Η στάση μας στη Συμφωνία με τα Σκόπια αποτέλεσε θρυαλλίδα αναταράξεων στο Κίνημα Αλλαγής. Δεν νομίζω ότι αιφνιδίασαν κανέναν οι διαφορετικές απόψεις, καλό είναι, όμως, με αφορμή αυτό να αποσαφηνιστούν ορισμένα πράγματα.
Πρώτο, ο λαός που συνέρρευσε στις κάλπες τον Νοέμβριο δεν ψήφισε μια Ομοσπονδία δυνάμεων με αποκλίνουσες στρατηγικές. Ψήφισε την αναγέννηση του χώρου μέσα από τη γέννηση ενός πραγματικά νέου φορέα. Η πρώτη αρχή της δημοκρατικής λειτουργίας ενός νέου φορέα είναι πέρα από τις διαφορετικές απόψεις που αποτελούν το οξυγόνο του ο αλληλοσεβασμός των διαφορετικών διαδρομών. Είναι προσβλητική η θέση ότι οι 212.000 αποτελούν «αναπασοκοποίηση». Οπως προσβλητική είναι η θέση ότι στο εγχείρημα το ΠΑΣΟΚ αντιπροσωπεύει το «παλιό» και όλοι οι άλλοι το «νέο». Ποιος το καθορίζει αυτό και με ποια κριτήρια;
Δεύτερο, το Συνέδριο ομόφωνα επικύρωσε ως προϋπόθεση για την επιβίωση και ανασυγκρότηση του χώρου τη στρατηγική της εθνικής συνεννόησης και της αυτόνομης πορείας και όχι των επιλεκτικών συμμαχιών. Γραμμή που σε όλα τα μεγάλα θέματα και στο «μακεδονικό» με σαφήνεια και αποφασιστικότητα τηρείται παρά τις σειρήνες που ηχούν και από τις δυο πάντες. Προφανώς αυτή η γραμμή δεν τίθεται σε επιμέρους όργανα που δεν συγκροτήθηκαν με εκλογές από τη βάση υπό την κρίση πλειοψηφιών και μειοψηφιών.
Τρίτο, παρακολουθώ με πολλή προσοχή και ενδιαφέρον, γιατί μας αφορά όλους, τη συζήτηση που γίνεται στο Ποτάμι και ιδιαίτερα στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα, καθώς και τις διαμετρικά αντίθετες απόψεις που εκφράζονται. Αναρωτιέμαι αν πρέπει κανείς να αποφασίζει ποιο είναι το όριο της σύνθεσης και του συγκερασμού των απόψεων. Κι αν αυτό δεν κινδυνεύει να μετατρέψει τον χώρο σε λέσχη λίγους μήνες πριν την κρισιμότερη εκλογική μάχη που θα κρίνει κυριολεκτικά το παρόν και το μέλλον του νέου φορέα. Αυτό το δικαίωμα δεν το έχει κανείς, ούτε καν η Πρόεδρος, που είναι και το μόνο αιρετό όργανο χωρίς ποσόστωση και συμβιβασμούς. Είναι παράλογο να μην της αναγνωρίζεται το αυξημένο μερίδιο ευθύνης στις κρίσιμες αποφάσεις.
Μετά από όλα αυτά, πρέπει να απευθύνουμε το μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση. Σε όσους έχουν επιλέξει άλλη στρατηγική και δεν το λένε ευθέως θέτοντας προσκόμματα διαδικαστικού χαρακτήρα. Σε όσους αρχίζουν ξανά να αναζητούν νέα σχήματα για να στεγάσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Αλλά και σε όσους οραματίζονται επιστροφή στο «μικρό και καθαρό» ΠΑΣΟΚ. Ο δρόμος δεν έχει επιστροφή. Ο νέος φορέας θα γίνει πράξη όσα εμπόδια και να παρεμβληθούν. Γιατί η μεγάλη δεξαμενή της δημοκρατικής παράταξης διασφαλίζει την ενότητα και την επιστροφή του χώρου στο προσκήνιο της Ιστορίας. Προχωράμε Μπροστά!
Ο Κώστας Σκανδαλίδης είναι βουλευτής Α’ Αθήνας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης
Τελευταία Νέα