Χθες το απόγευμα, ο Πάνος Καμμένος προσπαθούσε να πιαστεί από τα μαλλιά του. Το νιώθει ότι βυθίζεται και ξέρει ότι σανίδα σωτηρίας πλέον δεν υπάρχει. Αυτή τη φορά, άλλωστε, οι αποδοκιμασίες έχουν έλθει από τους δικούς του, από εκείνους που έπαψαν να ελπίζουν ότι θα κάνουν πολιτική καριέρα με τους Ανεξάρτητους Ελληνες –ή εκείνους που βλέπουν ότι η πρόσβαση στην εξουσία και τη νομή της τελειώνει.
Τι να πει λοιπόν, πρωτίστως, στους οπαδούς που του απέμειναν –αν του απέμειναν οπαδοί; Προσπάθησε να πει ότι θα κάνει τα πάντα για να μην περάσει η συμφωνία Αθηνών – Σκοπίων στην ελληνική Βουλή, και το πρώτο από όσα θα κάνει είναι η απαίτησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ να κυρώσει τη συμφωνία στο ελληνικό Κοινοβούλιο με 180 ψήφους. Πώς θα γίνει αυτό; Αυθαιρέτως; Θα γίνει, επιμένει ο Καμμένος, επειδή οι ΑΝΕΛ θα κάνουν ό,τι πρέπει προκειμένου αυτό να καταστεί δυνατό. Φοβερό επιχείρημα, αντλημένο από τη βαθιά γνώση των θεσμών και τον σεβασμό της νοημοσύνης του ακροατηρίου του. Ή, με άλλα λόγια, τα πιάσαμε τα λεφτά μας.
Είπα λεφτά και θυμήθηκα τη φοβερή, τη δραματική χθεσινή καταγγελία του αρχηγού των ΑΝΕΛ και συνεταίρου του Αλέξη Τσίπρα, ότι εδώ και μέρες έχει ξεκινήσει «ένα πογκρόμ απειλών σε όλη την Ελλάδα, κατευθυνόμενο από στελέχη της ΝΔ». Κι ότι αυτές οι απειλές επί της ουσίας καταλύουν το πολίτευμα! Κάλεσε μάλιστα τους εισαγγελείς.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, τη δεύτερη φορά σαν φαρσοκωμωδία. Ο Καμμένος θυμίζει όλο και περισσότερο τον ψεύτη βοσκό, από τον γνωστό μύθο του Αισώπου. Το ίδιο επιχείρημα το έχει επαναλάβει κι άλλη φορά. Τον Δεκέμβριο του 2014, ο Παύλος Χαϊκάλης, στέλεχος των ΑΝΕΛ, είχε καταγγείλει ότι προσπάθησαν να τον εξαγοράσουν για να ψηφίσει υποψήφιο πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Σταύρο Δήμα –επικαλέστηκε μάλιστα ως μάρτυρα και τον Λάκη Λαζόπουλο. Αφού το θέμα πήρε δημοσιότητα, την οποία ο Καμμένος εκμεταλλεύτηκε, η υπόθεση αργότερα μπήκε στο αρχείο, αφού η καταγγελία δεν επιβεβαιώθηκε.
Σήμερα, ο Καμμένος επαναλαμβάνει το ίδιο παιχνίδι. Και περιμένει να τον πιστέψουν. Λες και δεν ξέρουν όλοι ότι ηγείται ενός κόμματος αναξιόπιστου και διαψευσμένου σε όλα –της πιο άχρηστης και επιζήμιας παραπολιτικής απόφυσης.
Ασχολούμαστε ακόμα μαζί του επειδή ακόμα δηλητηριάζει την πολιτική ζωή. Αλλά ποιος να εξαγοράσει ένα άχρηστο και επιζήμιο μόρφωμα;