Πριν από το Μουντιάλ όλα τα φώτα έπεφταν στον Μοχάμεντ Σαλάχ. Ο λόγος απλός. Ο επιθετικός από την Αίγυπτο έκανε σεζόν καριέρας, οδηγούσε τη Λίβερπουλ σε επιτυχίες και άφηνε παντού τη στάμπα του. Μάλιστα, ορισμένα γκολ που σημείωσε τον έφεραν να διεκδικεί μεγάλο κομμάτι από την πίτα της δημοφιλίας που συνήθως αφορούσε στον Μέσι ή στον Ρονάλντο. Ενιωσε ο Σαλάχ ισοϋψής με τους διάσημους ευρωπαίους αστέρες, ενώ ορισμένοι, ολότελα βουτηγμένοι στην υπερβολή, θεώρησαν τον μεσοκυνηγό έτοιμο ακόμη και για να κατακτήσει τη Χρυσή Μπάλα!
Ολα έμοιζαν με συννεφάκι και πάνω τους ταξίδευε ο Σαλάχ. Μέχρι που ήρθαν οι αγώνες του Μουντιάλ. Εδώ δεν κερδίζει μόνο ο ξεχωριστός ποδοσφαιριστής, αλλά κυρίως η ομάδα. Αν το σύνολο προχωρήσει, οι πόντοι του πρωταγωνιστή αυξάνονται θεαματικά. Σε αντίθετη περίπτωση, ξεφτίζει το πουλόβερ των προσδοκιών. Αυτό ακριβώς συνέβη με τον συμπαθή ποδοσφαιριστή. Φεύγει από τη Ρωσία έχοντας σημειώσει δύο γκολ, με το χθεσινό απέναντι στη Σαουδική Αραβία να δικαιώνει όσους αφιερώνουν ύμνους στο πλούσιο ταλέντο του. Αλλά πέραν αυτού, τι ακριβώς;
Ο Σαλάχ, δυστυχώς για τον ίδιο, παρασύρθηκε σε μια μέτρια σε δυνατότητες ομάδα. Η Αίγυπτος είχε φιλοδοξίες, όχι όμως και φόντα να τις υλοποιήσει. Ηταν μια κακή έκδοση ομάδας και σε έναν όμιλο όχι γεμάτο μεγαθήρια απέτυχε να πάρει βαθμό. Πολύ περισσότερο, δεν κατάφερε σε καμιά περίπτωση να φανεί απειλητική για τον (εκάστοτε) αντίπαλο. Το μονοπάτι που ακολουθεί ένα αστέρι μοιάζει με δρόμο μοναχικό. Αυτόν βάδισε και βαδίζει ο Σαλάχ. Στο επόμενο ραντεβού των ισχυρών, στο προσεχές Παγκόσμιο Κύπελλο, θα έχει φτάσει τα 30 του χρόνια. Ηλικία όχι απαγορευτική για να εκπληρώσει κάποια από τα όνειρά του. Αρκεί φυσικά η ομάδα να τον υποστηρίξει και να είναι εμπλουτισμένη με ταλέντο. Αυτό απουσίασε από την Αίγυπτο. Οχι ο «πολύς» Σαλάχ. Οσον ατομισμό κι αν κατέθετε στο χορτάρι, ήταν πέρα από τις δυνάμεις του να νικήσει μόνος του μια ομάδα. Εδώ δεν το καταφέρνει ούτε ο Μέσι, ενώ ο Ρονάλντο έχει άξιους συμπαραστάτες που αγωνίζονται στο τοπ επίπεδο. Για τον άσο της Λίβερπουλ τα μαθήματα συνεχίζονται. Κυρίως όμως πρέπει όλοι μας να λάβουμε το μήνυμα: στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν μετρά τόσο το ατομικό όσο το συνολικό ταλέντο. Αν υφίσταται, τότε η ομάδα φτάνει σε υψηλό επίπεδο. Σε διαφορετική περίπτωση παρασύρει το ηχηρό όνομα που χάνει τη λάμψη του και αρκείται σε λιγοστές εξάρσεις. Που φυσικά δεν είναι αρκετές για να το ανεβάσουν στα ουράνια και να το φέρουν στο κλαμπ των αληθινά κορυφαίων.