Η σκηνή θα μπορούσε να αποτελεί διαφήμιση από τα «Προσεχώς» σε κινηματογραφική αίθουσα. Οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Γερμανίας περιφέρονται στο προπονητικό κέντρο της ιταλικής πόλης Απιάνο σούλα Στράντα ντελ Βίνο, γνωστή και ως «Γη των κάστρων, των λιμνών και του κρασιού», συνδεδεμένοι με iPads και laptops. Κάποιοι απ’ αυτούς σχεδόν εκλιπαρώντας ζητούν από τους υπεύθυνους της Μάνσαφτ να τους στείλουν περισσότερα στοιχεία.
Μέσα από τις ηλεκτρονικές συσκευές οι γερμανοί διεθνείς κάνουν χρήση της τεχνολογίας αιχμής που τους διαθέτει η ομάδα τους για να εντοπίσουν τα δικά τους δυνατά αλλά και αδύνατα σημεία όπως και των αντιπάλων τους. Η δίψα για πληροφόρηση έχει εντυπωσιάσει τον ιθύνοντα νου πίσω απ’ όλα αυτά, τον Σβεν Σβέριν-Βέντζελ, στον οποίον πολλοί καταλογίζουν ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας της Γερμανίας στα γήπεδα της Βραζιλίας πριν από τέσσερα χρόνια.
Την επομένη του ιστορικού πλέον Μινεϊράζο, της συντριβής της Σελεσάο από τη Γερμανία με 7-1 ο γερμανικός Τύπος αποκάλυπτε με κομπασμό το σχέδιο της Μάνσαφτ που προετοίμαζε εδώ και χρόνια.
Οι Γερμανοί παρακολουθούσαν και ανέλυαν την κάθε κίνηση των βραζιλιάνων παικτών με αποτέλεσμα όταν βρέθηκαν απέναντί τους να γνωρίζουν την αχίλλειο πτέρνα τους και να τους συντρίψουν.
Εκείνη η τεράστια επιτυχία είχε αποδοθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στο «σχέδιο» αφήνοντας σε δεύτερο πλάνο τους πραγματικούς πρωταγωνιστές: τους παίκτες.
Ετσι δημιουργήθηκε η αίσθηση πως το ταλέντο δεν έχει τόση σημασία όσο η γνώση για τα τρωτά σημεία του αντιπάλου. Γι’ τον λόγο αυτό οι Γερμανοί συνέχισαν να επιδίδονται σε έναν άνευ προηγουμένου αγώνα για την εξέλιξη των λογισμικών τους δημιουργώντας ουσιαστικά μία ποδοσφαιρική Σίλικον Βάλεϊ.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον ο καλύτερος νέος παίκτης της Πρέμιερ Λιγκ, ο Σανέ, θεωρήθηκε περιττός ενώ ο Νόιερ, χωρίς παιχνίδια στα πόδια του από τον Σεπτέμβριο, εκτιμήθηκε ως απαραίτητος.
Την περασμένη Κυριακή αποδείχτηκε πως οι Γερμανοί εκτίμησαν λάθος τη θέληση και το ταλέντο των ποδοσφαιριστών σε σχέση με την αξία της τεχνολογίας. Και τώρα τρέχουν…
