Οταν ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ ανακοίνωσε τους ποδοσφαιριστές που θα απάρτιζαν το ρόστερ των Λιονταριών, αρκετοί χαμογέλασαν με ειρωνεία. «Πού πάει με αυτούς» σκέφτηκαν. Ελάχιστα ηχηρά ονόματα, παίκτες – αστέρες απόντες, καμιά σχέση με άσους – ονόματα του παρελθόντος. Μάλιστα, ορισμένοι το πήγαιναν και πιο μακριά, υποστηρίζοντας πως οι Αγγλοι θα βίωναν δύσκολες στιγμές με αντιπάλους την Τυνησία ή τον Παναμά. Οποία πλάνη.
Η φετινή Αγγλία ελάχιστο λούστρο διαθέτει. Ουδείς μπορεί να το παραγνωρίσει. Διαβάζεις τα ονόματα που κατεβαίνουν στο χορτάρι και αναρωτιέσαι σε ποια ομάδα αγωνίζονται. Μόνον οι πολύ ψαγμένοι ήξεραν πως ο Πίκφορντ είναι γκολκίπερ στην Εβερτον, ο Μαγκουάιρ ένα μπακ της Λέστερ και ο Τρίπιερ μάχεται με την Τότεναμ. Φυσικά, το πού ανήκει ο Λόφτους – Τσικ ήταν ένα κουίζ που θα απαντούσαν μόνον οι φανατικοί της Πρέμιερ Λιγκ. Κι όμως, αυτή η ομάδα με τα άσημα παιδιά διεκδικεί την πρώτη θέση στον όμιλό της και έχει μπροστά της έναν τελικό με το Βέλγιο. Εχει δε καλή θέα για την οκτάδα, καθόσον οι διασταυρώσεις δεν θα τη φέρουν απέναντι σε θηρία, αλλά σε βατό αντίπαλο. Πού το πάει, συνεπώς, η Αγγλία; Και τι άλλαξε ο Σάουθγκεϊτ; Ο προπονητής έκανε το εξής απλοϊκό. Εχτισε ένα σύνολο μαχητών με διάθεση να αγωνίζονται όλοι για τον έναν της επίθεσης. Ναι, τον μοναδικό ποδοσφαιριστή υψηλής κλάσης που διαθέτει η Αγγλία: τον Χάρι Κέιν. Δεν πρόκειται για πριμαντόνα, ούτε έχει τουπέ ντίβας ο στράικερ των Πετεινών. Ωστόσο, ως ο απόλυτος άρχων της επιθετικής γραμμής δεν αμφισβητείται από κανέναν, έχει άμεση επαφή με το γκολ, τον «ταΐζουν» όλοι οι συμπαίκτες του και ήδη ανέβηκε στην κορυφή των σκόρερ. Εστω κι αν χτυπά πέναλτι, αλλά αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην αρνητικό. Ικανότητα δείχνει. Κοντά στον Κέιν, ένα ακόμη νεαρό παιδί, ο Στόουνς της Μάντσεστερ Σίτι. Γερό μπακ, απέδειξε κόντρα στον (όντως αδύναμο) Παναμά και ικανότητες στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού, ενώ επιβεβαίωσε πως ο Σάουθγκεϊτ μοίρασε σωστά τους ρόλους σε τούτη τη διοργάνωση. Ισως μια από τις πλέον υποτιμημένες ομάδες που έστειλε η Αγγλία στις διοργανώσεις. Ασφαλώς θα περιμένουμε τη συνέχεια, καθόσον μέχρι στιγμής τα εμπόδια ήταν χαμηλά και οι αντιξοότητες λίγες. Βλέπουμε, όμως, μια ενδεκάδα γεμάτη νιάτα, πολύ τρέξιμο, πίεση στον αντίπαλο και προσπάθεια για σύγχρονο ποδόσφαιρο, μακριά από το πατροπαράδοτο στυλ των Βρετανών. Και με τον Χάρι Κέιν ήδη να διεκδικεί τον τίτλο του πλέον φορμαρισμένοι κυνηγού. Και ως γνωστόν, ουδέποτε ομάδα πήγε ψηλά σε Παγκόσμιο Κύπελλο αν δεν σκόραρε ασταμάτητα ο βασικός της επιθετικός.
Τελευταία Νέα