Ολα είναι έτοιμα για τις εκλογές της Κυριακής στην Τουρκία. Εκλογές προεδρικές αλλά και βουλευτικές, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν πως ειδικά στην περίπτωση του νέου Κοινοβουλίου υπάρχουν περιθώρια για εκπλήξεις. Πολλά θα κριθούν από την πορεία του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, ο ηγέτης του οποίου Σελαχατίν Ντεμιρτάς βρίσκεται στη φυλακή με την κατηγορία της τρομοκρατίας. Εάν το HDP, όπως και στις προηγούμενες εκλογές, ξεπεράσει το όριο του 10% και κατορθώσει να μπει στη Βουλή, θα στερήσει δεκάδες έδρες από το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας. Και ίσως τότε το AKP έχει τη μειοψηφία στη Βουλή.
Εάν επανεκλεγεί στην προεδρία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θα αντέξει αυτήν τη «συγκατοίκηση» με ένα Κοινοβούλιο εχθρικό προς εκείνον; Ο κυβερνητικός του εταίρος, ηγέτης των εθνικιστών Ντεβλέτ Μπαχτσελί, έκανε ήδη λόγο για διεξαγωγή νέων εκλογών σε τέτοιο ενδεχόμενο. Ομως ενδιαφέρον έχει ότι πλέον το ερώτημα «μπορεί η αντιπολίτευση να νικήσει τον Ερντογάν;» τίθεται όλο και πιο συχνά.
Στα διεθνή ΜΜΕ καταγράφεται η ανησυχία των τούρκων πολιτών για τις κυβερνητικές δραστηριότητες και για την αρνητική πορεία της οικονομίας –ο πληθωρισμός έφθασε στο 12,64% τον Μάιο και αναμένεται να αυξηθεί κι άλλο, η λίρα συνεχίζει να πέφτει έναντι του δολαρίου, δύο μεγάλες εταιρείες χαρτοφυλακίου, η Dogus και η Yildiz, ζήτησαν πρόσφατα αναδιάρθρωση χρέους από τις τράπεζες και ακόμα και οι οπαδοί της κυβέρνησης βλέπουν πως τα χειρότερα έρχονται. Αυτό είναι μια ευκαιρία, λένε οι αναλυτές, για την αντιπολίτευση να κερδίσει ψήφους.
Ο μεγαλύτερος αντίπαλος του Ερντογάν για την προεδρία είναι ο Μουχαρέμ Ιντζέ, υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος που ίδρυσε ο Μουσταφά Κεμάλ. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στον Ερντογάν 48,7%, κάτι που σημαίνει πως εάν υπάρξει δεύτερος γύρος για την προεδρία, εάν η αντιπολίτευση ενωθεί πίσω από έναν υποψήφιο, πιθανότατα τον Ιντζέ, μπορεί να απειλήσει την παντοκρατορία του Ερντογάν τα τελευταία 15 χρόνια.
Παρά το ρίσκο να αποξενώσουν τους οπαδούς τους που τάσσονται υπέρ του κοσμικού κράτους, οι Ρεπουμπλικανοί γνωρίζουν τη σημασία τού να κερδίσουν ψήφους θρησκευομένων και έχουν κάνει προσπάθειες. Το 2012, σε ταξίδι του στη Βοσνία, ο ηγέτης του κόμματος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ανέφερε πως οι Ρεπουμπλικανοί υιοθετούν μια «κομψή μορφή θρησκευτικότητας». Δύο χρόνια αργότερα έθεσαν ως υποψήφιο για την προεδρία τον Εκμελεντίν Ιχσάνογλου, πρώην επικεφαλής του Ισλαμικού Οργανισμού Συνεργασίας. Ο νυν υποψήφιος Ιντζέ ασκεί τακτικά τα θρησκευτικά του καθήκοντα και η γυναίκα του αναφέρει συχνά πως «πιστεύει βαθιά, αλλά δεν θέλει να το επιδεικνύει». Στο πρόγραμμά του δεν αναφέρεται καν στο κοσμικό κράτος, επικεντρώνοντας σε επείγοντα ζητήματα, όπως η οικονομία, η εκπαίδευση και η εξωτερική πολιτική.
Οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα θέλει να αποτελέσει πραγματική απειλή για τον Ερντογάν στις εκλογές της Κυριακής, πρέπει να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει διάφορες περίεργες μεθόδους που η κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν, σημειώνει το Open Democracy. Και θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο να ξεπεράσουν τον σκόπελο των πολλών και μεγάλων ΜΜΕ τα οποία έχουν περιέλθει στα χέρια επιχειρηματιών που διατηρούν στενές σχέσεις με τον πρόεδρο της χώρας. Είναι άγνωστο αν όλα αυτά επαρκούν για μια νίκη της αντιπολίτευσης. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θέλουν να ελπίζουν ότι το παιχνίδι θα παίζεται μέχρι την τελευταία στιγμή.
Τελευταία Νέα