Κάτι λείπει από τη (νέα) συνωμοσία

Βρίσκω εντελώς λειψή την προσπάθεια του Καμμένου προέδρου του κόμματος ΑΝΕΛ να αποκαλύψει το σχέδιο για την εξαγορά βουλευτών και στελεχών του κόμματος. Ελλειψη την οποία θα αποδώσω πρωτίστως στην κατάσταση ασταθούς ισορροπίας στην οποία έχει περιέλθει (πόσο τον …σκέφτομαι…) εξαιτίας της επίμονης αποσάθρωσης την οποία υφίσταται το φαντεζί αυτό κόμμα. Η αποσάθρωση αυτή, ανοίγω παρένθεση, η οποία έχει πανελλήνια διάρθρωση, αποδίδεται ως γνωστόν στα εντυπωσιακά ακροβατικά που επιχείρησε ο Καμμένος πρόεδρος στο Σκοπιανό, οι κυβιστήσεις του οποίου έχουν στείλει τον γνωστό ολυμπιονίκη μας κύριο Ιωάννη Μελισσανίδη για ψυχοφάρμακα –διαπίστωσε, περίτρομος πλέον, ότι μπροστά στα κόλπα του προέδρου δεν μετράει .

Επανέρχομαι, όμως, στα περί λειψής προσπάθειας: ο πρόεδρος, πέρα από κάτι κινητά που δηλώνει ότι είναι έτοιμος να παραδώσει στις Αρχές προς εξέταση (και τα δυο δικά του; αναρωτιέμαι τώρα εγώ…), η καινούργια συνωμοσία που εξυφαίνεται εις βάρος των ΑΝΕΛ παρουσιάζει σοβαρότατες ελλείψεις. Λόγου χάρη, δεν έχει τον “Χαϊκάλη” της, αλλά κυρίως ούτε και οικονομικό αντικείμενο.

Διότι καταγγέλλω ότι επιχειρούν να μου εξαγοράσουν βουλευτές μου είναι μια κουβέντα. Αλλά ποιος, ποιον, με πόσα κ.λπ., είναι αυτά που δίνουν βαρύτητα σε μια τέτοιου είδους καταγγελία.

Επίσης η καινούργια αποκάλυψη του Καμμένου προέδρου δεν περιλαμβάνει Λαζόπουλο. Πώς, κύριε, κάνεις κάτι τέτοιο χωρίς να συμβουλευθείς έναν εξπέρ του θεάματος; Εναν ειδικό στη μονταζιέρα; Μόνος σου θα το βγάλεις πέρα όλο αυτό; Θα αποτύχει παταγωδώς το εγχείρημα…

Υπενθυμίζω σχετικά ότι τον Δεκέμβριο του 2014 ο Καμμένος πρόεδρος είχε καταγγείλει (με το απαραίτητο ύφος, όχι σαν προχθές που έδειχνε και πάλι “κάπως”…) ότι έγινε απόπειρα να εξαγορασθεί ο βουλευτής του Παύλος Χαϊκάλης αντί του ποσού των 700.000 ευρώ, και παράλληλα να του ρυθμιστούν και κάτι τραπεζικά δάνεια που είχε λάβει. Εγινε μάλιστα και επιχείρηση για την αποκάλυψη της συνωμοσίας (με κοριούς, κάμερες κ.λπ.) και το υλικό το είχε μοντάρει ο κύριος Λάκης Λαζόπουλος στη μονταζιέρα του προκειμένου να το κάνει πιο εύληπτο επικοινωνιακά. Η υπόθεση ύστερα από εντατικές έρευνες κατέληξε στο αρχείο διότι η Δικαιοσύνη δεν εντόπισε πράξεις όπως αυτές που καταγγέλθηκαν υπό του Καμμένου προέδρου.

Μέχρι όμως να βγάλει αποτέλεσμα η έρευνα της Δικαιοσύνης είχε λήξει η διαδικασία για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και η χώρα είχε οδηγηθεί σε εκλογές. Πολλοί τότε είχαν υποθέσει ότι οι καταγγελίες του Καμμένου προέδρου δεν ήταν άσχετες με την αποτυχία της Βουλής να εκλέξει πρόεδρο τον κύριο Σταύρο Δήμα, αφού λειτούργησαν ως ανάχωμα σε πιθανές διαρροές προς την υποψηφιότητα Δήμα.

Με τον Δημήτρη Ρίζο μάς χώριζε πάντα άβυσσος. Πολιτική, δημοσιογραφική, αισθητική. Η δημοσιογραφία που υπηρετούσε είχε πάθος στα όρια της εμπάθειας, είχε ένταση και είχε και προσανατολισμό: τη σκληρή, εκείνη, άκαμπτη Δεξιά, τη νικήτρια του Εμφυλίου που θεωρεί δεδομένο και αυτονόητο ότι η εξουσία τής ανήκει. Βαριά δεξιός, ταγμένος ψυχή τε και σώματι καραμανλικός, λόγω της κοινής καταγωγής του με τον Κωνσταντίνο, τον Πραγματικό, Καραμανλή, από την Πρώτη Σερρών (σε εκείνον όφειλε και την ενασχόλησή του με την δημοσιογραφία), τους υπηρέτησε χωρίς επιφυλάξεις και αστερίσκους ώς το τέλος της καριέρας του. Και τώρα, στο τέλος, τον ξέχασαν όλοι. Τώρα που τον έπνιξαν τα χρέη από τα εκδοτικά του εγχειρήματα, ετών 83 πλέον, με πολλαπλά και σοβαρότατα προβλήματα υγείας, βρίσκεται στις φυλακές της Κω.

Δεν ξέρω ποιος νόμος υπαγορεύει αυτή την επονείδιστη συμπεριφορά απέναντί του –σίγουρα πάντως όχι ο άγραφος νόμος της ηθικής που λέει ότι δεν μπορείς να δείχνεις σκληρός σε έναν απόμαχο της ζωής. Ο Ρίζος έχει διαγράψει τη δική του πορεία στη δημοσιογραφία, και γι’ αυτή την πορεία μπορείς να έχει όποια άποψη θέλεις –φαντάζομαι όχι καλή. Αλλά όταν βλέπεις να κυκλοφορούν ελεύθερα τόσα και τόσα δακτυλοδειχτούμενα λαμόγια επειδή είναι κολλητοί ή φίλοι του συστήματος, εξανίστασαι. Οργίζεσαι. Και κάνεις τη σύγκριση. Κοντολογίς, ας βρει κανέναν άλλο η πολιτεία, η κυβέρνηση, να το παίξει σκληρή –ας τον αφήσει τον Ρίζο. Του αρκούν όσα του έχει επιφυλάξει η ζωή, τώρα στο τέλος της…

Και εκείνος ο Καραμανλής, ο άλλος, ο μικρός, ο Κώστας –πόσο άφιλος! Νερό στ’ όνομά του έπινε ο Ρίζος, τον στήριξε με νύχια και με δόντια κατά την περίοδο που ήταν αρχηγός της ΝουΔού και αργότερα πρωθυπουργός. Μάχες έδινε με τα έντυπά του, και μέσα από τα κανάλια, για να μας πείσει ότι δεν ήταν αυτό που όλοι φανταζόμασταν –ένας κλασικός τεμπέλης, που κάποια στιγμή το έφερε η μοίρα (και η …”σοφία” του ελληνικού λαού) και έγινε πρωθυπουργός της χώρας με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα. Αυτός λοιπόν ο τύπος εξακολουθεί να κάνει τη …ζωάρα μη δίνοντας δεκάρα για τον Ρίζο και το τι υφίσταται.

Τον ξέχασε εντελώς. Διότι συν τοις άλλοις είναι και αχάριστος, όπως αποδεικνύεται…

Αλλά μην τα ρίχνουμε στους πολιτικούς και στον Καραμανλή ειδικότερα. Υπάρχουν και οι επιχειρηματίες με τους οποίους σχετιζόταν ο Ρίζος. Κοινό μυστικό ήταν στο μικρό χωριό που λέγεται Αθήνα ότι ένας εξ αυτών, μεγάλου μεγέθους, με κύριο επιχειρηματικό πεδίο την ενέργεια, τον χρησιμοποιούσε ως το μακρύ του χέρι. Για πολλά χρόνια. Αφαντος τώρα. Εντελώς.

Συγχαρητήρια και στους δύο –τίποτε άλλο δεν έχω να πω…

Βρέθηκα προ ημερών στα Τίρανα προσκεκλημένος του νομικού γραφείου του δραστήριου όσο και φιλοπρόοδου φίλου μου Ευθύμη Ναυρίδη, ο οποίος δραστηριοποιείται πλέον σχεδόν σε όλα τα Βαλκάνια. Και είχα την χαρά στο πλαίσιο της επίσκεψης στην αλβανική πρωτεύουσα να γίνω δεκτός μαζί με άλλους συναδέλφους μου από τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο. Μια σπουδαία προσωπικότητα, παγκόσμιας εμβέλειας όχι μόνο για την Ορθοδοξία, αλλά και για το σύνολο των θρησκειών του κόσμου.

Ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος μέσα σε 25 χρόνια έστησε στα πόδια της από το μηδέν την Εκκλησία της Αλβανίας, έχει επιτελέσει και συνεχίζει να επιτελεί ένα σπουδαίο κοινωνικό έργο, αποτέλεσμα του οποίου είναι να απολαμβάνει του καθολικού σεβασμού στην Αλβανία όχι μόνο στον τομέα της αλληλεγγύης και της φιλανθρωπίας αλλά και της εκπαίδευσης.

Οπως μας εξήγησε, μέχρι ΙΕΚ άνοιξε στην κατεστραμμένη χώρα, από τα οποία αποφοίτησαν πάνω από 800 νέοι επαγγελματίες. Και σήμερα συντηρεί έναν αριθμό καλών σχολείων και στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Απλός, προσηνής, ευφραδής και γι’ αυτό γοητευτικός ομιλητής, μας συνεπήρε για περισσότερο από μιάμιση ώρα, εξηγώντας το όραμά του για την Ορθοδοξία και την Εκκλησία της Αλβανίας. Και εμείς κρεμαστήκαμε από τα χείλη του ακούγοντάς τον. Από τις ευτυχέστερες συναντήσεις της ζωής μου ήταν αυτή…