Το σύνδρομο του φωτοστέφανου

Είναι, λένε οι κανόνες του πολιτικού μάρκετινγκ, η φωνή και η εικόνα του κόμματός τους. Πρώτη τους αποστολή είναι να το μετατρέπουν στη συνείδηση του εκλογικού ακροατηρίου από έναν απρόσωπο οργανισμό σε κάτι τόσο οικείο όσο η προσωπική αντωνυμία «εμείς». Και το μεγαλύτερο προσόν που οφείλουν να έχουν είναι να δίνουν μια έξυπνη απάντηση το γρηγορότερο δυνατόν. Ανταποκρινόταν το προφίλ της Μανταλένας Παπαδοπούλου σε όλα αυτά τα κριτήρια που θέτει η βιβλιογραφία για τους επιτυχημένους εκπροσώπους Τύπου;

Οι απόψεις στην πολιτική αγορά διίστανται. Ωστόσο, αν υπάρχει κάτι στο οποίο οι περισσότεροι συμφωνούν, είναι πως η 36χρονη πρώην πια Ανεξάρτητη Ελληνίδα είχε κατορθώσει να φορέσει γλυκό προσωπείο σε ένα κόμμα με ακραία και συνωμοσιολογική ρητορική. Για να το αποδώσουμε με μια ψυχολογική αρχή, η Παπαδοπούλου προκαλούσε το σύνδρομο του φωτοστέφανου –ένα σύνδρομο σύμφωνα με το οποίο οι άνθρωποι τείνουν σχεδόν ακαριαία να αξιολογούν θετικά εκείνους που βρίσκουν εμφανίσιμους. Εύλογο. Η νεαρή πορτ παρόλ δεν θύμιζε σε τίποτα τον αρχηγό της Πάνο Καμμένο. Μέχρι τουλάχιστον να ανοίξει το στόμα της. Γιατί ως η φωνή των ΑΝΕΛ μιλούσε το ανελίτικο ιδίωμα.

Ενα μικρό απάνθισμα όσων κατά καιρούς έχει δηλώσει, στα πλαίσια του ρόλου της, το αποδεικνύει. Ειδικά όταν τα διαβάζει κάποιος χωρίς να βλέπει το πρόσωπο που τα είπε. «Η ηγεσία και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ως συνεταίροι και στενοί συνεργάτες των κ.κ. Βορίδη και Γεωργιάδη τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση, μόνο για Εθνική Αντίσταση δεν μπορούν να μιλούν. Φανταζόμαστε ότι “εν τη ρύμη” της σύμπλευσης, ξέχασαν να στείλουν στεφάνι στην κηδεία του Παττακού» έλεγε απευθυνόμενη στη Χαριλάου Τρικούπη τον Οκτώβριο του 2016.

«Ο ποταμίσιος υπηρέτης πολλών αφεντάδων κάνει πως δεν θυμάται ότι ήταν αυτός που ξέπλυνε κανονικά τους νεοναζιστές και τους ακροδεξιούς στις αλήστου μνήμης τηλεοπτικές εκπομπές του και μάλιστα χαριεντιζόταν μαζί τους. Είναι φυσικό να τηρεί αιδήμονα σιωπή γι’ αυτή τη στάση του. Και τώρα που ένας ένας εγκαταλείπουν το Ποτάμι του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, το οποίο πλέον μετατρέπεται σε ρυάκι, βρίσκεται σε μόνιμο παραλήρημα συνειδητής διαστρέβλωσης και γελοιότητας» δήλωνε τον Φεβρουάριο του 2017, όταν το Ποτάμι σχολίαζε την καμμενική εκδρομή στο ακριτικό Καστελλόριζο με χρυσαυγίτες βουλευτές. Τον ίδιο μήνα κατηγορούσε τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως «πρόθυμους συνεταίρους των ακραίων κύκλων των δανειστών και υποστηρικτές του ΔΝΤ σε κάθε παραλογισμό».

Ηταν, λοιπόν, σάρκα από τη σάρκα των ΑΝΕΛ. Ωστόσο, την ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζε τις υπογραφές στο φορτωμένο με συμβολισμούς τοπίο της Μεγάλης Πρέσπας, εκείνη ανακοίνωνε μέσω facebook πως αποχωρεί από την ενεργό πολιτική. Επειδή διαφωνούσε με «τους χειρισμούς προς υπεράσπιση της θέσης μας για το Σκοπιανό». Αλλά και γιατί «η συνείδησή» της της επέβαλλε –sic –να γυρίσει σπίτι της. Η ανοιχτή επιστολή κατέληγε με τη διαπίστωση «η κατάπτυστη συμφωνία που προέκυψε και από την ανεπάρκεια και τις εγκληματικές πολιτικές του παρελθόντος δεν πρέπει να υπογραφεί από τον υπουργό Εξωτερικών και από κανέναν άλλον». Επισήμανση που διαβάζεται και ως μπηχτή στον πρόεδρό της.

Τι κι αν μόλις μία εβδομάδα πριν φύγει είχε «προαχθεί» σε υπεύθυνη κατάρτισης των ψηφοδελτίων των ΑΝΕΛ για τις ευρωεκλογές, τις αυτοδιοικητικές και τις εθνικές εκλογές; Βέβαια, ορισμένοι άσπονδοι φίλοι αναφέρουν ότι η συγκεκριμένη αλλαγή πόστου «δεν ήταν ακριβώς προαγωγή». Η μια εκδοχή θέλει την ίδια να ζητά από τον Καμμένο να την απαλλάξει από τα καθήκοντα της εκπροσώπου Τύπου. Η άλλη, πως η αποχώρησή της σχετίζεται με την απομάκρυνσή της από τη «βιτρίνα». Το μόνο σίγουρο είναι πως οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα στο κόμμα επιμένουν ότι ήδη γίνονται προσπάθειες επαναπροσέγγισής της από τα κεντρικά. Αναμενόμενο, μιας και κάποιοι εξέλαβαν την «απώλειά» της ως σημαντικότερη κι από αυτή του βουλευτή Δημήτρη Καμμένου.

Παρότι, πάντως, το κόμμα δεν μετρά πολλά χρόνια παρουσίας στην πολιτική σκηνή, εκείνη είχε κατορθώσει να περάσει από αρκετές θέσεις εντός του. Ηταν η πρώτη πρόεδρος της Νεολαίας. Εχει κατέβει υποψήφια ευρωβουλευτής το 2014, καθώς και υποψήφια βουλευτής στον τόπο καταγωγής της την Ημαθία τον Ιανουάριο του 2015. Στις δεύτερες εκλογές εκείνης της χρονιάς, μάλιστα, ηγήθηκε του ψηφοδελτίου στην Ημαθία. Το 2016 ανέλαβε εκπρόσωπος Τύπου, ενώ από τότε ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και από το 2017 μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής.

Η αλήθεια είναι πως μια διαγώνια ματιά στο βιογραφικό της φανερώνει ότι τα ακαδημαϊκά της προσόντα ήταν πολύ πάνω από το μέσο όρο του στελέχους των ΑΝΕΛ. Αρσακειάδα με σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και δυο μεταπτυχιακά, –από το Πάντειο και το Πανεπιστήμιο του Εσσεξ –η «πολιτική επιστήμων και διεθνολόγος με εξειδίκευση σε θέματα στρατηγικής, άμυνας, ασφάλειας και διεθνών διαπραγματεύσεων», όπως είναι ο τίτλος με τον οποίο τη σύστηναν τα μίντια στο ευρύ κοινό, είχε κάθε λόγο να προσδοκά μια πολιτική καριέρα. Και κρίνοντας από την εμπλοκή της στα κομματικά όργανα, μάλλον την επιθυμούσε.

Η ΝΔ πάντως επισήμως –και ανεπισήμως –ξεκαθαρίζει ότι σε αυτή τη φάση δεν σκοπεύει να κάνει μεταγραφές. Το επιχείρημα είναι πως αν κάποια στιγμή πάρουν ανελίτες, δεν θα τους πάρουν «ως ψεκασμένους, αλλά ως μετανοημένους». Θα μετανοήσει, άραγε, η Μανταλένα κάποτε;