Το πράγμα φαινόταν λίγο πριν διαλύσει τους Police, βασισμένος, όπως έλεγε, όχι στη λογική, αλλά στο ένστικτο: ο Sting, κατά κόσμον Γκόρντον Σάμνερ, ήθελε να παίξει πιο «ώριμη» μουσική και κάπως έτσι χαρακτηρίστηκε το σόλο ντεμπούτο του, «The dream of the blue turtles». Η αντίθετη άποψη τον ήθελε «καθωσπρέπει», εκείνος όμως, με άλμπουμ όπως «Nothing like the sun» ή «Ten Summoner’s Tales», αλλά και σουξέ σαν τα «Englishman in New York» ή «Fields of gold», έβλεπε τις πωλήσεις του να ανεβαίνουν. Οταν άρχισε η πτώση, είχε ήδη στραφεί στη φιλανθρωπία, την οικολογία ή τον εσωτερισμό, η δημοτικότητά του επομένως συντηρούνταν κι από εξωκαλλιτεχνικούς παράγοντες. Μουσικά πάντως ο Sting καταπιάστηκε με την τζαζ, την κλασική και τα μιούζικαλ, μέχρι που σαν να βαρέθηκε: ο τελευταίος του προσωπικός δίσκος, το «57th and 9th», διατηρούσε την ντελικάτη υφή των προκατόχων του, διέθετε όμως, έπειτα από χρόνια, αν όχι ροκ, τότε ποπ στοιχεία. Το «44/876» (μανία με τα νούμερα) που ακολούθησε, φλέρταρε με τη ρέγκε και γράφτηκε σε συνεργασία με τον Shaggy, ο οποίος θα συνοδέψει τον Sting στο Ηρώδειο, στις δύο πολυαναμενόμενες συναυλίες του, σήμερα και αύριο. Ωρα έναρξης: 21.00.

Τελευταία Νέα