Την παραμονή του αγώνα οι δύο διάσημοι σεφ έφαγαν στο μοσχοβίτικο εστιατόριο White Rabbit, δέκατο πέμπτο καλύτερο στον κόσμο. Κι ύστερα από τρεις ώρες δοκιμών συμφώνησαν ότι το καλύτερο πιάτο ήταν ένα λάχανο στα κάρβουνα και το καλύτερο ποτό ένα Πόρτο 30 ετών. Οταν ξανασυναντήθηκαν όμως μετά το ματς, τα αίματα είχαν ανάψει. «Είναι ένας αλαζόνας, δεν τον αντέχω άλλο, δεν έχει κανένα προτέρημα!» ξέσπασε ο Σέρχι Αρόλα, σεφ στο εστιατόριο Lab της Σίντρα. «Και ακριβώς γι’ αυτό σας έριξε τρία μπαλάκια» του απάντησε σκωπτικά ο Ζοζέ Αβιγιές, σεφ στο Bel Canto (δύο αστέρια Michelin) και άλλα 17 εστιατόρια της Πορτογαλίας.
Η πέτρα του σκανδάλου ήταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο, που λίγο νωρίτερα είχε κάνει χατ-τρικ στον αγώνα της Πορτογαλίας με την Ισπανία. Και οι δύο φίλοι διαφωνούσαν έντονα για τον χαρακτήρα του. «Σύμφωνοι, είναι αλαζόνας, αλλά αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει να βάζει γκολ στα 33 του», υποστήριξε ο Αβιγιές. «Αλλιώς θα είχε ήδη αποσυρθεί».
Το δίλημμα «Μέσι ή Ρονάλντο» είναι εξίσου δραματικό με διλήμματα του τύπου «κρέας ή ψάρι», «θάλασσα ή βουνό» και, πιο κοντά στο θέμα μας, «βάζελος ή γαύρος». Ο Αργεντίνος θεωρείται γενικά μια φυσική διάνοια, ενώ ο Πορτογάλος είναι προϊόν μόχθου και σκληρής δουλειάς. Ο Μέσι είναι καλλιτέχνης, ο Ρονάλντο αθλητής. Τις πρώτες ημέρες του Μουντιάλ, πάντως, ο άσος της Ρεάλ έχει εκτοπίσει από τα πρωτοσέλιδα το αστέρι της Μπαρτσελόνα. Τον έβλεπες να υπνωτίζει την μπάλα στο φάουλ του 87ου λεπτού και έλεγες, δεν υπάρχει περίπτωση, θα το βάλει.
Ο Ρονάλντο δεν τρέχει, παρατηρεί ο αθλητικός συντάκτης των New York Times. Οχι επειδή δεν μπορεί ή δεν θέλει. Απλώς δεν βιάζεται. Ενας καλός γκολτζής πρέπει να είναι στο κατάλληλο σημείο μια – δυο φορές στη διάρκεια του παιχνιδιού και κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να διαλέξει αυτές τις θέσεις καλύτερα από τον Ρονάλντο. Στον αγώνα με το Μαρόκο έβαλε το γκολ στο τέταρτο λεπτό και μετά άραξε. «Είναι σαν το Πόρτο», λέει ο φίλος μας ο Σάντος, που ευτυχεί να τον προπονεί. «Ξέρει πώς να βελτιώνει τις ικανότητές του και να ωριμάζει με τον καλύτερο τρόπο».
Πριν από μερικά χρόνια, ύστερα από έναν αγώνα με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ όπου οι παίκτες δεν σταματούσαν να τον μαρκάρουν σκληρά και οι οπαδοί δεν σταματούσαν να φωνάζουν ρυθμικά το όνομα του Μέσι για να τον εκνευρίσουν, ο Ρονάλντο είπε ότι τον ζηλεύουν επειδή είναι όμορφος και πλούσιος. Σήμερα είναι ακόμη πιο πλούσιος, ενδεχομένως ακόμη πιο όμορφος (υποκειμενικά είναι αυτά) και σίγουρα ακόμη πιο αλαζόνας. Η αλαζονεία του είναι να λέει ότι είναι ο καλύτερος. Και το ταλέντο του, να το αποδεικνύει συνεχώς.
Είχαν δίκιο και οι δύο σεφ. Τον Ρονάλντο δεν αντέχεις να τον θαυμάζεις.