Χρειάστηκαν 37 ολόκληρα παιχνίδια. Επρεπε να περάσουν 3.330 λεπτά ποδοσφαίρου που βλέπαμε τουλάχιστον ένα γκολ για να έρθει. Είχε γίνει πλέον ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα. «Αλήθεια, θα δούμε 0-0 σε αυτό το Μουντιάλ;». Φτάσαμε στην τρίτη αγωνιστική των ομίλων προκειμένου να εμφανιστεί.
Σύμπτωση; Το πρώτο 0-0 ήρθε σε ματς με το οποίο και οι δύο βολεύονταν. Γαλλία και Δανία γνώριζαν από πριν πως με ισοπαλία στο μεταξύ τους παιχνίδι δεν θα τους ενδιέφερε τι θα γινόταν την ίδια ώρα στο Περού – Αυστραλία. Εντέλει, η νίκη του Περού δεν άλλαζε και πολλά πράγματα. Γάλλοι και Δανοί θα έπαιζαν απλά για την πρωτιά. Ακόμα κι αυτό, όμως, δεν στάθηκε ικανό να τους δώσει έξτρα κίνητρο στο παιχνίδι.
Ενα παιχνίδι που και οι δύο ομάδες έδειχναν περισσότερο να ενδιαφέρονται για το πόσο… γρήγορα θα ολοκληρωθεί παρά για το τι θα κάνουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Μηδέν φαντασία. Μηδέν έμπνευση. Μηδέν δημιουργικότητα. Μηδέν παντού. Μέχρι που ο κόσμος ξέσπασε. Οσοι βρίσκονταν στο Λουζνικί άρχισαν να μουρμουράνε από το πρώτο κιόλας ημίχρονο. Μουρμούρα που γινόταν πιο έντονη όσο περνούσε η ώρα στο δεύτερο μέρος. Και που μετατράπηκε σε ξέσπασμα αποδοκιμασιών με το σφύριγμα της λήξης. Ο κόσμος θεώρησε πως οι δύο ομάδες δεν έδωσαν το 100% προκειμένου να κυνηγήσουν τη νίκη. Κι εδώ που τα λέμε, άδικο δεν είχαν. Δυο τρεις ψιλοευκαιρίες, κυρίως από την πλευρά της Γαλλίας και με κύριο εκφραστή τον Ζιρού, δύο πέναλτι που ζήτησε ο ίδιος ποδοσφαιριστής, αλλά σωστά δεν τα πήρε και ένα που ο διαιτητής έπρεπε να δώσει υπέρ της Γαλλίας στο πρώτο ημίχρονο, όμως είπε «παίζετε». Και μάλιστα δεν πήγε καν στο VAR να το δει, αν και θα έπρεπε να τον είχαν ενημερώσει, αφού επρόκειτο για καθαρή ανατροπή εντός περιοχής.
Με τους Εμπαπέ και Πογκμπά στον πάγκο, τον Γκριεζμάν καλά κλεισμένο, τον Ζιρού με δύο προσωπικούς αντιπάλους σχεδόν σε κάθε του επαφή με την μπάλα, οι Γάλλοι δεν μπορούσαν να γίνουν απειλητικοί. Απέναντι σε μια ομάδα που μπήκε με πρωταρχικό στόχο να κρατήσει το μηδέν δύσκολα η συγκεκριμένη σύνθεση που παρέταξε ο Ντιντιέ Ντεσάν θα κατάφερνε κάτι παραπάνω.
Οι Δανοί έκλεισαν καλά τους χώρους, είχαν κοντά τις γραμμές τους, πρόσεξαν πολύ την κάθετη κίνηση που συνηθίζει να κάνει ο Γκριεζμάν. Εδωσαν χώρο στους Γάλλους να επιτεθούν από τα άκρα, γνωρίζοντας πως τα ψηλά τους κορμιά θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν εντός περιοχής. Και το κατάφεραν άψογα. Δίχως ιδιαίτερο κόπο. Οσο για την επίθεση; Μια δυο καλές εμπνεύσεις του Ερικσεν δεν ήταν αρκετές για να τους δώσουν ένα γκολ, που πιθανότατα θα τους έδινε και τη νίκη.
Πανηγύρισαν
Το τελικό αποτέλεσμα, όμως, δεν χάλασε το πάρτι των Βίκινγκς στην εξέδρα. Οι φίλοι της Δανίας δεν ακολούθησαν το υπόλοιπο κοινό στις αποδοκιμασίες. Πανηγύρισαν την πρόκρισή τους στις 16 και κανείς δεν μπορούσε να τους στερήσει τη χαρά που ένιωθαν και την οποία μοιράστηκαν μαζί με τους ποδοσφαιριστές ίσως στο πιο όμορφο σκηνικό της χθεσινής αναμέτρησης. Αυτό που έφερε τους δανούς παίκτες να κρατιούνται χέρι χέρι, να πηγαίνουν μπροστά στην εξέδρα των φίλων τους και να κάνουν το γνωστό «όλε».
«Η χαρά μας είναι μεγάλη. Φτάσαμε σε μια πολύ μεγάλη επιτυχία, σε έναν όμιλο που μόνο εύκολος δεν είναι. Από αύριο θα κοιτάξουμε το ματς με την Κροατία, σήμερα είναι μέρα γιορτής για εμάς», δήλωσε ο προπονητής της Δανίας Αγκε Χαρέιντε.

«Ημέρα γιορτής»

«Η χαρά μας είναι μεγάλη. Φτάσαμε σε μια πολύ μεγάλη επιτυχία, σε έναν όμιλο που μόνο εύκολος δεν είναι. Από αύριο θα κοιτάξουμε το ματς με την Κροατία, σήμερα είναι μέρα γιορτής για εμάς» δήλωσε ο προπονητής της Δανίας Αγκε Χαρέιντε.

Τελευταία Νέα