρατίας στο Μακεδονικό, φοράμε ευρωπαϊκά ρούχα, καταγγέλλουμε τους ακραίους τύπου Βαρουφάκη και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Για να γίνουμε πειστικοί, βέβαια, πρέπει να κάνουμε και λίγη αυτοκριτική. Ισως τελικά το δημοψήφισμα να ήταν λάθος. Ισως τελικά οι εμμονές μας με τον Γεωργίου να ήταν υπερβολικές. Ισως κάπου να το παρατραβήξαμε, αλλά είχαμε καλές προθέσεις.
Ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής δεν πήρε το μήνυμα. Μπορεί να μην ήταν παρών στις ανακοινώσεις. Ή μπορεί να διαφώνησε. Ετσι, στις συνεντεύξεις που δίνει τις τελευταίες ημέρες με αντικείμενο την ολοκλήρωση της διαδικασίας για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών ακολουθεί τη γραμμή που γνωρίζει καλά: «Δοξάστε με!» Τα έβαλα με την καθεστηκυία τάξη και νίκησα. Χάρις στην αποφασιστικότητά μου, έλαβαν τέλος τρεις δεκαετίες ανομίας. Η στείρα άρνηση ηττήθηκε. Η πολιτεία ρύθμισε. Η συνταγματικότητα νίκησε. Αλληλούια.
Τον γάιδαρο τον φάγαμε, λέει ο Νίκος Παππάς. Δεν κρύβει βέβαια ότι του έχει μείνει μια πίκρα για όσα ακούστηκαν για το πρόσωπό του. Αλλά δικαιώθηκε η κυβέρνηση και αυτό του φτάνει.
Ισως τελικά η στροφή προς τη μετριοπάθεια να αφορά μόνο το εξωτερικό. Δεν είναι δα και η πρώτη φορά που η κυβέρνηση εμφανίζεται να λέει άλλα στους εταίρους και άλλα στους ιθαγενείς. Είναι πιο εύκολο, πιο βολικό και λιγότερο επώδυνο να κάνεις την αυτοκριτική σου σε ένα ξένο μέσο παρά σε ένα ελληνικό. Εκεί σε κοιτάζουν με θαυμασμό, είσαι ένας ρεαλιστής αριστερός. Εδώ κινδυνεύεις να σε ρωτήσουν πόσο κόστισε τελικά εκείνη η ανοησία του δημοψηφίσματος. Η πώς σκοπεύεις να επανορθώσεις για όσα υπέστη και εξακολουθεί να υφίσταται εξαιτίας σου ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ.
Ας είναι κι έτσι. Ας συνεχίσει να εκφράζει «πίκρα» ο Νίκος Παππάς στα ελληνικά κανάλια κι ας διαλέξει μια ξένη εφημερίδα για να πει τα ουσιαστικά. Οτι πριν από δύο χρόνια, για παράδειγμα, επικαλέστηκε μια αντιεπιστημονική έρευνα ενός περίεργου ινστιτούτου σε μια αποτυχημένη προσπάθειά του να περιορίσει τα νόμιμα κανάλια. Οτι έστησε ένα σόου για να εξευτελίσει τους υποψήφιους καναλάρχες και κατέληξε να εξευτελιστεί ο ίδιος. Οτι έβαλε στόχο να αλλάξει ή να κλείσει αυτή την εφημερίδα και απέτυχε και στα δύο. Οτι μόλις πρόσφατα παρέσυρε έναν διακεκριμένο επιστήμονα να αναλάβει τη διεύθυνση ενός νεοσύστατου οργανισμού κι ο άνθρωπος παραιτήθηκε ύστερα από τέσσερις εβδομάδες καταγγέλλοντας θεούς και δαίμονες.
Θα ήταν καλό να τα αναγνωρίσει κάποτε όλα αυτά ο υπουργός. Οχι για να πείσει ότι μετάνιωσε, κάτι τέτοιο απαιτεί έργα, όχι μόνο λόγια. Για κάτι άλλο μιλάμε, που σπανίζει στην πολιτική. Για μια αρχαιοελληνική λέξη που δεν κινδυνεύουμε να μας την κλέψουν οι Σκοπιανοί. Για κάθαρση, φυσικά.