Αυτό ήταν. Αν δεν έρθουν τα πάνω κάτω στον επίλογο του γκρουπ, η Αργεντινή είναι το πρώτο μεγάλο όνομα του Παγκοσμίου Κυπέλλου που φτιάχνει νωρίς βαλίτσες για την επιστροφή στην πατρίδα. Το Μουντιάλ της Ρωσίας αποτελεί μάλλον το Βατερλώ της. Ισοπαλία στην πρεμιέρα με τους φτωχούς πλην τίμιους Ισλανδούς (1-1), συντριβή χθες το βράδυ από τους «πολεμιστές» Κροάτες (3-0) που μάλλον ξύπνησαν σήμερα με την ευτυχία του αποτελέσματος της (ποδοσφαιρικής) ζωής τους. Ενα θαύμα μπορεί να κρατήσει τον –αόρατο –Λίο Μέσι και την παρέα του στη διοργάνωση. Και όπως φαίνεται, για την Αργεντινή τα θαύματα έχουν από καιρό τελειώσει. Δεν είναι μόνο ότι της έχουν πάει όλα στραβά και ανάποδα. Είναι πως με βάση την εικόνα δεν το αξίζει κιόλας να συνεχίσει…
Επειτα από 16 ολόκληρα χρόνια λοιπόν το φάντασμα του αποκλεισμού όχι μόνο… κόβει βόλτες γύρω από τους Γκάουτσος, αλλά από χθες το βράδυ τους έχει πάρει στην αγκαλιά του για να τους παρηγορήσει. Η Κροατία του «εγκέφαλου» Λούκα Μόντριτς θα είναι σίγουρα στην επόμενη φάση με δόξα και τιμή. Ο άλλος που θα την ακολουθήσει; Ισως οι Ισλανδοί, ίσως ακόμη και η Νιγηρία, που τα λένε σήμερα μεταξύ τους (18.00). Και οι δύο έχουν ακόμη την τύχη στα χέρια τους.
Για την Αργεντινή πλέον αυτό δεν ισχύει. Θέλει νίκη με όσο το δυνατόν περισσότερα γκολ στην τελευταία αγωνιστική κόντρα στους Αφρικανούς για να φτάσει στους 4 βαθμούς και να ελπίζει σε μια… μικρή συνωμοσία του Σύμπαντος προκειμένου να φτάσει η συγκομιδή της για να την οδηγήσει στην επόμενη φάση! Σε πρώτη φάση θέλει σήμερα να μην επικρατήσουν οι Ισλανδοί. Αλλά πώς έχει το κουράγιο έστω να σκέφτεται αυτά τα σενάρια;
Τι συνέβη χθες το βράδυ; Στην πραγματικότητα ένα λάθος που άλλαξε την ιστορία του ματς και καταδίκασε τους Λατινοαμερικάνους σε… κόλαση. Ο 37χρονος Γουίλι Καμπαγέρο βρέθηκε με την μπάλα στα πόδια στην περιοχή του. Αποφάσισε αψυχολόγητα να βρει με λόμπα τον Μερκάδο. Για όσους δεν το ξέρουν; Ο Καμπαγέρο είναι τερματοφύλακας. Η πάσα του ήταν ασίστ αλλά όχι για τον συμπαίκτη του. Ηταν πάρε-βάλε για τον Αντε Ρέμπιτς που με ένα εκπληκτικό γυριστό σουτ άνοιξε το σκορ (53′). Ναι, πάρτι έκαναν οι Κροάτες μετά. Εφτασαν το σκορ στο 3-0, με το εκπληκτικό σουτ του Λούκα Μόντριτς (80′) να θέτει υποψηφιότητα για το γκολ της διοργάνωσης και τον Ιβάν Ράκιτιτς (90′) στο φινάλε να υπογράφει το ματς-ορόσημο για τους νικητές και νωρίτερα να έχει και δοκάρι (87′). Ξαναλέμε όμως ότι επί της ουσίας όλα κρίθηκαν στο 1-0. Από εκεί και έπειτα η ούτως ή άλλως ακαταλαβίστικη αγωνιστική διάταξη του Χόρχε Σαμπάολι έγινε… πειραματική.
Μέσα ο Ιγκουαΐν, ο Παβόν, ο Ντιμπάλα. Ολοι μαζί από το 68′ και έπειτα παρέα με τον Μέσι, τον Μέσα και τον Ακούνια. Ολοι για ένα γκολ της ισοφάρισης και πίσω προσευχές! Ε, οι προσευχές σε αυτές τις περιπτώσεις σπανίως εισακούγονται.
Η Κροατία ήταν καλύτερη συνολικά στο ματς. Η ιστορία όμως θα μπορούσε να ήταν διαφορετική αν στο 29′ το δικό της μεγάλο αμυντικό λάθος (η ασυνεννοησία του Σούμπασιτς με τον Βίντα) τιμωρούνταν. Ο Πέρεζ βρέθηκε να πλασάρει σε άδειο τέρμα. Το έχασε. Βρέθηκε και ο Μέσι στο 64′ φάτσα με το 1-1, αλλά του πήρε την μπουκιά από το στόμα ο Ράκιτιτς. Ατυχία θα πει κάποιος. Απονομή δικαιοσύνης θα τον διορθώσει κάθε κανονικός παρατηρητής…

Η δεύτερη βαρύτερη ήττα

Η ήττα από την Κροατία με 3-0 στο Εκατερίνμπουργκ ήταν η δεύτερη βαρύτερη στην ιστορία της Εθνικής Αργεντινής σε όμιλο Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είχε προηγηθεί ο διασυρμός με 6-1 από την Τσεχοσλοβακία στο Χέλσινμποργκ τον Ιούνιο του 1958, στο πλαίσιο του Μουντιάλ της Σουηδίας.