Τον τελευταίο καιρό, ο Ερντογάν κατέστρεψε το νόμισμα, δηλητηρίασε τις σχέσεις με την Ευρώπη και την Αμερική, φυλάκισε δεκάδες χιλιάδες αθώους ανθρώπους, φίμωσε τον Τύπο, προκάλεσε την αναζωπύρωση ενός εμφυλίου πολέμου και διέστρεψε το Σύνταγμα για να αποκτήσει τις εξουσίες ενός Σουλτάνου. Για όλους αυτούς τους λόγους, έγραψε ο Εκόνομιστ, οι Τούρκοι πρέπει να του δείξουν την έξοδο.
Οι ψηφοφόροι δεν άκουσαν όμως το φιλελεύθερο βρετανικό περιοδικό, όπως σε άλλες χώρες δεν άκουσαν τις εκκλήσεις του «σώφρονος» κατεστημένου, δικού τους ή ευρωπαϊκού. Με ή χωρίς νοθεία, ο Ερντογάν επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο. Και χάρις στην απροσδόκητα υψηλή επίδοση των ακροδεξιών εταίρων του, διατηρεί την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία, κάτι που σημαίνει ότι αποκτά πλέον τεράστιες εξουσίες.
Στις βουλευτικές εκλογές, τα κόμματα των δύο εθνικιστών (Μπαχτσελί και Ακσενέρ) κερδίζουν αθροιζόμενα όσο περίπου το κόμμα του Μουχαμέρ Ιντζέ. Η Τουρκία ήταν πάντα μια συντηρητική χώρα, τώρα γίνεται ακόμη συντηρητικότερη. Ο πρώτος που συνεχάρη τον Ερντογάν ήταν ο ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν, που εισήγαγε στην πολιτική ορολογία τον «αντιφιλελευθερισμό». Προσδεθείτε, οι αναταράξεις θα είναι βίαιες.