Το ματς Δανίας – Αυστραλίας ήταν από αυτά που δεν σου μένουν καιρό στη μνήμη. Είχε, ωστόσο, ένα στοιχείο στο οποίο αξίζει να σταθείς και να μη γυρίσεις γρήγορα το βλέμμα σου αλλού. Τη δύναμη, την πίστη πως όλα γίνονται, το πνεύμα μάχης που κατέθεσαν όλοι όσοι πάτησαν το χορτάρι. Μας έχει λείψει σε αυτό το Μουντιάλ η συγκεκριμένη νοοτροπία. Και ήταν πασιφανές ότι στη δύναμη θα πόνταραν ομάδες που δεν χαρακτηρίζονται για τις τεχνικές τους ικανότητες.
Η μεν Αυστραλία και στο δεύτερο παιχνίδι της έδωσε δείγματα ανόδου για το ποδόσφαιρο της συγκεκριμένης ηπείρου. Κάποτε, ουδείς υπολόγιζε στα σοβαρά τους Αυστραλούς ως υπαρκτό κίνδυνο να τους κάνει ζημιά. Τώρα, δεν μπορεί επ’ ουδενί να θεωρηθούν δεδομένοι. Κόντρα στη Γαλλία (πρεμιέρα) έφτιαξαν ευκαιρίες και ηττήθηκαν με χίλιες δυσκολίες. Χθες απέναντι στη Δανία έδωσαν τα πάντα, αλλά επιβεβαίωσαν τις επιθετικές τους αδυναμίες και στο φινάλε νιώθουν πίκρα, ενώ πλέον χρειάζονται συνδυασμό αποτελεσμάτων για να περάσουν στο δεύτερο γύρο.
Οσον αφορά στη Δανία, σε τούτο το Παγκόσμιο Κύπελλο έχει περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα το εξής: βγάζει από τη μύγα ξίγκι! Δηλαδή, χωρίς να είναι καλύτερη από τις ομάδες που αντιμετωπίζει, παίρνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Να πρόκειται για τύχη; Πιθανόν. Πήρε τους βαθμούς στο ραντεβού με το Περού και χθες με την Αυστραλία έσωσε τον βαθμό της ισοπαλίας. Τώρα ασφαλώς και έχει πλεονέκτημα για την πρόκριση στις 16 που θα συνεχίσουν στη δεύτερη φάση. Ο Σμάιχελ διαθέτει εμπειρία ένεκα της παρουσίας του στην Πρέμιερ Λιγκ με τη φανέλα της Λέστερ, οι Κρίστενσεν – Βέστεργκααρντ διαθέτουν ομοιογένεια από την κοινή θητεία τους στην Γκλάντμπαχ και στην Μπουντεσλίγκα, κάτι που συμβαίνει και με τον Πόουλσεν που φορά τη φανέλα της Λειψίας. Ωστόσο, το hot όνομα της Δανίας είναι ο Κρίστιαν Ερικσεν. Ταίρι του Κέιν στην επίθεση της Τότεναμ, βρίσκει εύκολα τα δίχτυα, οι επιδόσεις του είναι απολύτως ενδεικτικές της υψηλής του στόφας.
Ας είμαστε, όμως, ρεαλιστές, όπως είναι και το παιχνίδι των Δανών: ασφαλώς και απέχουν από την ομάδα-κλάση μιας άλλης διοργάνωσης, αυτής που διεξήχθη στο Μεξικό το ’86. Δεν βλέπουμε ούτε Γιέσπερ Ολσεν, ούτε Ελκιερ, ούτε Λάουντρουπ, ούτε Λέρμπι. Πάνε βήμα βήμα και διεκδικούν την πρόκριση επί ίσοις όροις. Το ματς απέναντι στη Γαλλία την ερχόμενη Τρίτη, κόντρα σε ομάδα που συχνά πυκνά τη βλέπουν ως αντίζηλο για μια θέση στον ήλιο, πολλά θα κρίνει. Οπως και να ‘χει, ο δυναμισμός των ακάματων Δανών μπορεί να τους κάνει να επιβιώσουν. Γιατί όχι;