Οι άνεμοι του λαϊκισμού έχουν αρχίσει να πνέουν και πάλι δυνατά στην Ευρώπη. Και είναι αρκετά ισχυροί για να ανατρέψουν δεδομένα και να προκαλέσουν καταστάσεις που στο φλέγον ζήτημα της προσφυγικής κρίσης μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά αρνητικές για τη χώρα μας. Είναι αυτονόητο λοιπόν ότι απαιτούνται εξαιρετικά λεπτοί χειρισμοί από την ελληνική κυβέρνηση για να μη φορτωθεί η χώρα επιπλέον βάρος από το ήδη δυσβάσταχτο που σηκώνει.
Η προσφυγική κρίση είναι ένα ανθρώπινο δράμα –ή μάλλον χιλιάδες ανθρώπινα δράματα μαζί. Είναι όμως και ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα γύρω από το οποίο συγκρούονται δύο δυνάμεις: εκείνες του ανθρωπισμού με εκείνες του πολιτικού υπολογισμού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα μας πρέπει να συνταχθεί με τις πρώτες. Συγχρόνως όμως θα πρέπει να αποφύγει να συντριβεί από τις δεύτερες. Από εκείνες τις δυνάμεις που βλέπουν την προσφυγική κρίση σαν μια καυτή πατάτα και μόνο και θεωρούν ότι η λύση είναι η επαναπροώθηση των προσφύγων και των μεταναστών στις χώρες υποδοχής.
Σύμφωνα με το προσχέδιο της Συνόδου που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Κυριακή, οι ηγέτες της Ευρώπης συμφωνούν στη λήψη επιπλέον μέτρων για τη μείωση της παράτυπης μετανάστευσης. Σημειώνουν επίσης ότι οι μονομερείς ενέργειες και η ασυντόνιστη δράση έχουν μόνο αρνητικές συνέπειες στη διαχείριση του προβλήματος. Θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από αυτό. Θα χρειαστεί ουσιαστικός επιμερισμός του βάρους από τους εταίρους μας. Και εγρήγορση από τη δική μας πλευρά.
