Ζαλισμένος από τη σφαλιάρα

Η κανονική σφαλιάρα που έφαγε χθες το μεσημέρι ο Καμμένος πρόεδρος του κόμματος Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες, με την αποχώρηση από το κόμμα του βορειοελλαδίτη βουλευτή Γιώργου Λαζαρίδη, τον ζάλισε, κανονικά. Ηταν και μεσημέρι, που όσο να πεις ο πρόεδρος είναι πιο χαλαρός, ήρθε η σφαλιάρα και τον έκανε να δει τον ουρανό σφοντύλι, καταπώς λέμε σε ανάλογες περιπτώσεις στην εύανδρο Ηπειρο.

Και έτσι όπως ήταν ζαλισμένος και ενδεχομένως είχε πιει και κανένα ουισκάκι να χαλαρώσει από την πίεση της ημέρας, ανέβασε στον λογαριασμό του στο Twitter το βίντεο που δείχνει τον Βαγγέλη Μαρινάκη να προβλέπει στη γιορτή στα Ποσειδώνια ότι «πέφτει η χούντα» σε λίγους μήνες.

Τι ήθελε να πει με αυτό ο Καμμένος πρόεδρος; Οτι και καλά ο Μαρινάκης βρίσκεται πίσω από την αποχώρηση του Λαζαρίδη. Τραντάχτηκαν φυσικά από τα γέλια τα τσιμέντα στην Τούμπα και πέριξ αυτής με το που γνωστοποιήθηκε η ανάρτηση του ζαλισμένου προέδρου Πάνου, αλλά αυτό είναι το λιγότερο.

Το χειρότερο είναι ότι δεν θα σταματήσει με τον Λαζαρίδη το ξήλωμα του πουλόβερ. Πράγμα για το οποίο, όπως είναι φυσικό, στενοχωριέμαι απεριόριστα. Ώς και αβάδιστα, μπορώ να πω…

Μια πληρέστερη θεωρία για τα πράγματα παρείχαν λίγο αργότερα της «παρέμβασης» του Καμμένου προέδρου τα βορβορώδη υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου: απέδωσαν την αποχώρηση Λαζαρίδη σε σχεδιασμό επιχειρηματικών συμφερόντων του Πειραιά (όρα Μαρινάκης) και της Θεσσαλονίκης για μια νέα αποστασία προς όφελος του Μητσοτάκη.

Και άντε πες ότι ο Μαρινάκης έχει οικογενειακούς δεσμούς με την οικογένεια Μητσοτάκη και είναι μέσα στο κόλπο. Ο κύριος Σαββίδης είναι δυνατόν να απεργάζεται σχέδια συνωμοσίας κατά του Τσίπρα προς όφελος του Κυριάκου Μητσοτάκη; Μήπως δεν ήταν ο Τσίπρας που του έδωσε «μπιρ παρά», που λένε, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης; Δεν ήταν ο Τσίπρας που πέρασε ολόκληρη τροπολογία για να διαγραφούν τα πρόστιμα της ΣΕΚΑΠ; Δεν ήταν ο Τσίπρας που δήλωσε ώς και μπαοκτζής πρωταθλητής;

Πλάκα μάς κάνουν; Ή το έχουν ρίξει σε τίποτε βαριά να πάνε τα φαρμάκια κάτω, μεσημεριάτικα (λίγο μετά τις τρεις εξεδόθη το περισπούδαστο non paper). Επιτέλους, ας πουν τι πίνουν (και δεν μας δίνουν).

Ζαλισμένος ή όχι, πάντως, ο πρόεδρος Πάνος αποτελεί μια ανεξάντλητη πηγή ιλαρότητας. Κι όταν δεν μπορεί αυτός, βάζει τους δικούς του να το κάνουν, γνωρίζοντας ότι ο λαός περιμένει από αυτόν κάτι να πει (πάλι) για να αισθανθεί μια ευφορία, μια χαρούμενη διάθεση. Το αστείο λοιπόν στην υπόθεση της αποχώρησης Λαζαρίδη από το κόμμα της χαράς είναι ότι του ζητούν να δώσει την έδρα πίσω –για κορόιδα ψάχνει ο Καμμένος αρχηγός, μου φαίνεται, λες και την είχε δώσει πίσω εκείνος όταν έφυγε από τη ΝουΔου για να δημιουργήσει τους ΑΝΕΛ.

Του ζητάνε λοιπόν αυτουνού του Λαζαρίδη την έδρα και τον απειλούν κιόλας. Ο νέος εκπρόσωπος του κόμματος, ένας εκ Θεσσαλονίκης ασφαλιστής το επάγγελμα, ονόματι Τοσουνίδης, είπε τα ακόλουθα εκβιαστικά με αποδέκτη τον όπου φύγει φύγει Λαζαρίδη:

«Σύντομα θα ενημερώσουμε τους ψηφοφόρους του για τις δεσμεύσεις του και τους όρκους πίστης στον Πάνο Καμμένο και στον Πρωθυπουργό ενώπιον δύο υπουργών».

Τσσσς, ανατρίχιασα.

Και μετά με έπιασε η περιέργεια. Τι να είπε άραγε (γονατιστός;) ο Λαζαρίδης ενώπιον Καμμένου αρχηγού, Τσίπρα (συν)εταίρου και δύο υπουργών που δεν κατονομάζονται –κακώς, κατά τη γνώμη μου;

«Μην ακούτε που λένε ότι είμαι του Σαββίδη και θα την κάνω, εδώ θα μείνω, ορκίζομαι» είναι μία εκδοχή.

Μια δεύτερη ίσως θα ήταν «μην ακούτε που λέω στους μπαοκτζήδες ότι εγώ δεν ξέρω από κόμματα, εγώ ΜΠΑΟΚ είμαι. Εγώ μαζί σας είμαι, πρόεδροί μου, στον σταυρό που σας κάνω».

Μια τρίτη εκδοχή θα ήταν να προσέρχεται στην αίθουσα, όπου σε μια βαριά πολυθρόνα κάθεται ο Τσίπρας ως Δον Κορλεόνε και δίπλα του όρθιος (φυσικά) ο Καμμένος, να σκύβει δουλικά, να πιάνει το χέρι του Τσίπρα, να φιλάει το δαχτυλίδι του Capo di tutti capi και μετά σκυφτός όπως μπήκε να φεύγει κάνοντας βήματα προς τα πίσω –αυτό ελπίζω να το έχουν σε κάποιο βίντεο.

Τέταρτη εκδοχή για το σκηνικό δεν βρήκα, αλλά έχω ένα ερώτημα: γιατί θα ενημερώσουν «σύντομα» τους ψηφοφόρους του, και όχι τώρα άμεσα. Το ‘χουν σε καμιά μονταζιέρα το θέμα;

Ολα έχουν ένα όριο, και η αγένεια επίσης. Και είναι αυτή η αγένεια, η αγενής συμπεριφορά απέναντι στον Δημήτρη Καμμένο, που θα σύρει τους ΑΝΕΛ και τους συριζαίους σε μία ακόμη γενικευμένη συζήτηση στη Βουλή για το Μακεδονικό, πριν καν στεγνώσει το μελάνι από τα πρακτικά της προηγούμενης θυελλώδους συζήτησης στη Βουλή. Το θέμα προέκυψε μετά την απαίτηση του κόμματος Καμμένου προς τον Δημήτρη Καμμένο να σηκωθεί να φύγει μέσα σε μία ώρα και να ‘χει παραδώσει και το γραφείο που διαθέτει ως αντιπρόεδρος της Βουλής.

Ο άλλος είχε σκοπό να παραιτηθεί διότι δεν ήθελε να έχει την παραμικρή σχέση μαζί τους, αλλά όταν δευτεριάτικα του συμπεριφέρθηκαν με αυτόν τον τρόπο πήρε άσχημες ανάποδες.

«Δεν παραιτούμαι» ειδοποίησε τον πρόεδρο Βούτση. Ο πρόεδρος Βούτσης στη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής προσπάθησε να τον καλμάρει με γαλιφιές του είδους «δεν μπορεί να σας γίνει πρόταση μομφής διότι ήσασταν άψογος στα καθήκοντά σας» και άλλα τέτοια ωραία.

Ανένδοτος ο Καμμένος. «Δεν παραιτούμαι». Μην τα πολυλογώ, σε αυτό το στάδιο είμαστε τώρα. Περιμένουμε από το κόμμα Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες να καταθέσει πρόταση μομφής κατά του πρώην στελέχους του Δημήτρη Καμμένου για τη θέση του αντιπροέδρου της Βουλής, ώστε να μπορέσει να γίνει αντιπρόεδρος ο Παπαχριστόπουλος που έχει μαυρίσει το μάτι του στην αναμονή…

Ο Καμμένος, με τον οποίο συνομίλησα χθες το μεσημέρι (ο Δημήτρης, παιδιά, συνέλθετε, όχι ο άλλος), ήταν εξοργισμένος με τη συμπεριφορά των ΑΝΕΛ απέναντί του.

«Θα περιμένω να μου καταθέσουν την πρόταση μομφής για να δω τι θα υποστηρίζουν» μου είπε. «Θα ακούσω τις εισηγήσεις τους στην Ολομέλεια και θα ακούσουν και τη δική μου τοποθέτηση. Εκεί θα τα πούμε όλα. Χωρίς κανένα περιορισμό. Αυτοί πούλησαν τη Μακεδονία, όχι εγώ. Αυτοί έχουν συμφωνήσει να ρίξουν την κυβέρνηση, όχι εγώ. Θα τα πούμε όλα, λοιπόν»…

Κατά το χθεσινό ΦΕΚ «ΕφΣυν», η συνέντευξη του wannabe πολιτευτή ΣΥΡΙΖΑ κυρίου Ραγκούση είχε, λέει, μεγάλη απήχηση και προκάλεσε πολλές αντιδράσεις (υποθέτω, στις Κυκλάδες, από ανθυποψηφίους του, νυν και τέως βουλευτές, αλλού, πού;).

Προφανώς «έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», αλλά είμαι υποχρεωμένος να επισημάνω ότι ο τάχα μου, δήθεν «δημοσιογράφος» ο οποίος διέκρινε, το τσακάλι, την απήχηση και τις αντιδράσεις στη συνέντευξη του πολιτευτή, στο ρεπορτάζ παίρνει ένα σκέτο, ολοστρόγγυλο, μηδενικό. Διότι αν είχε απευθυνθεί στο ΚΙΝΑΛ θα του έλεγαν ότι ο περί ου ο λόγος πολιτευτής αποτελεί «ξένο σώμα» για τον χώρο, δεν μετέχει καμιάς διαδικασίας, και ως εκ τούτου ποσώς τους ενδιαφέρει τι λέει και τι κάνει. Ετσι δεν θα χρειαζόταν να αναρωτηθεί γιατί δεν κάνουν κάτι να τον «προστατεύσουν» τον πολιτευτή από τις επιθέσεις που δέχεται. Ποιες επιθέσεις; Ποιος ασχολείται μαζί του;

Αφού τα λέγαμε και προχθές –«Ποιος ομιλεί;». «Α, εσείς; Τότε δεν έχει καμιά σημασία»…