Μουχαρέμ Ιντζέ. Επελέγη ως ένα καθαρόαιμο κεμαλικό πολιτικό από το Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP – του κατ’ εξοχήν κεμαλικού κόμματος) για να παραταχθεί απέναντι στο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Καθαρός «κοσμικός» αλλά ταυτόχρονα και θρησκευόμενος ο Ιντζέ είναι ένας ισχυρός πολιτικός στην Τουρκία, που έχει δώσει δείγματα γραφής στο κόμμα του επί σειρά ετών.
Με καταγωγή από τον πατέρα του από τη Θεσσαλονίκη, ο Μ. Ιντζέ γεννήθηκε στις 4 Μαΐου 1964 στην Γιάλοβα. Είναι πρώην καθηγητής Φυσικής, με το επάγγελμα του δασκάλου να έχει εξαιρετική θέση στην συνείδηση των τούρκων
Ενας πολιτικός πιστός στην κεμαλική «αγάπη για την πατρίδα» δεν έχει αποφύγει ούτε αυτός τις προκλητικές δηλώσεις ενάντια στην Ελλάδα, καθώς αρκετοί τον θυμούνται να λέει το 2013 όταν ο Γιώργος Παπανδρέου επισκεπτόταν την Τουρκία ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς: «ευτυχώς που αποδειχτήκαμε ελληνοφάγοι», λέγοντας ότι αν δεν γινόταν αυτό τότε και οι τούρκοι θα κινδύνευαν να έχουν ελληνικά ονόματα. Σε πρόσφατη προεκλογική του ομιλία μάλιστα τις προηγούμενες μέρες στη Σμύρνη, θύμισε στο ακροατήριο του ότι εκεί έπεσε η πρώτη σφαίρα του πολέμου, για τη δημιουργία του νέου τουρκικού κράτους, προφανώς εναντίον των ελλήνων της περιοχής.
Ο επικεφαλής του κόμματος του άλλωστε, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ήταν αυτός που άρχισε να «σηκώνει» επικοινωνιακά το τελευταίο διάστημα το ζήτημα των «αμφισβητούμενων» νησιών του Αιγαίου κατηγορώντας τον Ερντογάν ότι έχει χαρίσει στην Ελλάδα 18 νησιά.
Ωστόσο ο Ιντζέ δεν θέτει θέμα κατάργησης της Συνθήκης της Λωζάνης, αλλά πλήρους εφαρμογής της όπως λέει δηλώνοντας πως δεν υπογράφηκε μόνο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αλλά και με άλλες χώρες.
Ο Ιντζέ εμφανίζει ισχυρά ερείσματα στη βάση του CHP, με τις οργανώσεις να τον στηρίζουν, όντας εκτός από αντίπαλος του Ερντογάν και ισχυρός εσωκομματικός αντίπαλος του επικεφαλής του κεμαλικού κόμματος, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος ωστόσο δεν δέχτηκε να θέσει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές. Το 2014 μετά την ήττα του Κιλιτσντάρογλου στις εκλογές είχε διεκδικήσει και την ηγεσία του κόμματος, ενώ υπήρξε και επικεφαλής του think tank Ατατούρκ.
Και εκσυγχρονιστής
Η οικογένεια του χαρακτηρίζεται μετριοπαθής – συντηρητική, ενώ ο ίδιος θέλει να εμφανίζεται σαν εκσυγχρονιστής.
Χαρακτηρίζεται από πολλούς ως πραγματιστής, με ροπή όμως προς το λαϊκισμό, καθώς δεν έχει αποφύγει στο χτίσιμο του προφίλ του τους χορούς, το ξύρισμα, το καθάρισμα των παπουτσιών και την τήρηση διαφόρων εθίμων, πάντα on camera.
Περισσότερο από όλα είναι γνωστός ως ένας από τους πιο έντονους επικριτές του Ρ. Ερντογάν και για τους οξύτατους λόγους που εκφωνεί εναντίον του και έχουν ιδιαίτερη απήχηση στο «κοσμικό» τμήμα του τουρκικού πληθυσμού που απορρίπτει τον ισλαμιστή πρόεδρο.
Εχει εκλεγεί βουλευτής τέσσερις φορές, το 2002, το 2007, το 2011 και το 2015 με το CHP.
O Ιντζέ φιλοδοξεί να διεκδικήσει τις ψήφους των αντιπάλων του Ερντογάν, όντας ένας αντίπαλος στο σύνολο των πραγμάτων και των θέσεων που εκείνος εκπροσωπεί. Στόχος του ήταν να τονίσει ότι αναμετρώνται δύο διαφορετικοί κόσμοι, ο ισλαμικός συντηρητικός εθνικισμός και η κεμαλική φιλοσοφία με ότι αυτή αντιπροσωπεύει. Αυτό αναμένεται να του δώσει πόντους σε μία περίοδο που κάθε τι απέναντι στον Ερντογάν δαιμονοποιείται, επιχειρείται εδώ και χρόνια μία έντεχνη «αποδόμηση»- όσο αυτό είναι δυνατόν στην Τουρκία – του Κεμάλ Ατατούρκ, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν βρεθεί στη φυλακή γιατί διαφωνούν με το καθεστώς, ο στρατός έχει ξηλωθεί κυριολεκτικά, καθώς επίσης και τα Πανεπιστήμια και η Δικαιοσύνη, που αποτελούσαν παραδοσιακά προπύργια των οπαδών αυτού που ονομάζουμε κοσμικό κράτος.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η απρόβλεπτη ψυχοσύνθεση του δυσκόλεψε τον Ερντογάν, Ο Ιντζέ σε αντίθεση με το υπόλοιπο CHP προσεύχεται δημόσια σε ισλαμικά τεμένη και εστιάζει τη ρητορική του στις λαϊκές τάξεις της χώρας, υπογραμμίζοντας πάντα την ανάγκη απομάκρυνσης του Ερντογάν από την εξουσία.
Σύνθημα του ένας πρόεδρος για όλους. Μεγαλύτερη προσδοκία του να παρασύρει τον Ερντογάν σε δεύτερο γύρο. Μετά θεωρεί ότι όλα θα είναι πιο εύκολα…
Ποια θα είναι πολιτική του απέναντι στην Ελλάδα; Αγνωστο. Ωστόσο ακόμα και όταν ο εθνικισμός κοιμάται στην Τουρκία, οι επιθέσεις στην Ελλάδα εξυπηρετούν πάντα για να μία αλλαγή θέματος στα ΜΜΕ…